Τα παιδιά και οι ενήλικες που δυσκολεύονται να καταπιούν χάπια θα μπορούσαν να επωφεληθούν από μια εφεύρεση που βοηθάει το φάρμακο να κατέβει, σύμφωνα με μια πρόσφατη ενημέρωση στο Science Advances.
Ερευνητές του Τεχνολογικού Ινστιτούτου της Μασαχουσέτης και του Νοσοκομείου Brigham and Women’s ανέπτυξαν ένα τζελ από φυτικά έλαια, το οποίο μπορεί να αναμιχθεί με φάρμακα, ώστε να διευκολύνεται η κατάποσή τους. Τα πηκτώματα είναι σταθερά χωρίς ψύξη και μπορούν να παρασκευαστούν με διάφορες υφές, όπως ένα παχύρρευστο ρόφημα, γιαούρτι ή πουτίγκα.
“Αυτή η πλατφόρμα θα αλλάξει τις δυνατότητές μας για το τι μπορούμε να κάνουμε για τα παιδιά, αλλά και για τους ενήλικες που έχουν δυσκολία στη λήψη φαρμάκων”, δήλωσε ο Giovanni Traverso, ο επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης, ο οποίος επίσης διδάσκει μηχανολογία στο ΜΙΤ και εργάζεται ως γαστρεντερολόγος στο νοσοκομείο Brigham and Women’s Hospital.
“Δεδομένης της απλότητας του συστήματος και του χαμηλού του κόστους, θα μπορούσε να έχει τεράστιο αντίκτυπο στο να διευκολύνει τους ασθενείς να παίρνουν φάρμακα”, είπε.
Ο FDA έχει εγκρίνει μια κλινική δοκιμή που θα ξεκινήσει στο νοσοκομείο Brigham and Women’s Hospital τους επόμενους μήνες. Σε προηγούμενη μελέτη, η ερευνητική ομάδα έδειξε ότι μπορούσε να χρησιμοποιήσει τα πηκτώματα, που ονομάζονται “oleogels”, για να παραδώσει διάφορους τύπους φαρμάκων για τη θεραπεία μολυσματικών ασθενειών σε ζώα.
Για την ανάπτυξη των πηκτωμάτων, η ερευνητική ομάδα δοκίμασε διάφορους τύπους φυτικών ελαίων, όπως σησαμέλαιο, βαμβακέλαιο και λινέλαιο, αναμεμειγμένα με βρώσιμα πηκτικά μέσα, όπως κερί μέλισσας και κερί πίτουρου ρυζιού.
Στη συνέχεια, οι ερευνητές συνεργάστηκαν με την Sensory Spectrum, μια εταιρεία συμβούλων που ειδικεύεται στις αισθητηριακές εμπειρίες των καταναλωτών. Οι επαγγελματίες γευσιγνώστες διαπίστωσαν ότι τα πιο ελκυστικά τζελ ήταν φτιαγμένα από έλαια με ουδέτερη γεύση, όπως το βαμβακέλαιο, ή με ελαφρώς καρυδινή γεύση, όπως το σησαμέλαιο.
Η ερευνητική ομάδα δοκίμασε τα πηκτώματά τους με τρία υδατοδιαλυτά φάρμακα που περιλαμβάνονται στον κατάλογο των βασικών φαρμάκων για τα παιδιά του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας. Επέλεξαν το praziquantel, το οποίο χρησιμοποιείται για τη θεραπεία παρασιτικών λοιμώξεων, τη λουμεφαντρίνη, η οποία χρησιμοποιείται για τη θεραπεία της ελονοσίας, και την αζιθρομυκίνη, η οποία χρησιμοποιείται για τη θεραπεία βακτηριακών λοιμώξεων.
“Με βάση αυτόν τον κατάλογο, οι μολυσματικές ασθένειες ξεχώρισαν πραγματικά από την άποψη του τι χρειάζεται μια χώρα για να προστατεύσει τα παιδιά της”, δήλωσε στην ανακοίνωση η Ameya Kirtane, μία από τις κύριες συγγραφείς που σπούδασε στο εργαστήριο του Traverso και τώρα διδάσκει στο Brigham and Women’s Hospital.
“Πολλές από τις εργασίες που κάναμε σε αυτή τη μελέτη επικεντρώθηκαν σε φάρμακα για μολυσματικές ασθένειες, αλλά από την άποψη της σύνθεσης, δεν έχει σημασία τι φάρμακο βάζουμε σε αυτά τα συστήματα”, δήλωσε.
Για καθένα από τα φάρμακα, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα ελαιογέλη ήταν σε θέση να παρέχουν δόσεις φαρμάκων που ήταν ίσες ή υψηλότερες από τις ποσότητες που μπορούν να απορροφηθούν από τα δισκία. Επιπλέον, ένα υδατοδιαλυτό αντιβιοτικό που ονομάζεται υδροχλωρική μοξιφλοξασίνη μπορούσε επίσης να παραδοθεί με το gel.
Οι ερευνητές σχεδίασαν έναν διανομέα παρόμοιο με συσκευασία γιαουρτιού που συμπιέζεται, με διαμερίσματα για τον διαχωρισμό των δόσεων, ώστε να είναι ευκολότερη η χορήγηση της σωστής δόσης στα παιδιά με βάση το βάρος τους.
Τα τζελ θα μπορούσαν να είναι χρήσιμα για παιδιά όλων των ηλικιών και σε διαφορετικές τοποθεσίες, έγραψαν οι συγγραφείς της μελέτης, ιδιαίτερα σε αναπτυσσόμενες χώρες που μπορεί να χρειάζονται σταθερά φάρμακα χωρίς ψύξη. Τα τζελ θα μπορούσαν επίσης να βοηθήσουν ηλικιωμένους ενήλικες που δυσκολεύονται να καταπιούν χάπια, ιδίως ασθενείς με εγκεφαλικό επεισόδιο.