Από τη στιγμή που τα παιδιά φεύγουν από το σπίτι, είτε για σπουδές, είτε για να μείνουν μόνα και να ανεξαρτητοποιηθούν, οι γονείς νιώθουν ένα κενό και στο σπίτι και στην καρδιά τους.
Αυτό αποκαλείται σύνδρομο της άδειας φωλιάς.
Το σύνδρομο της άδειας φωλιάς περιγράφει τα ανάμεικτα συναισθήματα των γονιών για τον αποχωρισμό τους από το παιδί και τα αισθήματα απώλειας, δυσφορίας και ματαίωσης που βιώνουν όταν η «φωλιά αδειάζει».
Με την αποχώρηση των παιδιών από το σπίτι, οι ρόλοι των μελών της οικογένειας αναδιαμορφώνονται και η ταυτότητα της οικογένειας αλλάζει.
Αυτομάτως, τα παιδιά γίνονται πιο ανεξάρτητα, περνούν λιγότερο χρόνο με τους γονείς τους και οι γονείς από την άλλη πλευρά προσπαθούν να διαχειριστούν ότι πλέον έχουν λιγότερο έλεγχο πάνω στα παιδιά τους και καλούνται να επαναπροσδιορίσουν τον ρόλο τους ως γονείς.
Κατά την περίοδο της άδειας φωλιάς, οι γονείς έχουν αμφίθυμα συναισθήματα. Από τη μια πλευρά, αναγνωρίζουν ότι η στιγμή αυτή είναι σημαντική για την ανεξαρτησία του παιδιού, από την άλλη όμως νιώθουν μία έντονη δυσφορία και ματαίωση γιατί νιώθουν ότι αποδυναμώνεται ο ρόλος τους ως γονείς. Λαμβάνοντας υπόψη ότι η ανατροφή των παιδιών τους ήταν από τις προτεραιότητές τους τα τελευταία χρόνια, τώρα δυσκολεύονται να ζήσουν χωρίς αυτό.
Τις περισσότερες φορές, η μητέρα είναι αυτή που βιώνει το σύνδρομο αυτό πιο έντονα. Ο λόγος είναι πως ο ρόλος της περνά κρίση. Εκεί που η καθημερινότητα της επικεντρωνόταν γύρω από τη φροντίδα των παιδιών της ξαφνικά φεύγουν από την αγκαλιά της.
Το άσχημο είναι όταν οι γονείς δεν μπορούν να διαχειριστούν τα συναισθήματά τους, με αποτέλεσμα να δημιουργήσουν πρόβλημα με την υπερπροστατευτική συμπεριφορά τους. Για παράδειγμα, μπορεί να μην ενθαρρύνουν το παιδί για το νέο του ξεκίνημα με αποτέλεσμα να παραμένει εξαρτημένο κι ίσως φοβισμένο και με χαμηλή αυτοπεποίθηση. Οι γονείς θα πρέπει να είναι διακριτικά δίπλα στο παιδί, στηρίζοντας το ψυχολογικά αλλά και δίνοντας του πρακτικές συμβουλές για το νέο του ξεκίνημα.
Επίσης, έχει παρατηρηθεί πως πολλοί γονείς, όταν τα παιδιά τους φύγουν από το σπίτι, αποφασίζουν να χωρίσουν.
Όταν το ανδρόγυνο μένει μόνο του «ξεθάβει» προβλήματα που κρυβόντουσαν για χάρη των παιδιών και αποφασίζει να τερματίσει την σχέση. Για τα ζευγάρια που έχουν μια πιο υγιή σχέση και απλά νιώθουν να «αδειάζουν» με την αποχώρηση των παιδιών από το σπίτι, οι ειδικοί προτείνουν να διαθέσουν χρόνο σε όσα είχαν παραμελήσει όλα αυτά τα χρόνια για χάρη των παιδιών.
Από το newsroom του Healthmag.gr