Η μελέτη συμπεριέλαβε 800 γυναίκες από τη Σουηδία, με μέσο όρο ηλικίας τα 47 έτη, και τις παρακολούθησε για 44 χρόνια. Στην αρχή ζητήθηκε από τις συμμετέχουσες να αναφέρουν τις καθημερινές τους δραστηριότητες.
Οι πνευματικές δραστηριότητες περιελάμβαναν ανάγνωση και γραφή. Οι καλλιτεχνικές το να πάνε σε μια συναυλία ή το να τραγουδάνε σε κάποια χορωδία, οι χειρωνακτικές το πλέξιμο και την κηπουρική και οι συλλογικές δραστηριότητες τη συμμετοχή σε τελετουργικά της εκκλησίας.
Κατά τη διάρκεια της μελέτης 194 γυναίκες εμφάνισαν άνοια. Από αυτές οι 102 είχαν Αλτσχάιμερ, οι 27 είχαν αγγειακή άνοια και οι 41 είχαν μικτή άνοια, δηλαδή δύο και πλέον τύπους άνοιας, όπως οι πλάκες β-αμυλοειδούς του Αλτσχάιμερ μαζί με τις μεταβολές των αιμοφόρων αγγείων, που παρατηρούνται στην αγγειακή άνοια.
“Τα αποτελέσματα αυτά δείχνουν ότι αυτές οι δραστηριότητες στη μέση ηλικία μπορεί να παίξουν ρόλο στην πρόληψη της άνοιας στην τρίτη και στην τέταρτη ηλικία και στη διατήρηση της γνωστικής υγείας”, δήλωσε η συγγραφέας της μελέτης Jenna Najar, MD, από το Πανεπιστήμιο του Γκέτεμποργκ της Σουηδίας.
“Είναι συναρπαστικό, καθώς αυτές είναι δραστηριότητες, που οι άνθρωποι μπορούν να τις εντάξουν στην καθημερινότητά τους αρκετά εύκολα και χωρίς πολλά έξοδα”.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι γυναίκες με υψηλό επίπεδο πνευματικής δραστηριότητας ήταν 46% λιγότερο πιθανό να αναπτύξουν Αλτσχάιμερ και 34% λιγότερο πιθανό να αναπτύξουν άνοια συνολικά, από τις γυναίκες με χαμηλό επίπεδο πνευματικών δραστηριοτήτων.
Οι γυναίκες, που ήταν σωματικά δραστήριες, ήταν 52% λιγότερο πιθανό να αναπτύξουν άνοια με αγγειακή νόσο και 56% λιγότερο πιθανό να αναπτύξουν μικτή άνοια, από τις γυναίκες που έκαναν καθιστική ζωή.
Οι ερευνητές έλαβαν υπόψη άλλους παράγοντες, που θα μπορούσαν να επηρεάσουν τον κίνδυνο εμφάνισης άνοιας, όπως η υψηλή αρτηριακή πίεση, το κάπνισμα και ο διαβήτης. Επίσης σε δεύτερη φάση εξαίρεσαν γυναίκες, που ανέπτυξαν άνοια στα μισά της μελέτης, για να αποκλείσουν το ενδεχόμενο αυτές οι γυναίκες να βρίσκονταν σε πρόδρομο στάδιο της νόσου, με μικρότερη συμμετοχή στις δραστηριότητες ως πρώιμο σύμπτωμα.
Τα αποτελέσματα ήταν παρόμοια, εκτός από το ότι η σωματική δραστηριότητα στη συνέχεια συσχετίστηκε με 34% μείωση του κινδύνου άνοιας συνολικά.
Από τις 438 γυναίκες με υψηλό επίπεδο πνευματικής δραστηριότητας, 104 εμφάνισαν άνοια, σε σύγκριση με 90 από τις 347 γυναίκες με χαμηλό επίπεδο πνευματικής δραστηριότητας. Από τις 648 γυναίκες με υψηλό επίπεδο φυσικής δραστηριότητας, 159 εμφάνισαν άνοια, σε σύγκριση με 35 από τις 137 γυναίκες, που δεν έκαναν κάποια σωματική δραστηριότητα.