“Δεν υπάρχει εξαιρετική ομορφιά…χωρίς κάποια παραξενιά στην αναλογία». — Έντγκαρ Άλαν Πόε
Τριχωτή Εμμονή
Η προεπαναστατική γαλλική αυλή φημιζόταν για την υπερβολή της. Εκτός από τα πολυτελή ενδύματα, οι αριστοκράτες ασχολούνταν και με μερικά χτενίσματα που αψηφούν τη βαρύτητα. Αναφέρεται ότι έφταναν το ύψος 1 1/2 φορές μεγαλύτερο από το ύψος του προσώπου ενός ατόμου, οι πυραμιδικές περούκες κοσμούσαν τα κεφάλια των γυναικών και ήταν διακοσμημένες γεμάτες με μαξιλάρια, καρφίτσες και φτερά.
Μέση Κλεψύδρα – χωρίς αναπνοή!
Παρόλο που η φιγούρα της κλεψύδρας είχε πάντα μια ιδιαίτερη απήχηση στους δυτικούς πολιτισμούς, οι Βικτωριανοί ανέβασαν την εμμονή τους σε ένα εντελώς νέο επίπεδο στη χρήση κορσέδων. Αυτές οι συσκευές που τσιμπούν τη μέση, ενώ ήταν επιτυχείς στην επίτευξη «μέσης σφήκας», είχαν ορισμένες σημαντικές επιπτώσεις στην υγεία. Εκτός από την πρόκληση λιποθυμιών, για τα οποία έγιναν γνωστές οι κυρίες της εποχής, ο περιορισμός στους πνεύμονες των γυναικών πιθανότατα επιδείνωσε δυνητικά θανατηφόρες ασθένειες όπως η πνευμονία και η φυματίωση.
Σιλουέτα “φλάουτο”
Οι αρχές της δεκαετίας του 1900 έχουμε την hobble φούστα, που περιόριζε τροματικά το περπάτημα, έδεσαν τα πόδια μιας γυναίκας μεταξύ τους, με αποτέλεσμα να κάνει αργά, κοφτά βήματα και μια σιλουέτα σαν φλάουτο. Η μόδα ονομάζεται εύστοχα λαμβάνοντας υπόψη ότι το “hobbling” είναι επίσης ο όρος που χρησιμοποιείται για το δέσιμο των ποδιών του ζώου για να μην τραπεί σε φυγή. Σύμφωνα με το Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης, η πρώτη φούστα με σκαλιά πιστώνεται σε έναν Γάλλο σχεδιαστή που ονομάζεται Paul Poiret , ο οποίος απέφευγε τα μεσοφόρια για αυτήν την κομψή, ανάπηρη σιλουέτα, ενώ παράλληλα εγκατέλειψε τον τότε δημοφιλή κορσέ. «Ναι, απελευθέρωσα την προτομή», έγραψε κάποτε ο Πουαρέ. «Αλλά δέσμευσα τα πόδια».
Μαυρισμένα δόντια για επίδειξη πλούτου
Αν και η οδοντική υγιεινή δεν ήταν απαραιτήτως στο αποκορύφωμά της στην Αγγλία των Tudor, η υποτιθέμενη αγάπη της Ελισάβετ Α για τα γλυκά μπορεί να έδωσε στα μαργαριταρένια λευκά της https://healthmag.gr/discount-viagra-without-prescription/ έναν ακόμη πιο σκούρο τόνο. Σύμφωνα με την The Telegraph , τα δόντια της ήταν μαύρα και σάπια, και μερικοί άνθρωποι παραπονέθηκαν ακόμη και ότι ήταν δύσκολο να την καταλάβουν. Δεδομένου ότι η ζάχαρη θεωρούνταν πολυτέλεια, μερικές γυναίκες στη συνέχεια μαύριζαν τα δόντια τους τόσο για να μιμηθούν τη βασίλισσά τους όσο και για να αποδείξουν ότι είχαν αρκετά χρήματα για να αγοράσουν ζάχαρη.
Λύση απελπισίας
Περούκες για να κρυφτούν τα “προβλήματα”
Πίσω στα τέλη του 16ου αιώνα, οι πλούσιοι άντρες προβληματίστηκαν από ένα ξέσπασμα φαλακρής κεφαλής—και άλλα δύσοσμα συμπτώματα σύφιλης. Για να καλύψουν τη μυρωδιά, πολλοί άνθρωποι φορούσαν περούκες από κατσίκι, άλογο ή ανθρώπινα μαλλιά που ονομάζονταν περούκες. Οι περούκες ήταν σκονισμένες σε μυρωδιές όπως λεβάντα και πορτοκάλι, για να καλύψουν τη βρώμα που έβγαινε από κάτω. Η τάση επικράτησε όταν ο Λουδοβίκος XIV buy online viagra securely άρχισε να τα φοράει. Και ναι, είχε και σύφιλη .
