Μια νέα έκθεση αναδεικνύει το γεγονός, ότι περισσότερα από 46.000 περιστατικά καρκίνου ετησίως στις Ηνωμένες Πολιτείες θα μπορούσαν να αποφευχθούν εάν οι Αμερικανοί τηρούσαν τις 5 ώρες εβδομαδιαίως των συνιστώμενων οδηγιών φυσικής δραστηριότητας μέτριας έντασης. Τα τελευταία στοιχεία που εμφανίζονται στο περιοδικό Medicine & Science in Sports & Exercise δείχνουν ότι το 3% όλων των περιπτώσεων καρκίνου σε ενήλικες στις ΗΠΑ ηλικίας 30 ετών και άνω κατά τη διάρκεια του 2013 έως το 2016 οφείλονταν στη σωματική αδράνεια και το ποσοστό ήταν υψηλότερο στις γυναίκες (μέσος όρος ετησίως αποδίδονται περιπτώσεις 32.089) σε σύγκριση με τους άνδρες (14.277).
Τόσο για τους άνδρες όσο και για τις γυναίκες, τα κράτη με το μεγαλύτερο ποσοστό καρκίνων που οφείλονται στη σωματική αδράνεια ήταν στο Νότο, όπως το Κεντάκι, η Δυτική Βιρτζίνια, η Λουιζιάνα, το Τενεσί και ο Μισισιπή, ενώ τα χαμηλότερα ποσοστά βρέθηκαν στην ορεινή περιοχή και τις βόρειες πολιτείες, όπως η Γιούτα, η Μοντάνα, το Ουαϊόμινγκ, η Ουάσινγκτον και το Ουισκόνσιν.
Με επικεφαλής τον Adair Minihan, MPH στην Αμερικανική Εταιρεία Καρκίνου, αυτή είναι η πρώτη μελέτη που υπολογίζει τον αριθμό των περιπτώσεων καρκίνου που αποδίδονται στη φυσική αδράνεια με βάση τις θέσεις του καρκίνου (μαστό, ενδομήτριο, κόλον, στομάχι, νεφρά, αδενοκαρκίνωμα του οισοφάγου και ουροδόχος κύστη) κατά κράτος. Τα δεδομένα δείχνουν όταν εστιάζουμε σε συγκεκριμένες περιοχές καρκίνου, τα παρακάτω ποσοστά σχετίζονται με έλλειψη άσκησης:
- 16,9% στομάχου
- 11,9% ενδομητρίου
- 11,0% νεφρών
- 9,3% παχέος εντέρου
- 8,1% οισοφάγου
- 6,5% μαστού και
- 3,9% ουροδόχου κύστης
Ενώ αυτά τα δεδομένα δείχνουν τη σημασία της φυσικής δραστηριότητας, υπάρχουν πολλά εμπόδια στη σωματική δραστηριότητα, τα οποία περιλαμβάνουν, αλλά δεν περιορίζονται σε αυτά:
- την έλλειψη χρόνου λόγω των πολύωρων ωρών εργασίας σε εργασίες χαμηλού μισθού
- το κόστος συμμετοχής στο γυμναστήριο ή τον προσωπικό εξοπλισμό
- η έλλειψη πρόσβασης σε ένα ασφαλές περιβάλλον στο οποίο να είναι κανείς ενεργός κ.α
Δυστυχώς, αυτά τα εμπόδια είναι πιο πιθανό να επηρεάσουν ιστορικά περιθωριοποιημένους πληθυσμούς, συμπεριλαμβανομένου του μαύρου πληθυσμού και των ατόμων με περιορισμένο εισόδημα, υπογραμμίζοντας τη σημασία της ενίσχυσης της ισότητας της υγείας.
“Αυτά τα ευρήματα υπογραμμίζουν την ανάγκη ενθάρρυνσης της φυσικής δραστηριότητας ως μέσου πρόληψης του καρκίνου και εφαρμογής παρεμβάσεων σε ατομικό και κοινοτικό επίπεδο που αντιμετωπίζουν τα διάφορα συμπεριφορικά και κοινωνικοοικονομικά εμπόδια στην ψυχαγωγική σωματική δραστηριότητα”, γράφουν οι συγγραφείς. “Η κατανόηση και η μείωση των συμπεριφορικών και κοινωνικοοικονομικών εμποδίων στη σωματική δραστηριότητα είναι απαραίτητη για τη βελτιστοποίηση στρατηγικών παρέμβασης που στοχεύουν σε ομάδες κινδύνου σε όλη τη χώρα.”