Οι ερευνητές εντόπισαν μια πρωτεΐνη που, όταν υπάρχει σε υψηλές ποσότητες στους όγκους του καρκίνου του μαστού, είναι ένας δείκτης του εάν οι θεραπείες που βλάπτουν το DNA θα λειτουργήσουν.
Η HMRI και η ερευνήτρια PhD του Πανεπιστημίου του Newcastle, Luiza Steffens-Reinhardt, δήλωσε ότι η ανακάλυψη θα μπορούσε να οδηγήσει σε πιο αποτελεσματική χημειοθεραπεία για ασθενείς με καρκίνο του μαστού.
«Εξετάσαμε αυτή τη συγκεκριμένη παραλλαγή μιας πρωτεΐνης που ονομάζεται p53 επειδή οι προηγούμενες μελέτες μας έδειξαν ότι υπάρχει σε υψηλά επίπεδα στον καρκίνο του μαστού και σχετίζεται με την υποτροπή του καρκίνου», είπε.
«Με έκπληξη είδαμε ότι αυξάνοντας τα επίπεδα αυτής της παραλλαγής του p53, τα καρκινικά κύτταρα του μαστού δεν ανταποκρίνονταν στις υπάρχουσες θεραπείες. Έτσι, η αναστολή αυτής της παραλλαγής θα μπορούσε να ενισχύσει τις ανταποκρίσεις των ασθενών σε θεραπείες καρκίνου που χρησιμοποιούνται επί του παρόντος. Πρόσφατα επιβεβαιώσαμε αυτά τα ευρήματα σε ζωντανά άτομα».
Ο καρκίνος του μαστού επηρεάζει περισσότερες από 19.000 γυναίκες κάθε χρόνο στην Αυστραλία και περίπου το ένα τέταρτο αυτών των ανθρώπων αναπτύσσουν αντοχή στη θεραπεία.
«Ο κύριος λόγος που οι γυναίκες πεθαίνουν από καρκίνο του μαστού είναι η αντίσταση στη θεραπεία», είπε η κα Steffens-Reinhardt.
«Ένας καρκίνος του μαστού που είναι ανθεκτικός στη θεραπεία είναι αδύνατο να θεραπευτεί. Ως εκ τούτου, υπάρχει επείγουσα ανάγκη να βελτιωθούν οι θεραπείες που στοχεύουν τα κύτταρα που είναι υπεύθυνα για την αντίσταση σε αυτές τις θεραπείες».
Η αναπληρώτρια καθηγήτρια Kelly Avery-Kiejda, η οποία επιβλέπει τη Steffens-Reinhardt στην έρευνά της, είπε ότι αυτή η έρευνα θα μπορούσε να είναι ένα πρώτο βήμα για την καλύτερη στόχευση της θεραπείας του καρκίνου του μαστού.
«Μία στις οκτώ γυναίκες στην Αυστραλία αναπτύσσει καρκίνο του μαστού και ενώ υπάρχει ποσοστό επιβίωσης 92%, αυτό δεν λαμβάνει υπόψη τους δευτερογενείς καρκίνους ή τις μεταστάσεις, που είναι ουσιαστικά ανίατες», δήλωσε η αναπληρώτρια καθηγήτρια Avery-Kiejda.
«Εάν μπορούμε να εντοπίσουμε βιοδείκτες που προβλέπουν πόσο καλά θα ανταποκριθεί ένας ασθενής σε ορισμένες θεραπείες, τότε μπορούμε να στοχεύσουμε τις διαθέσιμες θεραπείες πιο αποτελεσματικά».
Τα ευρήματα δημοσιεύτηκαν σε μια εργασία με τίτλο «Αλλαγές στην αναλογία ισομορφών p53 διέπουν τη μοίρα των κυττάρων του καρκίνου του μαστού ως απάντηση στη βλάβη του DNA» στο περιοδικό Cell Death & Disease. Διαβάστε το πλήρες κείμενο εδώ: https://rdcu.be/cYrkS
Αυτή η εργασία είναι το αποκορύφωμα της ερευνητικής εργασίας που ξεκίνησε η Αναπληρωτής Καθηγήτρια Avery-Kiejda το 2009.
Αυτή η έρευνα βασίζεται σε θεμελιώδη έρευνα που διεξήχθη με τη γενναιόδωρη υποστήριξη του Cancer Institute NSW και του Estate της αείμνηστης Joy Heather Granger.