Η σωματική δραστηριότητα, ακόμη και σε μικρές ποσότητες, μειώνει τον κίνδυνο πτώσεων στις ηλικιωμένες γυναίκες, σύμφωνα με μια μελέτη που δημοσιεύθηκε στο American Journal of Preventive Medicine.
Το εύρημα αυτό ενθαρρύνει τους ηλικιωμένους, ειδικά όσους έχουν ήδη υποστεί πτώσεις, να αυξήσουν τη φυσική τους δραστηριότητα.
Στη μελέτη, οι ερευνητές ανέλυσαν δεδομένα από 11.759 γυναίκες που συμμετείχαν στην Αυστραλιανή Διαχρονική Μελέτη για την Υγεία των Γυναικών (γεννημένες μεταξύ 1946-1951). Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι οποιαδήποτε εβδομαδιαία ποσότητα σωματικής δραστηριότητας συνέβαλε στη μείωση του κινδύνου τραυματικών πτώσεων τα επόμενα τρία χρόνια, σε σύγκριση με την πλήρη έλλειψη άσκησης.
Βασικά ευρήματα της μελέτης:
- Οι γυναίκες που δεν είχαν υποστεί τραυματικές πτώσεις ήταν πιο πιθανό να διατηρήσουν υψηλά επίπεδα φυσικής δραστηριότητας, με 300 ή περισσότερα λεπτά άσκησης την εβδομάδα (OR = 0,84, 95% CI 0,77-0,92).
- Αντίθετα, όσες είχαν βιώσει τραυματικές πτώσεις είχαν μικρότερη πιθανότητα να ασχοληθούν με οποιαδήποτε μορφή σωματικής δραστηριότητας.
Η διατήρηση ενός ενεργού τρόπου ζωής μπορεί όχι μόνο να μειώσει τον κίνδυνο πτώσεων, αλλά και να προλάβει χρόνιες παθήσεις. Οι επαγγελματίες υγείας (HCPs) παίζουν σημαντικό ρόλο στο να ενθαρρύνουν και να υποστηρίζουν τα άτομα ώστε να συνεχίσουν τη σωματική δραστηριότητα ακόμη και μετά από μια πτώση, ιδιαίτερα αν αυτή ήταν τραυματική. Αυτή η στρατηγική μπορεί να βοηθήσει στην πρόληψη του φαύλου κύκλου των πτώσεων και στη βελτίωση της συνολικής υγείας των ηλικιωμένων.
Ασκήσεις για ηλικιωμένους που φοβούνται την πτώση
Για όσους ανησυχούν για την ασφάλειά τους κατά την άσκηση, προτείνονται οι εξής απλές και αποτελεσματικές δραστηριότητες:
- Ασκήσεις ενδυνάμωσης & ισορροπίας:
- Σηκώνονται από μια καρέκλα 10-15 φορές.
- Περπατούν επιτόπου.
- Στέκονται στις μύτες των ποδιών, διατηρώντας υποστήριξη από έναν τοίχο ή έναν πάγκο.
- Ήπια δραστηριότητα μέσα στην ημέρα:
- Περπάτημα για 5 λεπτά κάθε ώρα μέσα στο σπίτι ή στη γειτονιά.
- Επαναλαμβανόμενες μικρές ασκήσεις αντί για μία μεγάλη προπόνηση.
Οι ηλικιωμένοι που φοβούνται να ξεκινήσουν άσκηση θα πρέπει να συμβουλεύονται επαγγελματίες υγείας, όπως φυσικοθεραπευτές, οι οποίοι μπορούν να προτείνουν εξατομικευμένα και ασφαλή προγράμματα άσκησης.
Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι κάθε επίπεδο δραστηριότητας είναι καλύτερο από την πλήρη ακινησία. Αντί να εστιάζουμε σε μακροχρόνιες προπονήσεις, είναι πιο εφικτό να ενθαρρύνουμε μικρές, συχνές συνεδρίες άσκησης (10-15 λεπτά), οι οποίες σταδιακά μπορούν να αυξάνονται σε διάρκεια και ένταση καθώς βελτιώνεται η φυσική κατάσταση.
Τέλος, η επιλογή δραστηριοτήτων που οι ηλικιωμένοι απολαμβάνουν αυξάνει τις πιθανότητες να διατηρήσουν τη φυσική τους δραστηριότητα μακροπρόθεσμα. Επίσης, ασκήσεις που μπορούν να γίνουν στο σπίτι ή σε κοινοτικούς χώρους συμβάλλουν στην αντιμετώπιση πιθανών εμποδίων, όπως η περιορισμένη πρόσβαση σε αθλητικές εγκαταστάσεις.
