Η υπέρταση αποτελεί έναν από τους κύριους παράγοντες κινδύνου για καρδιαγγειακά νοσήματα και εγκεφαλικά επεισόδια. Εκτός από τις φαρμακευτικές παρεμβάσεις, η άσκηση έχει αποδειχθεί ως μια αποτελεσματική μη φαρμακευτική μέθοδος για τη μείωση της αρτηριακής πίεσης (ΑΠ). Μια μεγάλης κλίμακας μετανάλυση 270 τυχαιοποιημένων ελεγχόμενων μελετών, που περιλάμβανε συνολικά 15.827 άτομα, εξέτασε την επίδραση διαφόρων τύπων άσκησης στη ρύθμιση της ΑΠ.
Κύρια ευρήματα της μετανάλυσης:
- Αερόβια άσκηση: Μείωση της συστολικής/διαστολικής ΑΠ κατά 4,5/2,5 mm Hg.
- Προπόνηση δυναμικής αντίστασης: Μείωση κατά 4,6/3,0 mm Hg.
- Συνδυασμένη προπόνηση (αερόβια και δυναμική προπόνηση με αντίσταση): Μείωση κατά 6,0/2,5 mm Hg.
- Διαλειμματική προπόνηση υψηλής έντασης: Μείωση κατά 4,1/2,5 mm Hg.
- Ισομετρική προπόνηση άσκησης: Μείωση κατά 8,2/4,0 mm Hg.
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα, η ισομετρική άσκηση και η συνδυαστική προπόνηση ήταν οι πιο αποτελεσματικές στη μείωση της συστολικής ΑΠ, ενώ η προπόνηση με αντιστάσεις είχε τη μεγαλύτερη επίδραση στη μείωση της διαστολικής ΑΠ. Επιπλέον, οι μειώσεις της συστολικής ΑΠ ήταν πιο έντονες σε άτομα με υπέρταση.
Σύσταση για άσκηση:
Ανεξάρτητα από τον τύπο της άσκησης, η τακτική φυσική δραστηριότητα μπορεί να συμβάλει σημαντικά στη μείωση της ΑΠ. Είναι σημαντικό να επιλέγονται δραστηριότητες που ταιριάζουν στις προτιμήσεις του ατόμου, ώστε να διασφαλίζεται η συνέπεια και η μακροχρόνια δέσμευση στην άσκηση. Η άσκηση, σε συνδυασμό με άλλες υγιεινές συνήθειες, αποτελεί βασικό πυλώνα για την πρόληψη και τη διαχείριση της υπέρτασης.
