Υψηλός είναι ο βαθμός ικανοποίησης των ασθενών, που υποβάλλονται σε δεύτερη πλαστική επέμβαση, για τη διόρθωση ατελειών της μύτης τους.
Η αποτυχία αποκατάστασης της λειτουργικότητας ή το απροσδόκητο αισθητικό αποτέλεσμα της πρώτης ρινοπλαστικής, τους οδηγεί στην απόφαση να ενδώσουν σε μια επανεγχείρηση, παρά την αναστάτωση και την παρέκκλιση από το πρόγραμμά τους. Και, σύμφωνα με έρευνες, τα αποτελέσματα τους δικαιώνουν για την επιλογή τους, αρκεί να έχουν αποσαφηνιστεί ακριβώς οι κοινοί στόχοι ασθενούς και χειρουργού, κατά τον σχεδιασμό της ρινοπλαστικής αναθεώρησης.
«Η ρινοπλαστική θεωρείται ως μία από τις πιο δύσκολες και απρόβλεπτες επεμβάσεις, που πραγματοποιούνται στο πρόσωπο. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι υπάρχουν πολλά αλληλοεξαρτώμενα ανατομικά στοιχεία και τρισδιάστατες δυνάμεις που πρέπει να αντιμετωπιστούν κατά τη διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης.
Επιπλέον οι χειρουργοί πρέπει να αντιμετωπίζουν ταυτόχρονα τόσο τις αισθητικές, όσο και τις λειτουργικές προσδοκίες του ασθενούς. Συνεπώς, δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι τα ποσοστά ικανοποίησης των ασθενών μετά από ρινοπλαστική είναι χαμηλότερα, σε σύγκριση με άλλες αισθητικές χειρουργικές επεμβάσεις προσώπου. Ωστόσο στοιχεία δείχνουν ότι ακόμα και όσοι υποβάλλονται σε επαναληπτική ρινοπλαστική μένουν ευχαριστημένοι από το αποτέλεσμα, αρκεί την επέμβαση να την εκτελεί ένας έμπειρος ρινοπλαστικός και να έχει συμφωνηθεί εξ αρχής το αισθητικό αποτέλεσμα», εξηγεί ο πλαστικός χειρουργός προσώπου – ΩΡΛ Δρ. Γεώργιος Μοιρέας.
Κι αυτό διότι η επαναληπτική ρινοπλαστική είναι γενικά πιο σύνθετη από την πρώτη επέμβαση, επειδή οι ιστοί έχουν, ήδη, τραυματιστεί και έχουν διαταραχθεί οι ισορροπίες.
Σύμφωνα με τον Δρ. Μοιρέα, η αξιολόγηση της επιτυχίας μιας ρινοπλαστικής αποτελεί μια περιοχή έρευνας, η οποία είναι ιδιαίτερα παραμελημένη. Οι περισσότερες έρευνες, οι οποίες γίνονται μετά από ένα χειρουργείο, αφορούν σε αντικειμενικές παραμέτρους, όπως τεχνικές, επιπλοκές, ανθρωπομετρικές τιμές, ενώ οι μετρήσεις, με τις οποίες κατά παράδοση ασχολούνται οι μελέτες, όπως η θνησιμότητα και η νοσηρότητα, σημαίνουν πολύ λίγα στη ρινοπλαστική.
Γι’ αυτόν τον λόγο ερευνητές από το Ahi Evran University ενδιαφέρθηκαν για το πραγματικό υποκειμενικό αποτέλεσμα, την ικανοποίηση του ασθενή, τόσο μετά την αρχική ρινοπλαστική, όσο και μετά την επανεπέμβαση.
Στη μελέτη τους περιέλαβαν 78 ασθενείς, εκ των οποίων οι 54 (19 άνδρες και 35 γυναίκες) πληρούσαν τα κριτήρια ένταξης. Η μέση ηλικία τους ήταν τα 33,5 έτη. Η ομάδα ελέγχου απαρτιζόταν από 21 άνδρες και 33 γυναίκες με μέση ηλικία τα 30,5 έτη, που υποβλήθηκαν σε μία μόνο ρινοπλαστική.
Στους ασθενείς δόθηκε ένα ερωτηματολόγιο, που λάμβανε υπόψη τους κύριους παράγοντες, που μπορούν να καθορίσουν την ικανοποίηση του ασθενούς μετά από ρινοπλαστική: τον βαθμό ικανοποίησης για το ρινικό σχήμα και τη λειτουργία· την κοινωνική, οικογενειακή και επαγγελματική αποδοχή· και τον βαθμό αυτοπεποίθησης και επιθυμίας αλλαγής της μορφής της μύτης.
Και στις δύο ομάδες, όλες οι μετεγχειρητικές βαθμολογίες ικανοποίησης ήταν υψηλότερες από αυτές που σημειώθηκαν προεγχειρητικά. Διαπιστώθηκε ότι η ηλικία ήταν ένας παράγοντας που επηρέασε τον βαθμό ικανοποίησης μετά από τη δεύτερη επέμβαση και παρατηρήθηκε ότι οι νεότεροι ασθενείς έτειναν να ικανοποιούνται περισσότερο.