Στο επίκεντρο του χρήστη και της απεξάρτησης βρίσκεται η διαδικασία της αλλαγής. Στο ίδιο πνεύμα και με αντίστοιχες διαδικασίες, αλλάζουν – και οφείλουν να αλλάζουν και να εξελίσσονται- και οι φορείς απεξάρτησης, κινητοποιούμενοι, με διάλογο και σεβασμό στην ιστορία τους.
Αυτός ο διάλογος δεν μπορεί να γίνει χωρίς τους φορείς που είναι επιφορτισμένοι με τη θεραπεία της εξάρτησης και σίγουρα δεν υπήρξε στην περίπτωση της βίαιης ανατροπής στη διοικητική δομή του ΚΕΘΕΑ με την προχθεσινή Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου.
Μόνο η καλλιέργεια ενός συστηματικού επιστημονικού και πολιτικού διαλόγου για την αντιμετώπιση των εξαρτήσεων, χωρίς αποκλεισμούς, μπορεί να συμβάλει ουσιαστικά στην αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση ενός τέτοιου πολυπαραγοντικού προβλήματος. Η ολοκληρωμένη πολιτική κατά των εξαρτήσεων είναι μια υπόθεση που απαιτεί όρθιες και ζωντανές όλες τις διαφορετικές, αλλά συμπληρωματικές θεραπευτικές παρεμβάσεις . Και γι’ αυτόν το λόγο, στηρίζουμε το ΚΕΘΕΑ στην προσπάθειά του να χαράξει το δρόμο του και την πορεία του.
Τα παραπάνω τονίζει η διοίκηση του Οργανισμού Κατά των Ναρκωτικών (ΟΚΑΝΑ) επισημαίνοντας ότι δεν μπορεί να παραμείνει σιωπηλή μπροστά στην Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου για το Κέντρο Θεραπείας Εξαρτημένων Ατόμων (ΚΕΘΕΑ) επειδή δεν αφορά μόνο στο ΚΕΘΕΑ, αλλά στην ουσία της πολιτικής των εξαρτήσεων.
Προτεραιότητα αυτής της πολιτικής πρέπει να είναι η καθολική κάλυψη όλου του πληθυσμού των χρηστών και η πρόσβαση σε υπηρεσίες ανάλογα με τις ιδιαίτερες ανάγκες των εξαρτημένων και την προστασία της δημόσιας υγείας.
Στον ΟΚΑΝΑ τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει αρκετές τομές και έχουν σημειωθεί σημαντικές αλλαγές σε πολλά επίπεδα.
Μολονότι ο ΟΚΑΝΑ αρχικά ταυτίστηκε με τη μείωση της βλάβης, τόσο μέσα από την δική μας εξέλιξη όσο και μέσα από την ραγδαία επιστημονική πρόοδο στο πεδίο των εξαρτήσεων κατέστη σαφές ότι η εξάρτηση είναι ένα πολυπαραγοντικό και πολυεπίπεδο φαινόμενο που χρειάζεται πολλαπλή στόχευση.
Από την πρώτη στιγμή της θεραπείας ο χρήστης κινητοποιείται συνεχώς, αρχικά προς τη μείωση της βλάβης, στη συνέχεια προς την απεξάρτηση και τέλος προς την κοινωνική επανένταξη, πάντα μέσα από μια δυναμική διαδικασία συνεχούς διαλόγου.
Αναδεικνύεται, έτσι, με τον πλέον σαφή τρόπο ότι η διαδικασία της απεξάρτησης είναι χρόνια και ότι δεν μπορεί να περιοριστεί σε μια μόνο οπτική. Έτσι, όλες οι θεραπευτικές προτάσεις και προσεγγίσεις έχουν τη σημασία τους. Στο πνεύμα αυτό, αδιαμφισβήτητα, είναι επιθυμητές οι συνέργειες μεταξύ των φορέων, με επιστημονική τεκμηρίωση και με στόχο την (όσο το δυνατόν) πληρέστερη κάλυψη των διαφορετικών αναγκών των εξαρτημένων.
Ως εκ τούτου, τόσο οι Θεραπευτικές Κοινότητες (Therapeutic Communities) του ΚΕΘΕΑ, όσο και η εντατική ψυχοκοινωνική υποστήριξη που προσφέρει στις διάφορες δομές του, αποτελούν παρεμβάσεις οι οποίες για μια ομάδα εξαρτημένων αποτελούν τη βέλτιστη λύση και έχουν τα καλύτερα αποτελέσματα. Αυτή η ανθρωποκεντρική και επιστημονικά τεκμηριωμένη προσέγγιση δεν επιδρά θετικά μόνο στον πληθυσμό των εξαρτημένων, αλλά ενισχύει και τη δημόσια υγεία και την ευημερία ολόκληρης της κοινωνίας.