Μια ανάλυση περισσότερων από 100.000 συμμετεχόντων σε μια περίοδο παρακολούθησης 30 ετών διαπίστωσε ότι οι ενήλικες που εκτελούν δύο έως τέσσερις φορές την τρέχουσα συνιστώμενη ποσότητα μέτριας ή έντονης σωματικής δραστηριότητας την εβδομάδα έχουν σημαντικά μειωμένο κίνδυνο θνησιμότητας, σύμφωνα με νέα έρευνα που δημοσιεύτηκε στο κορυφαίο, επιστημονικό περιοδικό Circulation της Αμερικανικής Καρδιολογικής Εταιρείας .
Η μείωση ήταν 21-23% για άτομα που έκαναν δύο έως τέσσερις φορές τη συνιστώμενη ποσότητα έντονης σωματικής δραστηριότητας και 26-31% για άτομα που έκαναν δύο έως τέσσερις φορές τη συνιστώμενη μέτρια σωματική δραστηριότητα κάθε εβδομάδα.
Είναι καλά τεκμηριωμένο ότι η τακτική σωματική δραστηριότητα σχετίζεται με μειωμένο κίνδυνο καρδιαγγειακών παθήσεων και πρόωρου θανάτου. Το 2018, οι κατευθυντήριες οδηγίες για τη σωματική δραστηριότητα του Υπουργείου Υγείας και Ανθρωπίνων Υπηρεσιών των Ηνωμένων Πολιτειών συνέστησαν στους ενήλικες να συμμετέχουν σε τουλάχιστον 150-300 λεπτά/εβδομάδα μέτριας φυσικής δραστηριότητας ή 75-150 λεπτά/εβδομάδα έντονης φυσικής δραστηριότητας ή ισοδύναμο συνδυασμό και των δύο εντάσεων.
Οι τρέχουσες συστάσεις της Αμερικανικής Καρδιολογικής Εταιρείας , είναι για τουλάχιστον 150 λεπτά την εβδομάδα μέτριας έντασης αερόβια άσκηση ή 75 λεπτά την εβδομάδα έντονη αερόβια άσκηση ή συνδυασμό και των δύο.
«Ο πιθανός αντίκτυπος της σωματικής δραστηριότητας στην υγεία είναι μεγάλος, ωστόσο παραμένει ασαφές εάν η ενασχόληση με υψηλά επίπεδα παρατεταμένης, έντονης ή μέτριας έντασης σωματική δραστηριότητα πάνω από τα συνιστώμενα επίπεδα παρέχει πρόσθετα οφέλη ή επιβλαβείς επιπτώσεις στην καρδιαγγειακή υγεία», δήλωσε ο Dong Hoon Lee. , Sc.D., MS, επιστημονικός συνεργάτης στο τμήμα διατροφής στο Harvard TH Chan School of Public Health στη Βοστώνη. «Η μελέτη μας αξιοποίησε επαναλαμβανόμενες μετρήσεις της αυτοαναφερόμενης φυσικής δραστηριότητας για δεκαετίες για να εξετάσει τη σχέση μεταξύ της μακροχρόνιας σωματικής δραστηριότητας κατά τη μέση και όψιμη ενήλικη ζωή και τη θνησιμότητα».
Οι συμμετέχοντες ανέφεραν μόνοι τους τη σωματική τους δραστηριότητα στον ελεύθερο χρόνο. Τα δεδομένα άσκησης αναφέρθηκαν ως ο μέσος χρόνος που αφιερώθηκε την εβδομάδα σε διάφορες σωματικές δραστηριότητες κατά το παρελθόν έτος. Η μέτρια δραστηριότητα ορίστηκε ως το περπάτημα, η άσκηση χαμηλότερης έντασης, η άρση βαρών. Η έντονη δραστηριότητα περιελάμβανε τζόκινγκ, τρέξιμο, κολύμπι, ποδηλασία και άλλες αερόβιες ασκήσεις.
Η ανάλυση διαπίστωσε ότι οι ενήλικες που εκτελούσαν διπλάσιο από το προτεινόμενο εύρος μέτριας ή έντονης σωματικής δραστηριότητας κάθε εβδομάδα είχαν τον χαμηλότερο μακροπρόθεσμο κίνδυνο θνησιμότητας.
Η ανάλυση διαπίστωσε επίσης:
- Οι συμμετέχοντες που πληρούσαν τις οδηγίες για έντονη σωματική δραστηριότητα είχαν παρατηρηθεί 31% χαμηλότερο κίνδυνο θνησιμότητας από καρδιαγγειακά νοσήματα και 15% χαμηλότερο κίνδυνο θνησιμότητας μη καρδιαγγειακής νόσου, για συνολικό κίνδυνο θανάτου από όλες τις αιτίες κατά 19%.
