“Νόμιζα οτι δεν θα αρωστήσω ποτέ. Μετά ήρθε η Covid”. Ενας γιατρός εξομολογείται

«Δεν είχα έρθει σε επαφή ποτέ με την πιθανότητα να πεθάνω. Αυτό, μέχρι που νόσησα με COVID-19»: Όταν ένας γιατρός γίνεται ασθενής.  Ο Dr. Tomoaki Kato, γνωστός χειρουργός, μολύνθηκε νωρίς στο ξεκίνημα της πανδημίας από τον κοροναϊό, πολύ νωρίτερα από άλλους υγειονομικούς και πριν καταλάβουμε πόσο μεγάλο ήταν αυτό που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε. Χρειάστηκε μηχανική υποστήριξη και νόσησε πιο βαριά από οποιονδήποτε άλλο στο νοσοκομείο όπου ο ίδιος έσωζε ζωές.

Tomoaki Kato, M.D. 

Ο Dr. Tomoaki Kato, που πραγματοποιεί μεταμοσχεύσεις οργάνων σε ενήλικες και παιδιά στο Presbyterian Columbia University Irving Medical Center της Νέας Υόρκης, ήταν γνωστός ως ο «Michael Jordan» του νοσοκομείου, με λίγα λόγια ήταν ένας αναγνωρισμένος και αξιόλογος ιατρός, που εκτελούσε με αγάπη το λειτούργημα που επέλεξε να ασκήσει.

Νωρίς κατά την έναρξη της πανδημίας, τα νοσοκομεία της Νέας Υόρκης γέμιζαν ασφυκτικά από περιστατικά Covid-19 με αποτέλεσμα τα προγραμματισμένα χειρουργεία να αναβάλλονται, ώστε να λάβουν προτεραιότητα οι ασθενείς με κοροναϊό. Ο Dr Kato συνέχισε ωστόσο να εκτελεί τις επεμβάσεις, οι μεταμοσχεύσεις δεν μπορούν να πάρουν αναβολή και οι ασθενείς του ήταν σε πολύ βαριά κατάσταση.

Ο Dr. Kato, ηλικίας 56 ετών, ήταν υγιέστατος και με πολύ καλή φυσική κατάσταση. Είχε συμμετάσχει στον Μαραθώνιο της Νέας Υόρκης 7 φορές και ήταν γνωστός για τις πρωτοπόρες επεμβάσεις που πραγματοποιούσε στον τομέα του.

Ο Dr. Kato νόσησε από κοροναϊό τον Μάρτιο του 2020  «Είχα άρνηση» ανέφερε, «νόμιζα ότι όλα θα περάσουν εύκολα και γρήγορα». Νωρίς όμως έγινε ένας από τους πιο άρρωστους ασθενείς στο νοσοκομείο του, εξαρτώμενος από αναπνευστήρα και άλλες συσκευές που αντικαθιστούσαν την αναπνευστική του λειτουργία αλλά και την λειτουργία των νεφρών του, τα οποία κατέρρεαν. Σύμφωνα με τον Dr. Marcus R. Pereira που ήταν υπεύθυνος για τον Dr Kato, «έφτασε κοντά στον θάνατο πολλές φορές, πάρα πολλές».

Οι συνάδελφοί του πίστευαν πως δεν θα τα καταφέρει, και μετά όταν τα δύσκολα πέρασαν, υπήρχε ο φόβος πως δεν θα μπορέσει να χειρουργήσει ξανά. Όμως, μετά από 2 μήνες στο νοσοκομείο, o Dr Kato ήταν έτοιμος να μπει ξανά στο χειρουργείο και να μεταφέρει όλη του την γνώση και την εμπειρία στη νέα γενιά χειρουργών. Πέρασε τόσο βαριά την Covid-19 ώστε συνδέθηκε με τους ασθενείς του με έναν διαφορετικό τρόπο.  «Πραγματικά, ποτέ δεν μπορούσα να αντιληφθώ σε όλο το εύρος του το τι νιώθει ένας ασθενής», σχολίασε. ¨Παρότι είμαι εκεί για να τους ενθαρρύνω και να τους υποστηρίξω, παρότι προσπαθώ να τους εξηγήσω πως δεν θα είναι έτσι για πάντα, ποτέ δεν ήξερα πραγματικά τι σημαίνει όλο αυτό».

