Στο 41% των συνολικών χρεών της Γενικής Κυβέρνησης προς ιδιώτες διαμορφώνονται τα ληξιπρόθεσμα χρέη του τομέα υγείας, τα οποία μέσα στο 2019 εξακολουθούν να εμφανίζουν άνοδο σε σχέση με το τέλος του 2018. Φαίνεται μάλιστα πως ο τομέας της υγείας είναι αυτός που οδήγησε σε αύξηση τα συνολικά χρέη της Κυβέρνησης προς τους ιδιώτες τα οποία διαμορφώθηκαν στο τέλος Οκτωβρίου στα 1.629 εκατ. ευρώ, με τα 221 εκατ. ευρώ να αποτελούν χρέη του ΕΟΠΥΥ και τα 447 εκατ. ευρώ τα νοσοκομεία.
Σύμφωνα με το τελευταίο Δελτίο Μηνιαίων Στοιχείων Γενικής Κυβέρνησης που εξέδωσε το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους (ΓΛΚ), το τέλος του 2018 τα ληξιπρόθεσμα χρέη του ΕΟΠΥΥ είχαν διαμορφωθεί στα 191 εκατ. ευρώ. Εδώ πρέπει να σημειώσουμε ότι η διαμόρφωση των χρεών σ’ αυτά τα επίπεδα φέρει τη «σφραγίδα» Μπερσίμη καθώς είχε παραλάβει το Δεκέμβριο του 2015 ληξιπρόθεσμες οφειλές προς ιδιώτες του ΕΟΠΥΥ που ξεπερνούσαν το 1,7 δισ. ευρώ, όταν το σύνολο των ληξιπρόθεσμων οφειλών της Γενικής Κυβέρνησης προς προμηθευτές ήταν 4,7 δισ. ευρώ.
Αξίζει να σημειωθεί δε ότι στις αρχικές ληξιπρόθεσμες οφειλές του Οργανισμού δεν συμπεριλαμβάνονταν οι οφειλές προς τρίτες χώρες ύψους περίπου 200 εκατ. ευρώ. Ήταν οφειλές για νοσηλείες Ελλήνων πολιτών σε παρόχους υγείας στο εξωτερικό.
Όπως φαίνεται και από τα στοιχεία του ΓΛΚ, μέσα στους πρώτους μήνες του 2019 συνεχίστηκε η αποκλιμάκωση των χρεών και τον Απρίλιο είχαν υποχωρήσει στα 133 εκατ. ευρώ για να αυξηθούν κατά 60% και πλέον στο επόμενο διάστημα.
Νοσοκομεία
Μικτή θα έλεγε κανείς είναι η εικόνα των ληξιπρόθεσμων στα νοσοκομεία. Το τέλος του 2018 τα συνολικά χρέη των νοσοκομείων προς του ιδιώτες είχαν υποχωρήσει στα 294 εκατ. ευρώ δηλαδή στο χαμηλότερο επίπεδο από το 2011 με τα χρέη τότε να φτάνουν τα 1.298 εκατ. ευρώ και να εκτιναχθούν το 2012 στα 1.765 εκατ. ευρώ. Πλέον τα χρέη έχουν προσεγγίσει τα 447 εκατ. ευρώ καθώς κινήθηκαν ανοδικά μέσα στο πρώτο εξάμηνο του τρέχοντος έτους. Όμως πρέπει να σημειωθεί ότι στα νοσοκομεία παρουσιάζεται αποκλιμάκωση χρεών κατά τους τελευταίους μήνες καθώς τον Ιούνιο τα χρέη είχαν ανέλθει στα 546 εκατ. ευρώ.
Θα πρέπει ακόμη να επισημανθεί ότι τα ληξιπρόθεσμα του ΕΟΠΥΥ και των Νοσοκομείων αποτελούν μικτά ποσά και υφίσταται απαίτηση για rebate και clawback που δεν έχει συμψηφιστεί ακόμα. Οι δε μειώσεις των οφειλών κατά το προηγούμενο διάστημα επιτεύχθηκαν και με τη σημαντική συμβολή των ίδιων των ιδιωτών, καθώς οι προμηθευτές της υγείας αποτελούν τον μοναδικό κλάδο ο οποίος επιβαρύνεται με rebate και clawback.
Clawback
Την ίδια ώρα που το Ελληνικό Δημόσιο έχει διαμορφώσει ένα λογαριασμό 668 εκατ. ευρώ από ληξιπρόθεσμες οφειλές, έχει αυξημένες προσδοκίες όσον αφορά στην αύξηση των εσόδων του μέσω του clawback, κατά 2 και πλέον δισ. ευρώ, επιβαρύνοντας κυρίως τις φαρμακευτικές. Θα πρέπει δε να επισημάνουμε ότι τα ληξιπρόθεσμα αφορούν χρέη που παρουσιάζουν καθυστέρηση αποπληρωμής 3 μήνες και πίσω. Δηλαδή ακόμη δε γνωρίζουμε τις συνολικές υποχρεώσεις του Δημοσίου.
Όσον αφορά στο μέτωπο του clawback να σημειώσουμε ότι οι φαρμακευτικές εταιρείες θα έλεγε κανείς ότι είναι έως και τρομοκρατημένες θεωρώντας ότι ακόμη και το μέτρο της αποπληρωμής σε 120 δόσεις απλά «χρυσώνει το χάπι» των δυσβάσταχτων υποχρεώσεων. Μάλιστα με προβληματισμό αναμένουν και τις αλλαγές που σχεδιάζει το Υπουργείο Υγείας για την κατανομή του ποσού της υπέρβασης της δαπάνης, το οποίο εκτιμάται ότι φέτος θα κλείσει γύρω στο 1,5 δισ. ευρώ, για ΕΟΠΥΥ και νοσοκομεία!
Προκειμένου δε να προλάβουν τις εξελίξεις, ο ΣΦΕΕ έχει προετοιμάσει μία πρόταση την οποία θα θέσει υπόψη των μελών του σε επικείμενη έκτακτη συνέλευση στις 16 Δεκεμβρίου. Ειδικότερα στη συνέλευση τη Δευτέρα το πρωί, θα συζητηθεί και θα ζητηθεί η πρόταση σχετικά με τη διαχείριση της υπέρβασης της εξωνοσοκομειακής φαρμακευτικής δαπάνης για τα έτη 2020-2023.
Σύμφωνα με πληροφορίες το Υπουργείο Υγείας ετοιμάζεται να αλλάξει τον επιμερισμό του clawback και το γνωστό και ως «90-10», δηλαδή 90% της υπέρβασης να μοιράζονται όλες οι εταιρείες και το 10% οι εταιρείες αυξάνουν το τζίρο τους. Ο ΣΦΕΕ φαίνεται να κατανοεί ότι θα πρέπει να υπάρχει μια αλλαγή στο σχετικό υπολογισμό ώστε να υπάρχει μια καλύτερη κατανομή και να μην επιβαρύνονται από αυτό υπέρμετρα οι κατηγορίες των φθηνών φαρμάκων αλλά και να μην καταδικάζονται επίσης και οι εταιρείες των καινοτόμων.