Έντονα αντιαναπτυξιακές είναι οι ρυθμίσεις του πολυνομοσχεδίου που ψηφίζεται τη Δευτέρα από τη Βουλή σε ότι αφορά τον τομέα της Υγείας, και ιδιαίτερα του φαρμάκου.
Το νομοσχέδιο πλήττει έντονα την καινοτομία του κλάδου με όποια μορφή κι αν βρίσκεται στη χώρα μας, είτε πρόκειται για καινοτόμα εισαγόμενα φάρμακα που δίνουν λύση σε ακάλυπτες ιατρικές ανάγκες, συμβάλλοντας στην ανάπτυξη μέσω της βελτίωσης της υγείας του πληθυσμού, είτε πρόκειται για οριακή καινοτομία, μέσω της οποίας παράγονται φάρμακα υβριδικά, ιδιαίτερης προστιθέμενης αξίας ή συνδυαστικά φάρμακα, δίνοντας περιθώριο ενίσχυσης της εξαγωγικής δυνατότητας της χώρας.
Στην πρώτη περίπτωση, οι λύσεις που επιλέγονται στο όνομα της περιστολής των δαπανών για τη φαρμακευτική περίθαλψη, οδηγούν σε τρομακτικές καθυστερήσεις εγκρίσεων των σκευασμάτων, απομακρύνοντας χρονικά τους ασθενείς από σημαντικά θεραπευτικά σχήματα.
Στη δεύτερη όμως περίπτωση, “δυναμιτίζεται” η παραγωγική ανασυγκρότηση του κλάδου, καθώς μετράται με το … υποδεκάμετρο η χρέωση κάθε κοστολογικού στοιχείου των προϊόντων αυτών και ταυτόχρονα απαιτείται η εξυπηρέτηση του κριτηρίου κυκλοφορίας σε άλλες χώρες του εξωτερικού, πριν πάρει έγκριση στη χώρα του.
Οι εκπρόσωποι της φαρμακευτικής βιομηχανίας της χώρας, εξέφρασαν την αντίθεσή τους στις διατάξεις του πολυνομοσχεδίου, με τον Σύνδεσμο Φαρμακευτικών Επιχειρήσεων Ελλάδας (ΣΦΕΕ) να ζητά συνάντηση με την πολιτική ηγεσία του υπουργείου και την Πανελλήνια Ένωση Φαρμακοβιομηχανίας (ΠΕΦ) να εκθέτει εγγράφως τις παρατηρήσεις της με επιστολή της προς την ηγεσία του υπουργείου.
Από την πλευρά του ΣΦΕΕ, επισημαίνεται ότι για την αξιολόγηση των καινοτόμων φαρμάκων και την εισαγωγή τους στη Θετική Λίστα προκειμένου να αποζημιώνονται από την κοινωνική ασφάλιση, ζητούνται κλινικά χαρακτηριστικά των ασθενών στους οποίους θα χορηγηθούν τα φάρμακα, το στάδιο της θεραπευτικής γραμμής για το οποίο το φάρμακο θα αποζημιώνεται, καθώς και το μέγεθος του πληθυσμού στον οποίο θα χορηγηθεί. Και ενώ είναι κατανοητό πως με τον τρόπο αυτό γίνεται ακριβής υπολογισμός του κόστους με το οποίο θα επιβαρυνθεί το σύστημα υγείας, εντούτοις δεν έχει ληφθεί επαρκής μέριμνα για την προστασία των δεδομένων των ασθενών.
Το νομοσχέδιο προβλέπει για την αποζημίωση κάθε φαρμάκου από την κοινωνική ασφάλιση, ως προϋπόθεση, να κυκλοφορεί σε 9 κράτη, να αποζημιώνεται στα δύο τρίτα αυτών και στα μισά κράτη που αποζημιώνονται, να λειτουργεί μηχανισμός αξιολόγησης τεχνολογίας υγείας.
