Νεότερα δεδομένα για τη θεραπεία της ψωρίασης κατά πλάκας

Νεότερα δεδομένα 2 ετών για το  BIMZELX^®▼ (μπιμεκιζουμάμπη) στη μέτρια ως σοβαρή Ψωρίαση κατά πλάκας, παρουσιάστηκαν στο 30^ο Συνέδριο της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Δερματολογίας και Αφροδισιολογίας (EADV)

• Τα ενδιάμεσα αποτελέσματα της BE BRIGHT, μιας μελέτης ανοιχτής επέκτασης, έδειξαν ότι η κλινική ανταπόκριση που παρατηρήθηκε στους ασθενείς που έλαβαν μπιμεκιζουμάμπη τις πρώτες 16 εβδομάδες της BE SURE, διατηρήθηκε έως και δύο έτη θεραπείας με δόση συντήρησης *
• Οι κλινική ανταπόκριση που παρατηρήθηκε σε ασθενείς που μεταπήδησαν από ανταλιμουμάμπη σε μπιμεκιζουμάμπη διατηρήθηκε επίσης για δύο χρόνια, με ποσοστά ανταπόκρισης παρόμοια με τους ασθενείς που έλαβαν μπιμεκιζουμάμπη από την αρχή
• Η μετάβαση από την ουστεκινουμάμπη στη μπιμεκιζουμάμπη, στη μελέτη ανοιχτής επέκτασης, έδειξε βελτίωση στο δείκτη PASI 100 που διατηρήθηκε ως και την εβδομάδα 100
• Η ανάλυση των συγκεντρωτικών αποτελεσμάτων ασφαλείας από τις κλινικές μελέτες Φάσης 2 και 3, έδειξαν ότι η θεραπεία με μπιμεκιζουμάμπη ήταν γενικά καλά ανεκτή χωρίς νέα σήματα ασφάλειας για διάστημα 2 ετών

 

H UCB, μία βιοφαρμακευτική εταιρεία με παρουσία σε όλο τον κόσμο, ανακοίνωσε σήμερα τα ενδιάμεσα αποτελέσματα της  BE BRIGHT  μιας μελέτης ανοιχτής επέκτασης που αξιολόγησε τη μακροχρόνια ασφάλεια, ανεκτικότητα και αποτελεσματικότητα του  BIMZELX^® (μπιμεκιζουμάμπη) για διάστημα 2 ετών, σε ενήλικους ασθενείς με μέτρια ως σοβαρή Ψωρίαση κατά πλάκας, που είχαν ολοκληρώσει μια εκ των τριών εγκριτικών μελετών Φάσης 3 . Αυτά τα δεδομένα, μαζί με νέα ευρήματα από το κλινικό πρόγραμμα Φάσης 3/3b για τη μπιμεκιζουμάμπη στην Ψωρίαση, ανακοινώθηκαν από την UCB με τη μορφή  εννέα περιλήψεων στο 30ο Συνέδριο της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Δερματολογίας και Αφροδισιολογίας (EADV).

Η μπιμεκιζουμάμπη είναι ο πρώτος εκλεκτικός αναστολέας της IL-17A και IL -17F που εγκρίθηκε στην Ευρωπαϊκή Ένωση για τη θεραπεία της μέτριας ως σοβαρής Ψωρίασης κατά πλάκας σε ενήλικους ασθενείς που είναι υποψήφιοι για συστηματική θεραπεία.[1]

“Μετά την πρόσφατη έγκριση της μπιμεκιζουμάμπης στην Ευρώπη, είμαστε στην ευχάριστη θέση να μοιραστούμε τα νέα δεδομένα θεραπείας δύο ετών στο EADV, που υποστηρίζουν την κλινική αξία της μπιμεκιζουμάμπης στη μέτρια έως σοβαρή ψωρίαση. Το εύρος των μακροχρόνιων δεδομένων αποτελεσματικότητας και ασφάλειας που παρουσιάζονται προσφέρουν σημαντικές νέες πληροφορίες για την δερματολογική κοινότητα και αντικατοπτρίζουν τη δέσμευσή μας για βελτίωση της περίθαλψης για άτομα με ψωρίαση,” είπε ο Emmanuel Caeymaex, Εκτελεστικός Αντιπρόεδρος Ανοσολογίας και επικεφαλής ΗΠΑ της UCB.