- Οι συμμετέχοντες που πληρούσαν τις οδηγίες για μέτρια σωματική δραστηριότητα είχαν παρατηρηθεί 22-25% χαμηλότερο κίνδυνο θνησιμότητας από καρδιαγγειακά νοσήματα και 19-20% χαμηλότερο κίνδυνο θνησιμότητας μη καρδιαγγειακής νόσου, για ένα συνολικό κίνδυνο θανάτου από όλες τις αιτίες κατά 20-21%.
- Οι συμμετέχοντες που έκαναν δύο έως τέσσερις φορές πάνω από τη συνιστώμενη ποσότητα μακροχρόνιας έντονης φυσικής δραστηριότητας (150-300 λεπτά/εβδομάδα) είχαν παρατηρηθεί 27-33% χαμηλότερο κίνδυνο θνησιμότητας από καρδιαγγειακά νοσήματα και 19% θνησιμότητα μη καρδιαγγειακής νόσου, για ένα σύνολο 21 -23% χαμηλότερος κίνδυνος θανάτου από όλες τις αιτίες.
- Οι συμμετέχοντες που πραγματοποίησαν δύο έως τέσσερις φορές πάνω από τη συνιστώμενη ποσότητα μέτριας σωματικής δραστηριότητας (300-600 λεπτά/εβδομάδα) είχαν παρατηρηθεί 28-38% χαμηλότερο κίνδυνο θνησιμότητας από καρδιαγγειακά νοσήματα και 25-27% μη καρδιαγγειακή θνησιμότητα, για ένα συνολικό 26- 31% χαμηλότερος κίνδυνος θνησιμότητας από όλες τις αιτίες.
Επιπλέον, δεν βρέθηκαν επιβλαβείς επιπτώσεις στην καρδιαγγειακή υγεία μεταξύ των ενηλίκων που ανέφεραν ότι συμμετείχαν σε περισσότερο από τέσσερις φορές τα συνιστώμενα ελάχιστα επίπεδα δραστηριότητας. Προηγούμενες μελέτες έχουν βρει στοιχεία ότι η μακροχρόνια, υψηλής έντασης, άσκηση αντοχής, όπως μαραθώνιοι, τρίαθλοι και αγώνες ποδηλασίας μεγάλων αποστάσεων, μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο ανεπιθύμητων καρδιαγγειακών συμβαμάτων, όπως μυοκαρδιακή ίνωση, ασβεστοποίηση στεφανιαίας αρτηρίας, κολπική μαρμαρυγή και αιφνίδια καρδιακός θάνατος.
«Αυτό το εύρημα μπορεί να μειώσει τις ανησυχίες σχετικά με την πιθανή επιβλαβή επίδραση της ενασχόλησης με υψηλά επίπεδα σωματικής δραστηριότητας που παρατηρήθηκαν σε αρκετές προηγούμενες μελέτες», σημείωσε ο Lee.
Ωστόσο, η ενασχόληση με μακροχρόνια, υψηλής έντασης σωματική δραστηριότητα (≥300 λεπτά/εβδομάδα) ή μέτριας έντασης σωματική δραστηριότητα (≥600 λεπτά/εβδομάδα) σε επίπεδα άνω των τετραπλάσιων από το συνιστώμενο εβδομαδιαίο ελάχιστο δεν παρείχε καμία πρόσθετη μείωση στον κίνδυνο θάνατος.
«Η μελέτη μας παρέχει στοιχεία που καθοδηγούν τα άτομα να επιλέξουν τη σωστή ποσότητα και ένταση σωματικής δραστηριότητας κατά τη διάρκεια της ζωής τους για να διατηρήσουν τη συνολική τους υγεία», είπε ο Lee. «Τα ευρήματά μας υποστηρίζουν τις τρέχουσες εθνικές κατευθυντήριες γραμμές για τη φυσική δραστηριότητα και προτείνουν περαιτέρω ότι τα μέγιστα οφέλη μπορούν να επιτευχθούν με την εκτέλεση μεσαίων έως υψηλών επιπέδων μέτριας ή έντονης δραστηριότητας ή συνδυασμού».
Σημείωσε επίσης ότι τα άτομα που εκτελούν λιγότερο από 75 λεπτά έντονης δραστηριότητας ή λιγότερο από 150 λεπτά μέτριας δραστηριότητας την εβδομάδα μπορεί να έχουν μεγαλύτερα οφέλη στη μείωση της θνησιμότητας εκτελώντας σταθερά περίπου 75-150 λεπτά έντονης δραστηριότητας ή 150-300 λεπτά μέτριας άσκησης. ανά εβδομάδα ή έναν ισοδύναμο συνδυασμό και των δύο, μακροπρόθεσμα.