Στη συνέχεια, ακολουθείται μια διαδικασία αξιολόγησης του οφέλους του φαρμάκου, που περιλαμβάνει και την διαπραγμάτευση της τιμής με ξεχωριστή επιτροπή, η οποία γνωμοδοτεί στην Επιτροπή ΗΤΑ κλπ.
Για το θέμα, ο ΣΦΕΕ ζήτησε η προϋπόθεση των 9 κρατών να εξετάζεται στο τελείωμα της διαδικασίας, προκειμένου να κερδίζεται χρόνος προς όφελος των ασθενών, όμως κάτι τέτοιο δεν υιοθετήθηκε, ενώ δεν ορίστηκε και συνάντηση, ώστε να εκτεθούν οι απόψεις του κλάδου.
Από την πλευρά της η ΠΕΦ, παρατήρησε ότι στις προϋποθέσεις αξιολόγησης των καινοτόμων φαρμάκων μπαίνουν μια σειρά σωρευτικά εμπόδια που θέτουν σε κίνδυνο οποιαδήποτε προσπάθεια καινοτομίας εφαρμόζεται στην χώρα.
Παράγοντες του κλάδου επεσήμαιναν ότι σε ολόκληρη την Ευρώπη, οι μέσου μεγέθους φαρμακευτικές επιχειρήσεις, στοχεύουν στην ανάπτυξη καινούριων φαρμάκων από γνωστές δραστικές ουσίες, τα οποία είτε περιλαμβάνουν συνδυασμούς δραστικών, είτε υβριδικά φάρμακα τα οποία έχουν κάποια προστιθέμενη αξία.
Αντίστοιχα, και οι ελληνικές παραγωγικές μονάδες, στρέφονται στην ανάπτυξη νέων προϊόντων τα οποία είτε περιέχουν συνδυασμούς δραστικών ουσιών που καθιστούν τη συμμόρφωση των ασθενών στην αγωγή τους πιο εύκολη, είτε κυκλοφορούν μοναδικά φάρμακα σε νέες μορφές, είτε ως υβριδικά περιέχουν κάποιου είδους νέα τεχνολογία που τα καθιστά ελκυστικά στην αγορά.
Για όλες τις κατηγορίες αυτές, ήδη η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει αναγνωρίσει την σημαντική προστιθέμενη αξία τους.
Εντούτοις στη χώρα μας, για την έγκριση των φαρμάκων αυτών, κατ΄ αρχήν ζητούνται κοστολογικά στοιχεία που δίνουν εξαιρετικά χαμηλές τιμές, αίροντας έτσι το ενδιαφέρον παραγωγής τους
Μάλιστα, για τους συνδυασμούς φαρμάκων προβλέπεται ότι θα εγκρίνονται μόνο εφόσον το νέο σκεύασμα δεν θα έχει υψηλότερη τιμή από τα σκευάσματα των δραστικών που περιέχονται, αθροιστικά.
Και βέβαια, εμφανίζεται η ανακολουθία να ζητούνται και πάλι να πληρούνται οι προϋποθέσεις κυκλοφορίας σε άλλες 9 χώρες, και για τα μοναδικά σκευάσματα που έχουν αποσυρθεί στο εξωτερικό για οικονομικούς λόγους.
Συνολικά δε, δεν λαμβάνεται υπόψιν ότι για τις παραπάνω κατηγορίες η συζήτηση αφορά γενόσημα, τα οποία ούτως ή άλλως είναι εξαιρετικά φθηνά φάρμακα που εξυπηρετούν τη διαχείριση βασικών ασθενειών του πληθυσμού με πολύ χαμηλό κόστος. Έτσι, αναζητούνται και εδώ περιορισμοί τιμής οι οποίοι όχι μόνο δεν πρόκειται να φέρουν εξοικονομήσεις, αλλά αντίθετα, θα καταβαραθρώσουν την ελληνική παραγωγή, αίροντας κάθε δυνατότητα αναπτυξιακής διάστασης του κλάδου, ο οποίος είναι ο δεύτερος κλάδος με εξαγωγική δραστηριότητα στη χώρα.