Τα ενδιάμεσα αποτελέσματα της μελέτης BE BRIGHT που παρουσιάστηκαν στο EADV έδειξαν ότι οι ασθενείς που έλαβαν μπιμεκιζουμάμπη πέτυχαν διατηρήσιμα αποτελέσματα καθαρότητας δέρματος ( PASI 90 PASI 100) για 2 χρόνια με δόση συντήρησης*, και ότι η μπιμεκιζουμάμπη ήταν γενικώς καλά ανεκτή, χωρίς νέα σήματα ασφαλείας.[2]^,[3]^,[4] Η μετάβαση στη μπιμεκιζουμάμπη μετά από 24 εβδομάδες χορήγησης ανταλιμουμάμπης στη BE SURE, οδήγησε σε διατηρήσιμη  αύξηση των ποσοστών ανταπόκρισης PASI 90 και PASI 100 για διάστημα 2 ετών.^2,5 Επιπλέον, η μετάβαση σε μπιμεκιζουμάμπη μετά από 52 εβδομάδες θεραπείας με ουστεκινουμάμπη (BE VIVID) οδήγησε σε διατηρήσιμη αύξηση των ποσοστών ανταπόκρισης PASI 100 έως την 100^η εβδομάδα.^3,6 Οι ασθενείς που μεταπήδησαν σε μπιμεκιζουμάμπη μετά από ανεπαρκή ανταπόκριση στην ουστεκινουμάμπη την 52^η εβδομάδα, έδειξαν επίσης διατηρήσιμη βελτίωση στα επίπεδα της κάθαρσης του δέρματος (PASI 90 και PASI 100).³

“Στην κλινική πρακτική, οι ασθενείς με μέτρια έως σοβαρή ψωρίαση κατά πλάκας μπορεί να χρειαστεί να μεταβούν μεταξύ βιολογικών φαρμάκων για τον βέλτιστο έλεγχο της νόσου τους. Μακροχρόνια αποτελέσματα από τη μελέτη BE SURE και τη μελέτη ανοιχτής επέκτασης BE BRIGHT που ανακοινώθηκαν στο EADV 2021 έδειξαν ότι η μετάβαση από την ανταλιμουμάμπη σε μπιμεκιζουμάμπη, βοήθησε περισσότερους ασθενείς με μέτρια έως σοβαρή ψωρίαση να επιτύχουν και να διατηρήσουν εντελώς καθαρό δέρμα, όπως μετρήθηκε με το δείκτη PASI 100, μετά από δύο χρόνια θεραπείας,” είπε ο καθηγητής  Diamant Thaçi, Institute and Comprehensive Center for Inflammation Medicine, University Hospital of Lübeck, Lübeck, Germany.

Μακροχρόνια αποτελέσματα από τις μελέτες BE SURE και την  ανοιχτής επέκτασης BE BRIGHT ^¥  

Αφού τελείωσαν τη μελέτη φάσης 3 BE SURE, οι ασθενείς μπορούσαν να εγγραφούν στη μελέτη ανοιχτής επέκτασης.^2,[5] Στους ασθενείς που τυχαιοποιήθηκαν σε μπιμεκιζουμάμπη (320 mg κάθε 4 εβδομάδες [Q4W] για 2 χρόνια), το ποσοστό ανταπόκρισης κατά PASI 90 ήταν 91,2% τόσο στη 16^η όσο και στην 104^η εβδομάδα.^2,5 Τα ποσοστά ανταπόκρισης κατά PASI 100 ήταν 62,6% κατά τη 16^η εβδομάδα και 72,3% κατά την 104^η εβδομάδα.^2,5  Στους ασθενείς που έλαβαν μπιμεκιζουμάμπη ( 320mg κάθε 4 εβδομάδες για 16 εβδομάδες και στη συνέχεια κάθε 8 εβδομάδες για 2 χρόνια), το ποσοστό των ασθενών που πέτυχαν PASI 90 ήταν 89,4% τη 16^η εβδομάδα και 89,7% την 104^η  .^2,5 Τα επίπεδα ανταπόκρισης κατά PASI 100 σε αυτή την ομάδα ασθενών ήταν 62,8% τη 16^η εβδομάδα και 68,1% την 104^η.^2,5

