Ο ναρκισσισμός καθοδηγείται από την ανασφάλεια και όχι από μια διογκωμένη αίσθηση του εαυτού, διαπιστώνει μια νέα μελέτη, η οποία προσφέρει μια πιο λεπτομερή κατανόηση αυτού του μακροχρόνια εξεταζόμενου φαινομένου και μπορεί επίσης να εξηγήσει τι υποκινεί την εστιασμένη στον εαυτό της δραστηριότητα των μέσων κοινωνικής δικτύωσης.
«Για πολύ καιρό, ήταν ασαφές γιατί οι ναρκισσιστές επιδίδονται σε δυσάρεστες συμπεριφορές, όπως τα συγχαρητήρια στον εαυτό τους, καθώς κάνει τους άλλους να τους σκέφτονται λιγότερο», εξηγεί ο Pascal Wallisch, κλινικός αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης και Κέντρο για την Επιστήμη των Δεδομένων και ανώτερος συγγραφέας της μελέτης , η οποία δημοσιεύεται στο περιοδικό Personality and Individual Differences.
Η μελέτη δείχνει ότι αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν υπερβολικά μεγάλη ιδέα για τον εαυτό τους, αλλά είναι μάλλον ανασφαλείς, και με αυτό τον τρόπο διαχειρίζονται τις ανασφάλειές τους.
Πιο συγκεκριμένα, τα αποτελέσματα υποδηλώνουν ότι ο ναρκισσισμός γίνεται καλύτερα κατανοητός ως μια αντισταθμιστική προσαρμογή για να ξεπεραστεί και να καλύψει τη χαμηλή αυτοεκτίμηση. Οι ναρκισσιστές είναι ανασφαλείς και αντιμετωπίζουν αυτές τις ανασφάλειες λυγίζοντας. Αυτό κάνει τους άλλους να τους συμπαθούν λιγότερο ποσο περνάει ο καιρός, επιδεινώνοντας έτσι περαιτέρω τις ανασφάλειές τους, κάτι που στη συνέχεια οδηγεί σε έναν φαύλο κύκλο συμπεριφορών.
Οι σχεδόν 300 συμμετέχοντες στην έρευνα —περίπου 60 τοις εκατό γυναίκες και 40 τοις εκατό άνδρες— είχαν μέση ηλικία 20 ετών και απάντησαν σε 151 ερωτήσεις μέσω υπολογιστή.
Οι ερευνητές εξέτασαν τη Ναρκισσιστική Διαταραχή Προσωπικότητας (NPD), η οποία εννοείται ως υπερβολική αγάπη για τον εαυτό και αποτελείται από δύο υποτύπους, γνωστούς ως μεγαλεπήβολο και ευάλωτο ναρκισσισμό. Μια σχετική πάθηση, η ψυχοπάθεια, χαρακτηρίζεται επίσης από μια μεγαλειώδη αίσθηση του εαυτού. Προσπάθησαν να βελτιώσουν την κατανόηση του πώς σχετίζονται αυτές οι συνθήκες.
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η ανάγκη για κοινωνική επικύρωση συσχετίστηκε με την αναφερόμενη τάση για εμπλοκή σε επιτελεστική αυτο-ανύψωση (ένα χαρακτηριστικό του ευάλωτου ναρκισσισμού). Αντίθετα, τα μέτρα ψυχοπάθειας, όπως τα αυξημένα επίπεδα αυτοεκτίμησης, έδειξαν χαμηλά επίπεδα συσχέτισης με τον ευάλωτο ναρκισσισμό, υποδηλώνοντας έλλειψη ανασφάλειας. Αυτά τα ευρήματα υποδηλώνουν ότι οι αυθεντικοί ναρκισσιστές είναι ανασφαλείς ενώ ο μεγαλειώδης ναρκισσισμός μπορεί να γίνει καλύτερα κατανοητός ως εκδήλωση ψυχοπάθειας.