Οι περισσότεροι από εμάς συνηθίζουμε στις αρχές κάθε νέας χρονιάς να θέτουμε νέους προσωπικούς στόχους. Άλλοι τους γράφουμε σε χαρτί για να μην τους ξεχάσουμε και άλλοι τους απομνημονεύουμε, συζητώντας τους με τις παρέες μας. Στο τέλος δε της κάθε χρονιάς, όταν συνήθως γίνεται και ο απολογισμός της, βλέπουμε καθαρά πόσους από τους στόχους μας επιτύχαμε και πόσους εγκαταλείψαμε μετά από πολλή ή καθόλου προσπάθεια.
Τι γίνεται όμως με τους στόχους που σχετίζονται με την υγεία μας και δεν θα έπρεπε να είναι στη λίστα με εκείνους που εγκαταλείψαμε; Υπάρχει τρόπος να θέσουμε εφικτούς στόχους που σχετίζονται με την υγεία και πώς μπορούμε να είμαστε συνεπείς μαζί τους;
-Γίνε όσο πιο συγκεκριμένος μπορείς…
Η διατύπωση του στόχου είναι πολύ πιο σημαντική από όσο ίσως μοιάζει. Ο στόχος “Τη νέα χρονιά θέλω να βάλω στη ζωή μου περισσότερη άσκηση” είναι πολύ γενικός. Αντιθέτως, ο στόχος “Τη νέα χρονιά θέλω να περπατάω τρεις φορές την εβδομάδα για 30 λεπτά” είναι ένας στόχος πολύ συγκεκριμένος. Αφενός, αυτός που τον έχει βάλει στη λίστα του, υπολογίζει ότι τόσο μπορεί να περπατήσει εβδομαδιαίως -διαφορετικά θα έλεγε “καθημερινά 30 λεπτά”-, αφετέρου μοιάζει σαν πρόκληση χωρίς να είναι δύσκολη.
-Κράτα σημειώσεις!
Εκείνο το σημειωματάριο που στο τέλος κάθε χρονιάς πετιέται σχεδόν αχρησιμοποίητο, είναι ώρα να γίνει σύμμαχος των στόχων σου. Ξεκίνα να σημειώνεις την πρόοδο που κάνεις σε ό,τι αφορά την επίτευξη των στόχων σου που σχετίζονται με την υγεία. Αν για παράδειγμα, ο στόχος σου είναι να τρως λαχανικά 5 φορές την εβδομάδα, τότε δεν έχεις παρά να σημειώνεις ποια μέρα είχες λαχανικά στο φαγητό σου. Κάπως έτσι και δεν ξεχνάς και έχεις καλύτερη εικόνα της πορείας σου!
-Κάνε τους στόχους σου εφικτούς…
Έστω ότι είναι Μάρτιος και θέλεις να θέσεις ως στόχο να χάσεις 20 κιλά μέχρι τον Ιούνιο. Καταλαβαίνεις ότι κάτι τέτοιο είναι επίπονο για τον οργανισμό σου αλλά και εξαιρετικά δύσκολο. Βάζοντας έναν τέτοιο ανέφικτο ή εξαιρετικά δύσκολο στόχο, το πιο πιθανό είναι να εγκαταλείψεις την προσπάθεια όχι στη μέση της διαδρομής αλλά πολύ πριν τη μέση. Αντιθέτως, αν σπάσεις τα 20 αυτά κιλά σε περιόδους όπου θα χάνεις κάθε φορά από 5, ο στόχος γίνεται πιο εφικτός και αυτομάτως παύει να μοιάζει με ψυχαναγκασμό.
Σε κάθε περίπτωση, εκείνο που δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάς, είναι ότι οι στόχοι μπαίνουν για να μας εμπνεύσουν και να νιώσουμε καλύτερα. Ένας στόχος που γυρίζει σε άγχος και ψυχαναγκασμό, έχει πρόβλημα στα δομικά χαρακτηριστικά του.