Η μετάβαση από ανταλιμουμάμπη σε μπιμεκιζουμάμπη 320mg κάθε 4 εβδομάδες ( Q4W), είχε ως αποτέλεσμα διατηρήσιμα ποσοστά ανταπόκρισης κατά PASI 90 και PASI 100 έως και 2 χρόνια ( 104^η  εβδομάδα), τα οποία ήταν συγκρίσιμα με τα ποσοστά ανταπόκρισης που παρατηρήθηκαν σε ασθενείς που λάμβαναν συνεχώς μπιμεκιζουμάμπη .² Η μπιμεκιζουμάμπη ήταν καλά ανεκτή στη διάρκεια των 2 ετών χωρίς κανένα νέο σήμα ασφάλειας.²

 

Δεδομένα 2 ετών σε ασθενείς της μπιμεκιζουμάμπης που μεταπήδησαν από την ουστεκινουμάμπη ^±

 

Αυτή η ανάλυση συμπεριέλαβε ενήλικες ασθενείς από τη BE VIVID που τυχαιοποιήθηκαν αρχικά σε ουστεκινουμάμπη 45 mg ή 90 mg (ανάλογα με το βάρος τους) τις εβδομάδες 0,4 και στη συνέχεια κάθε 12 εβδομάδες ή σε μπιμεκιζουμάμπη 320 mg κάθε 4 εβδομάδες έως την εβδομάδα 52.^3,[6] Ανάλογα με την ανταπόκριση κατά  PASI 90 την εβδομάδα 52, οι ασθενείς που εισήχθησαν στη μελέτη ανοιχτής επέκτασης επανατυχαιοποιηθήκαν σε μπιμεκιζουμάμπη 320 mg κάθε 4 εβδομάδες ή κάθε 8 εβδομάδες  .³

Κατά την εισαγωγή στη μελέτη ανοιχτής επέκτασης, το 44,9% των ασθενών που έλαβαν ουστεκινουμάμπη και το 73,6% που έλαβαν μπιμεκιζουμάμπη είχαν πετύχει PASI 100.³ Για όλους τους ασθενείς που μεταπήδησαν από την ουστεκινουμάμπη  σε μπιμεκιζουμάμπη, η ανταπόκριση κατά PASI 100 αυξήθηκε στο 65,4 % την 56^η εβδομάδα, 78,7 % την 68^η εβδομάδα και 69,9 % την 100^η  εβδομάδα, ποσοστά που ήταν συγκρίσιμα με το ποσοστό ανταπόκρισης που παρατηρήθηκε σε ασθενείς που λάμβαναν συνεχή θεραπεία με μπιμεκιζουμάμπη από την 68^η εβδομάδα  (75,4%) έως την 100^η εβδομάδα (68,8%).³ Για τους ασθενείς που μεταπήδησαν σε μπιμεκιζουμάμπη μετά από ανεπαρκή ανταπόκριση στην ουστεκινουμάμπη την 52^η εβδομάδα, επιτεύχθηκαν υψηλά επίπεδα ανταπόκρισης. Την 56^η εβδομάδα, μετά από μία δόση μπιμεκιζουμάμπης, το 77,3 % αυτών των ασθενών πέτυχε PASI 90 και το 40,9 % πέτυχε PASI 100. Η ανταπόκριση αυτή διατηρήθηκε και βελτιώθηκε περαιτέρω την 100^η εβδομάδα, με το 84,1 % και 54,5 % των ασθενών να επιτυγχάνουν PASI 90 και PASI 100 , αντίστοιχα. Δεν παρατηρήθηκαν μη αναμενόμενα ευρήματα ασφάλειας σε ασθενείς που μεταπήδησαν από ουστεκινουμάμπη σε μπιμεκιζουμάμπη κατά τη διάρκεια της μελέτης ανοιχτής επέκτασης.³

