Η πρώιμη έκθεση σε αντιβιοτικά σκοτώνει τα υγιή βακτήρια στον πεπτικό σωλήνα και μπορεί να προκαλέσει άσθμα και αλλεργίες, δείχνει μια νέα μελέτη.
Η μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο Mucosal Immunology , έχει παράσχει τα ισχυρότερα στοιχεία μέχρι στιγμής ότι η από καιρό παρατηρούμενη σχέση μεταξύ της έκθεσης στα αντιβιοτικά στην πρώιμη παιδική ηλικία και της μετέπειτα ανάπτυξης άσθματος και αλλεργιών είναι αιτιολογική.
Η πρακτική συνέπεια είναι απλή: Αποφύγετε τη χρήση αντιβιοτικών σε μικρά παιδιά όποτε μπορείτε, γιατί μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο σημαντικών, μακροχρόνιων προβλημάτων με αλλεργία ή/και άσθμα». Martin Blaser, ανώτερος συγγραφέας, διευθυντής του Κέντρου Προηγμένης Βιοτεχνολογίας και Ιατρικής στο Rutgers
Στη μελέτη, οι ερευνητές, που προέρχονταν από το Rutgers, το Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης και το Πανεπιστήμιο της Ζυρίχης, σημείωσαν ότι τα αντιβιοτικά, “από τα πιο χρησιμοποιούμενα φάρμακα στα παιδιά, επηρεάζουν τις κοινότητες του μικροβιώματος του εντέρου και τις μεταβολικές λειτουργίες. Αυτές οι αλλαγές στη δομή της μικροχλωρίδας μπορούν να επηρεάσουν τον ξενιστή ασυλία, ανοσία.”
Στο πρώτο μέρος του πειράματος, ποντίκια πέντε ημερών έλαβαν νερό, αζιθρομυκίνη ή αμοξικιλλίνη. Αφού ωρίμασαν τα ποντίκια, οι ερευνητές τα εξέθεσαν σε ένα κοινό αλλεργιογόνο που προέρχεται από τα ακάρεα της οικιακής σκόνης. Τα ποντίκια που είχαν λάβει οποιοδήποτε από τα αντιβιοτικά, ιδιαίτερα την αζιθρομυκίνη, εμφάνισαν αυξημένα ποσοστά ανοσολογικών αποκρίσεων -. δηλαδή αλλεργίες.
Το δεύτερο και το τρίτο μέρος του πειράματος εξέτασαν την υπόθεση ότι η πρώιμη έκθεση σε αντιβιοτικά (αλλά όχι αργότερα) προκαλεί αλλεργίες και άσθμα σκοτώνοντας ορισμένα υγιή βακτήρια του εντέρου που υποστηρίζουν τη σωστή ανάπτυξη του ανοσοποιητικού συστήματος.
Ο επικεφαλής συγγραφέας Timothy Borbet μετέφερε αρχικά δείγματα κοπράνων πλούσια σε βακτήρια από το πρώτο σετ ποντικών σε ένα δεύτερο σετ ενηλίκων ποντικών χωρίς προηγούμενη έκθεση σε βακτήρια ή μικρόβια. Μερικοί έλαβαν δείγματα από ποντίκια που έλαβαν αζιθρομυκίνη ή αμοξικιλλίνη στη βρεφική ηλικία. Άλλοι έλαβαν κανονικά δείγματα από ποντίκια που είχαν λάβει νερό.
Τα ποντίκια που έλαβαν δείγματα αλλαγμένα με αντιβιοτικά δεν είχαν περισσότερες πιθανότητες από άλλα ποντίκια να αναπτύξουν ανοσολογικές αποκρίσεις στα ακάρεα της οικιακής σκόνης, όπως και οι άνθρωποι που λαμβάνουν αντιβιοτικά στην ενήλικη ζωή δεν έχουν περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν άσθμα ή αλλεργίες από εκείνους που δεν το κάνουν.
Τα πράγματα ήταν διαφορετικά, ωστόσο, για την επόμενη γενιά. Οι απόγονοι ποντικών που έλαβαν δείγματα αλλαγμένων με αντιβιοτικά αντέδρασαν περισσότερο στα ακάρεα της οικιακής σκόνης από εκείνα των οποίων οι γονείς έλαβαν δείγματα αναλλοίωτα από αντιβιοτικά, όπως τα ποντίκια που αρχικά έλαβαν αντιβιοτικά ως μωρά αντέδρασαν περισσότερο στο αλλεργιογόνο από αυτά που έλαβαν νερό.
«Αυτό ήταν ένα προσεκτικά ελεγχόμενο πείραμα», είπε ο Blaser. “Η μόνη μεταβλητή στο πρώτο μέρος ήταν η έκθεση στα αντιβιοτικά. Η μόνη μεταβλητή στο δεύτερο μέρος ήταν εάν το μείγμα των βακτηρίων του εντέρου είχε επηρεαστεί από τα αντιβιοτικά. Όλα τα άλλα σχετικά με τα ποντίκια ήταν πανομοιότυπα.
Ο Blaser πρόσθεσε ότι «αυτά τα πειράματα παρέχουν ισχυρές ενδείξεις ότι τα αντιβιοτικά προκαλούν την ανάπτυξη ανεπιθύμητων ανοσολογικών αποκρίσεων μέσω της επίδρασής τους στα βακτήρια του εντέρου, αλλά μόνο εάν τα βακτήρια του εντέρου αλλοιωθούν στην πρώιμη παιδική ηλικία».