«Όταν πραγματικά συνειδητοποιήσαμε πόσο σοβαρό ήταν αυτό που είχαμε να αντιμετωπίσουμε, ήταν ήδη αργά. Ο ιός βρισκόταν ήδη παντού, είχε εξαπλωθεί παντού στην πόλη», δήλωσε.  Ο Dr. Marcus Pereira, που παρακολουθούσε τον Dr Kato σχολίασε «Φαινόταν πραγματικά πολύ άσχημα από την πρώτη στιγμή που ήρθε στο νοσοκομείο ως ασθενής. Υποψιαζόμασταν πως μάλλον αυτό δεν θα πάει πολύ καλά». «Ήταν μια σοκαριστική στιγμή», προσθέτει.

Τα πρώτα συμπτώματα που εμφάνισε περιλάμβαναν πόνο στην μέση και πυρετό που ανεβοκατέβαινε για αρκετές ημέρες. Έμεινε στο σπίτι, μετρώντας τακτικά το επίπεδο οξυγόνου του, καταγράφοντας μετρήσεις 93-94%, μετρήσεις που τώρα θεωρούνται ενδεικτικές για πιθανή πνευμονία από νόσο Covid-19.  Σε εκείνο όμως το πρώιμο στάδιο της πανδημίας, κανείς δεν γνώριζε τι ακριβώς είναι η πνευμονία από κοροναϊό, ενώ ο ίδιος δεν ανέφερε βαριά συμπτώματα, τουλάχιστον στην αρχή.

Ο Dr. Pereira ανέφερε: «Νομίζω πως δεν το πήραμε πολύ σοβαρά στην αρχή, όσο ήταν στο σπίτι του. Το οξυγόνο του ήταν λίγο χαμηλό αλλά δήλωνε πως αισθανόταν εντάξει και ο καρδιακός ρυθμός του ήταν φυσιολογικός, δεν είχε ταχυκαρδία. Επιπλέον, ήταν αρχή και δεν γνωρίζαμε πολλά για τα συμπτώματα, την κλινική εικόνα και άλλα χαρακτηριστικά της Covid-19, ακόμα μαθαίναμε».

Η στιγμή που τα άλλαξε όλα

Ένα πρωί, καθώς έκανε μπάνιο, ο Dr Kato ξαφνικά δεν μπορούσε να ανασάνει και άρχισε να βήχει δυνατά. Μέτρησε άμεσα το οξυγόνο του, το οποίο ήταν κάτω από 90%. Μέχρι τότε προσπαθούσε να αποφύγει να εισαχθεί στο νοσοκομείο, όμως τότε κατάλαβε πως τα πράγματα ήταν σοβαρά:

«Τότε αποφάσισα ότι πρέπει να μπω στο νοσοκομείο» είπε.

Οι συνάδελφοί του γιατροί που στην πορεία ήταν υπεύθυνοι για την κατάστασή του, είχαν μείνει έκπληκτοι.

«Όταν τον είδαμε στο νοσοκομείο πάθαμε σοκ. Φαινόταν πολύ άσχημα από την πρώτη στιγμή που μπήκε μέσα και ξέραμε ότι ίσως δεν είχε καλή εξέλιξη. Ήταν πολύ βαριά, το οξυγόνο του ήταν χαμηλό, είχε ταχύπνοια και ταχυκαρδία και η ακτινογραφία του ήταν ενδεικτική βαριάς Covid-19».

Χρειάστηκε μία ημέρα μόνο για να μπει σε αναπνευστήρα.

«Από εκεί και μετά δεν θυμάμαι τίποτα για τις επόμενες 4 εβδομάδες, δεν είχα αισθήσεις» αναφέρει.

Η κατάσταστή του γινόταν ολοένα και χειρότερα. Εμφανίστηκαν βακτηριακές λοιμώξεις, που ακολουθήθηκαν από σήψη. Οι πνεύμονές του δεν λειτουργούσαν καλά και δεν μπορούσαν να αξιοποιήσουν ικανοποιηιτκά το οξυγόνο που παρείχε ο αναπνευστήρας και ένα βράδυ, χρειάστηκε να συνδεθεί σε ECMO. Πρόκειται για μια συσκευή που ουσιαστικά αντικαθιστά την λειτουργία των πνευμόνων, παρέχοντας οξυγόνο απευθείας στο αίμα του ασθενή.

«Όταν κάποιος μπαίνει σε ECMO, θεωρείται πια υψηλού κινδύνου για να χάσει την ζωή του» δήλωσε ο Dr. Pereira. «Οι πιθανότητες να επιβιώσει κανείς εκφράζονται από μονοψήφιο αριθμό αι όταν φτάσαμε σε αυτό στο σημείο ήταν σοκαριστικό για εμάς, θεωρούσαμε ότι θα τον χάσουμε».