 

Συγκεντρωτικά αποτελέσματα ασφάλειας 2 ετών θεραπείας στις κλινικές μελέτες Φάσης 2 και 3

Κατά τις μελέτες Φάσης 2 και 3 η συνολική έκθεση της μπιμεκιζουμάμπης ήταν 3109,7 ασθενο-έτη (N=1789).⁴ Τα σχετιζόμενα με τη θεραπεία ανεπιθύμητα συμβάντα (TEAEs) που συνέβησαν, σύμφωνα με ένα διορθωμένο ως προς την έκθεση ποσοστό επίπτωσης (EAIR), ήταν 202.4 ανα 100 ασθενο-έτη, τα σοβαρά TEAEs που συνέβησαν, σύμφωνα με το EAIR, ήταν 5.9 νέα περιστατικά ανά  100 ασθενο-έτη και τα  TEAEs που οδήγησαν σε διακοπή της θεραπείας ήταν 3.8 νέα περιστατικά ανά 100 ασθενο-έτη.⁴ Τα πιο κοινά TEAEs στις μελέτες της μπιμεκιζουμάμπης, φάσης 2 και 3, ήταν η ρινοφαρυγγίτιδα (EAIR: 19.1 νέα περιστατικά ανά 100 ασθενο-έτη), στοματική καντιντίαση (12.6 νέα περιστατικά ανά 100 ασθενο-έτη) και οι λοιμώξεις ανώτερου αναπνευστικού (8.9 νέα περιστατικά ανά 100 ασθενο-έτη).⁴  Το διορθωμένο ως προς την έκθεση ποσοστό επίπτωσης (EAIR) για τη στοματική καντιντίαση έδειξε μια μείωση, συγκρινόμενο με τον ένα χρόνο θεραπείας με τη μπιμεκιζουμάμπη (12.6 νέα περιστατικά ανά 100 ασθενο-έτη έναντι 16.4 νέα περιστατικά ανά 100 ασθενο-έτη) και ήταν χαμηλότερο με τη μπιμεκιζουμάμπη χορηγούμενη κάθε 8 εβδομάδες (9,6 ανά 100 ασθενο-έτη), συγκρινόμενο με τη χορήγηση ανά 4 εβδομάδες ( 16,4 ανά 100 ασθενο-έτη).⁴Η πλειονότητα των περιπτώσεων ( 98,5% των ασθενών που παρουσίασαν στοματική καντιντίαση) ήταν ήπιες ή μέτριες και σπάνια οδήγησαν σε διακοπή της μελέτης.

 

* Η συνιστώμενη δόση τη μπιμεκιζουμάμπης για ενήλικες ασθενείς με ψωρίαση κατά πλάκας είναι 320 mg (χορηγείται ως δύο υποδόριες ενέσεις των 160 mg) την εβδομάδα 0, 4, 8, 12, 16 και στη συνέχεια κάθε οκτώ εβδομάδες.¹ Σε κάποιους ασθενείς με σωματικό βάρος ≥ 120 kg που δεν πετυχαίνουν πλήρη κάθαρση δέρματος τη 16^η  εβδομάδα, η δοσολογία των 320 mg κάθε τέσσερις εβδομάδες μετά την εβδομάδα 16 μπορεί να βελτιώσει περαιτέρω την ανταπόκριση στη θεραπεία.¹ Στις μελέτες που παρουσιάστηκαν στο EADV 2021, οι ασθενείς έλαβαν δόση συντήρησης μπιμεκιζουμάμπης κάθε 4 ή κάθε 8 εβδομάδες.

 ^¥ Τροποποιημένος καταλογισμός τιμών μη ανταποκριθέντων ασθενών

 ^± Καταλογισμός τιμών μη ανταποκριθέντων ασθενών