Οι επαγγελματίες υγείας συχνά ενθαρρύνουν τις γυναίκες με παχυσαρκία να χάσουν βάρος πριν προσπαθήσουν να συλλάβουν ή να ξεκινήσουν θεραπείες υπογονιμότητας. Όμως, μια νέα μελέτη με επικεφαλής το Penn State College of Medicine διαπίστωσε ότι οι γυναίκες με παχυσαρκία και ανεξήγητη υπογονιμότητα που έχασαν βάρος πριν από την έναρξη θεραπειών υπογονιμότητας δεν είχαν μεγαλύτερες πιθανότητες να αποκτήσουν ένα υγιές μωρό από εκείνες που δεν έχασαν βάρος πριν από την έναρξη της θεραπείας.
Το 40% των γυναικών στις ΗΠΑ μεταξύ 20 και 40 ετών εκτιμάται ότι έχουν παχυσαρκία, η οποία έχει συσχετιστεί με προβλήματα εγκυμοσύνης, επιπλοκές και απώλεια εγκυμοσύνης. Ως αποτέλεσμα, είναι σύνηθες οι γυναίκες αυτές να λαμβάνουν καθοδήγηση για να χάσουν βάρος πριν από τη σύλληψη, ώστε να αυξήσουν τις πιθανότητες να αποκτήσουν ένα υγιές μωρό.
Ο Dr. Richard Legro, καθηγητής και πρόεδρος του Τμήματος Μαιευτικής και Γυναικολογίας στο Penn State Health Milton S. Hershey Medical Center, ηγήθηκε μιας πολυκεντρικής μελέτης που χρηματοδοτήθηκε από τα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας, σε περισσότερες από 300 γυναίκες με παχυσαρκία και ανεξήγητη υπογονιμότητα, προκειμένου να αξιολογηθεί κατά πόσον η στοχευμένη απώλεια βάρους πριν από τις θεραπείες γονιμότητας θα μπορούσε να αυξήσει την πιθανότητα να γεννήσουν ένα υγιές μωρό. Οι συμμετέχουσες έπρεπε να έχουν δείκτη μάζας σώματος μεγαλύτερο ή ίσο με 30 kg/m2 με τακτική ωορρηξία και τουλάχιστον ένα έτος ανεξήγητης υπογονιμότητας. Γυναίκες με ανωορρηξία, όπου ένα ωάριο δεν απελευθερώνεται από την ωοθήκη κατά τη διάρκεια του εμμηνορροϊκού κύκλου, και σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών, όπου οι γυναίκες εμφανίζουν συχνά σπάνιους ή μη φυσιολογικούς εμμηνορροϊκούς κύκλους ως αποτέλεσμα ορμονικής ανισορροπίας στις ωοθήκες, δεν μπορούσαν να συμμετάσχουν στη μελέτη.
Οι συμμετέχουσες χωρίστηκαν σε δύο ομάδες. Η μία ομάδα ακολούθησε ένα πρωτόκολλο αυξημένης σωματικής δραστηριότητας και στοχευμένης απώλειας βάρους μέσω υποκατάστατων γευμάτων και φαρμακευτικής αγωγής, ενώ τα μέλη της άλλης ομάδας αύξησαν τη σωματική τους δραστηριότητα χωρίς καθοδηγούμενη απώλεια βάρους. Οι γυναίκες ολοκλήρωσαν αυτά τα προγράμματα για μια περίοδο 16 εβδομάδων προτού ξεκινήσουν τρεις κύκλους θεραπείας υπογονιμότητας που αποτελούνταν από διέγερση των ωοθηκών και ενδομήτρια σπερματέγχυση.
Στο τέλος της περιόδου μελέτης, οι ερευνητές δεν παρατήρησαν σημαντικές διαφορές στον αριθμό των κυήσεων και των υγιών γεννήσεων μεταξύ των δύο ομάδων. Τα μέλη της ομάδας καθοδηγούμενης απώλειας βάρους έχασαν κατά μέσο όρο 7% του σωματικού τους βάρους, ενώ οι υπόλοιποι συμμετέχοντες δεν παρουσίασαν σημαντική απώλεια βάρους. Τα αποτελέσματα δημοσιεύθηκαν στο PLOS Medicine στις 18 Ιανουαρίου. Σύμφωνα με τον Legro, τα αποτελέσματα προστίθενται σε έναν αυξανόμενο όγκο αποδείξεων ότι οι υγιείς γεννήσεις δεν είναι πιο πιθανό να συμβούν σε γυναίκες με παχυσαρκία που χάνουν βάρος πριν από την έναρξη της θεραπείας υπογονιμότητας από ό,τι εκείνες που δεν έχουν χάσει βάρος πριν από τη σύλληψη.
“Αν και διαφέρει από τα τρέχοντα κλινικά πρότυπα περίθαλψης, δεν υπάρχουν απλά αρκετά στοιχεία για να συστήσουμε την απώλεια βάρους πριν από τη σύλληψη σε γυναίκες με παχυσαρκία και ανεξήγητη υπογονιμότητα”, δήλωσε ο Legro.
Αν και μπορεί να μην αυξήσει τις πιθανότητες μιας γυναίκας με παχυσαρκία να γεννήσει ένα υγιές μωρό, οι ερευνητές σημείωσαν ότι μπορεί να υπάρχουν άλλα οφέλη για την υγεία αυτών των γυναικών αν χάσουν βάρος. Ορισμένες από τις γυναίκες στην ομάδα απώλειας βάρους είχαν μειωμένη αρτηριακή πίεση και μείωση της περιφέρειας της μέσης.