Ο Dr. Kato πέρασε περίπου έναν μήνα σε αναπνευστήρα και μία εβδομάδα στο ECMO. Είχε περάσει την μισή του σχεδόν ζωή σε νοσοκομείο, αλλά ποτέ ως ασθενής.

«Δεν αρρώσταινα ποτέ έως τώρα, δεν είχα αντιληφθεί την πραγματικότητα του θανάτου» ανέφερε ο De Kato.

Η μεγαλύτερη χαρά ήρθε όταν επιτέλους ανέκτησε τις αισθήσεις του και είχε αντίληψη, ήταν προφανές πως δεν ήταν ο εαυτός του. Ήταν ακόμη απορροφημένος στις παραισθήσεις που είχε ενώ νοσούσε. Ήταν μπερδεμένος και δεν μπορούσε να σκεφτεί.

«Δεν μπορούσα να σκεφτώ λογικά» δήλωσε.

Κατόπιν ενδελεχούς ελέγχου βρέθηκε θρόμβος και αιμορραγία στον εγκέφαλό του. Παρότι δεν ήταν σοβαρή, η ανησυχία δεν μπορούσε να υποχωρήσει.

«Θυμάμαι ότι τον έβλεπα και σκεφτόμουν πως δεν ήθελα να τον δω έτσι» σχολίασε ο Dr. Pereira,

«Πήγα στο αυτοκίνητό μου και σπάραξα στο κλάμα. Φώναζα ότι μισώ τον Covid. Γιατί δεν μπορείς να με αφήσεις να σώσω κάποιον; Να έχω μια μικρή νίκη;»

Ο Dr. Emond ανέφερε ότι «Η μόνη μας έννοια ήταν αν θα επιβίωνε. Αλλά και πέρα από αυτό, εξασφαλίζοντας την ζωή του, θα μπορούσε να είναι γιατρός ξανά; Υπέφερε πολύ».

Τελικά η εγκεφαλική αιμορραγία ήταν περιορισμένη και μικρής σημασίας και ο Dr Kato ανέκαμψε σταδιακά.

Μία εβδομάδα αφότου του αφαίρεσαν τον αναπνευστήρα είχε πει «Επιτέλους, ξύπνησε το μυαλό μου».

Είχε όμως υποστεί μεγάλη ταλαιπωρία. Είχε χάσει πολύ βάρος, κυρίως μυϊκό ιστό και χρειαζόταν σωλήνα σίτισης. Ήταν πολύ αδύναμος, δεν είχε δύναμη για απλά πράγματα, όπως το πατήσει ένα κουμπί και τα μαλλιά του έπεφταν. Οι μύες του είχαν σχεδόν ατροφήσει και χρειαζόταν επειγόντως φυσικοθεραπεία.

Στα τέλη του Μαϊου του 2020, μετά από 2 ολόκληρους μήνες στο νοσοκομείο, επιτέλους μπόρεσε να επιστρέψει στο σπίτι του, με πλήθος φίλων και συναδέλφων, που όλο αυτό το διάστημα τον φρόντιζαν να χειροκροτούν.

Τον Αύγουστο μπόρεσε να μπει ξανά στο χειρουργείο, χρησιμοποιώντας ρομποτική τεχνολογία που του επέτρεπε να εκτελεί την επέμβαση ενώ καθόταν.

«Ήταν μεγάλη μέρα για όλους μας, πηγαίναμε να δούμε πώς πάει το χειρουργείο» ανέφερε ο Dr. Emond.

Η εμπειρία αυτή άλλαξε την οπτική του, όπως δηλώνει ο ίδιος. Γεννήθηκε η έντονη επιθυμία του να διδάξει νέους χειρουργούς και να μεταδώσει όσα γνώριζε από την πολυετή εμπειρία του, ενώ παράλληλα ξεκίνησε μία μη κερδοσκοπική οργάνωση για μεταμόσχευση οργάνων σε παιδιά της Λατινικής Αμερικής.

«Δεν θα πρέπει να το κάνω μόνο εγώ αυτό. Πρέπει να το κάνουν κι άλλοι και θέλω να τους βοηθήσω σε αυτό» δήλωσε.

 

 

Πηγή: Νew York Times

ασθενείς Covid-19ιατρός κορονοϊόςCovid-19νόσος covidCovid-19 νοσηλεία