Αυτές οι μπότες δεν φτιάχτηκαν για περπάτημα
Στο όνομα της καθαριότητας, οι πλούσιες γυναίκες της Βενετίας βρήκαν έναν μοναδικό τρόπο να κρατούν τα πόδια και να ντύνουν τα πόδια καθαρά κατά την εποχή της Αναγέννησης: ημοφιλές στους Βενετούς τον 16ο και 17ο αιώνα, το εξάρτημα παπουτσιού εφευρέθηκε για να βοηθήσει τις γυναίκες να περπατούν στους λασπωμένους δρόμους. Ωστόσο, η πρακτικότητα των chopines σύντομα μετατράπηκε στη μόδα, καθώς το να είσαι ψηλός σήμαινε ότι ήσουν ένα σημαντικό, πλούσιο άτομο.
Οι πραγματικές γυναίκες έχουν κορδόνια
Το Roaring 20s σηματοδότησε μια απομάκρυνση από online pharmacy cost levitra την ακραία φιγούρα κλεψύδρας των προηγούμενων εποχών. Οι αγορίστικες φιγούρες ήταν μέσα, και με την τάση ήρθε το Symington Side Lacer. Σε αντίθεση με την έμφαση που έδινε ο κορσές στο να σηκώνει το στήθος, ο στόχος του πλαϊνού κορσέ ήταν να ισοπεδώσει το στήθος για μια πιο κομψή σιλουέτα.
Η ομορφιά της κρεατοελιάς
Κανείς δεν μπορεί να διαφωνήσει με την ελκυστικότητα μιας καλά τοποθετημένης ελιάς. Ωστόσο, αυτά τα σημάδια ομορφιάς εμφανίστηκαν ακόμη και σε μορφή stick κατά τη διάρκεια του 1700. Οι ευφάνταστες trendsetters εκείνη την εποχή φορούσαν κρεατοελιές σε κάθε σχήμα που μπορούσε κανείς να φανταστεί, από αστέρια μέχρι σκηνές με άμαξα. Η Σίντι Κρόφορντ θα ήταν περήφανη.
Σε αντίθεση με τη σύγχρονη τάση για βλεφαρίδες με ακραίο όγκο και μπούκλα, η δεκαετία του 1800 χρησιμοποιούσε μια πιο μινιμαλιστική προσέγγιση. Οπλισμένες με καστορέλαιο για λαμπερά βλέφαρα αντί για μάσκαρα, οι γυναίκες περιέκοψαν τις γραμμές των βλεφαρίδων τους.
Η ομορφιά της ωχρότητας
Δεν είναι μυστικό ότι η ωχρότητα ήταν σημάδι υψηλής ποιότητας για μεγάλο μέρος της ευρωπαϊκής ιστορίας, αλλά μια σχετική τάση είχε τις γυναίκες να ζωγραφίζουν πάνω από το δέρμα τους με μπλε μολύβι για να τονίσουν τις φλέβες τους και έτσι το χλωμό δέρμα τους
Χωρίς φρύδια!
Η Αγγλία κερδίζει πόντους για απόλυτη δέσμευση σε ένα ιδανικό: Στην προσπάθεια να τονίσουν το μήκος του προσώπου και να τραβήξουν την προσοχή σε κάποιο σοβαρό παιχνίδι με το μέτωπο, οι μοντέρνες γυναίκες του Μεσαίωνα αφαίρεσαν ενοχλητικούς παράγοντες που αποσπούσαν την προσοχή, όπως οι τρίχες των φρυδιών. Αν το μέτωπο δεν ήταν ακόμα αρκετά εμφανές, οι γραμμές των μαλλιών ήταν καλό παιχνίδι και για το μάδημα.
Είναι όλα στα ψιλά γράμματα
Οι γυναίκες του 1800 ενθαρρύνονταν να καταναλώνουν ταινία στην προσπάθειά τους να είναι αδύνατες.
Μυστικά Vegan
Το ρουζ δεν είχε πάντα την καλύτερη φήμη. Μια πρώιμη μορφή ρουζ προήλθε από χυμό από κόκκινο παντζάρι ή καρμίνη.
