Παρά τη μακροχρόνια υπόθεση ότι τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας είναι σχετικά αδιαπέραστα από τις περιβαλλοντικές πιέσεις, η πανδημία COVID-19 μπορεί να άλλαξε την πορεία της προσωπικότητας σε άτομα στις Ηνωμένες Πολιτείες, ιδίως στους νεότερους ενήλικες, σύμφωνα με μια νέα μελέτη που δημοσιεύθηκε αυτή την εβδομάδα στο περιοδικό ανοικτής πρόσβασης PLOS ONE από την Angelina Sutin του Florida State University College of Medicine και τους συνεργάτες της.
Προηγούμενες μελέτες έχουν γενικά διαπιστώσει ότι δεν υπάρχει συσχέτιση μεταξύ συλλογικών στρεσογόνων γεγονότων — όπως οι σεισμοί και οι τυφώνες — και της αλλαγής της προσωπικότητας. Ωστόσο, η πανδημία του κοροναϊού επηρέασε ολόκληρο τον πλανήτη και σχεδόν κάθε πτυχή της ζωής.
- Στη νέα μελέτη, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν διαχρονικές αξιολογήσεις της προσωπικότητας από 7.109 άτομα που συμμετείχαν στη διαδικτυακή μελέτη Understanding America Study. Συνέκριναν τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας του μοντέλου πέντε παραγόντων – νευρωτισμός, εξωστρέφεια, ανοιχτότητα, ευχάριστη διάθεση και ευσυνειδησία – μεταξύ μετρήσεων πριν από την πανδημία (Μάιος 2014 – Φεβρουάριος 2020) και αξιολογήσεων στις αρχές (Μάρτιος – Δεκέμβριος 2020) ή αργότερα (2021-2022) της πανδημίας. Αναλύθηκαν συνολικά 18.623 αξιολογήσεις, ή ένας μέσος όρος 2,62 ανά συμμετέχοντα. Το 41,2% των συμμετεχόντων ήταν άνδρες και η ηλικία τους κυμαινόταν από 18 έως 109 ετών.
Σύμφωνα με άλλες μελέτες, υπήρξαν σχετικά λίγες αλλαγές μεταξύ των χαρακτηριστικών προσωπικότητας πριν από την πανδημία και το 2020, με μικρή μόνο μείωση του νευρωτισμού. Ωστόσο, υπήρξαν μειώσεις στην εξωστρέφεια, το άνοιγμα, τη συμφωνητικότητα και την ευσυνειδησία όταν τα δεδομένα του 2021-2022 συγκρίθηκαν με την προ-πανδημική προσωπικότητα. Οι αλλαγές ήταν περίπου ένα δέκατο της τυπικής απόκλισης, που ισοδυναμεί με περίπου μία δεκαετία κανονικής μεταβολής της προσωπικότητας. Οι αλλαγές μετριάστηκαν ανάλογα με την ηλικία, με τους νεότερους ενήλικες να παρουσιάζουν διαταραγμένη ωριμότητα με τη μορφή αυξημένου νευρωτισμού και μειωμένης ευσυγκινησίας και ευσυνειδησίας, ενώ η παλαιότερη ομάδα ενηλίκων δεν παρουσίασε στατιστικά σημαντικές αλλαγές στα χαρακτηριστικά.
Οι συγγραφείς καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι αν αυτές οι αλλαγές είναι διαρκείς, αυτό υποδηλώνει ότι τα στρεσογόνα γεγονότα σε επίπεδο πληθυσμού μπορούν να κάμψουν ελαφρώς την πορεία της προσωπικότητας, ιδίως στους νεότερους ενήλικες.
Οι συγγραφείς προσθέτουν: “Υπήρξαν περιορισμένες αλλαγές στην προσωπικότητα στις αρχές της πανδημίας, αλλά εντυπωσιακές αλλαγές από το 2021. Το πιο αξιοσημείωτο είναι ότι η προσωπικότητα των νεαρών ενηλίκων άλλαξε περισσότερο, με αξιοσημείωτες αυξήσεις στον νευρωτισμό και μειώσεις στη συμφωνητικότητα και την ευσυνειδησία. Δηλαδή, οι νεότεροι ενήλικες έγιναν πιο κυκλοθυμικοί και πιο επιρρεπείς στο στρες, λιγότερο συνεργάσιμοι και έμπιστοι και λιγότερο συγκρατημένοι και υπεύθυνοι”.