Οι γυναίκες με ημικρανία μπορεί να έχουν υψηλότερο κίνδυνο επιπλοκών κατά την εγκυμοσύνη, όπως πρόωρος τοκετός, υψηλή αρτηριακή πίεση κύησης και προεκλαμψία, σύμφωνα με προκαταρκτική μελέτη που δημοσιεύθηκε σήμερα, 24 Φεβρουαρίου 2022, η οποία θα παρουσιαστεί στο 74ο Ετήσιο Συνέδριο της Αμερικανικής Ακαδημίας Νευρολογίας που πραγματοποιείται αυτοπροσώπως στο Σιάτλ, 2 έως 7 Απριλίου 2022 και εικονικά, 24 έως 26 Απριλίου 2022. Οι ερευνητές διαπίστωσαν επίσης ότι οι γυναίκες με ημικρανία με αύρα μπορεί να έχουν κάπως υψηλότερο κίνδυνο προεκλαμψίας από ό,τι οι γυναίκες με ημικρανία χωρίς αύρα. Η αύρα είναι αισθήσεις που έρχονται πριν από τον πονοκέφαλο, συχνά οπτικές διαταραχές όπως φώτα που αναβοσβήνουν. Η προεκλαμψία περιλαμβάνει υψηλή αρτηριακή πίεση με πρόσθετα συμπτώματα, όπως πρωτεΐνη στα ούρα, κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, η οποία μπορεί να απειλήσει τη ζωή της μητέρας και του μωρού.
“Περίπου το 20% των γυναικών σε αναπαραγωγική ηλικία εμφανίζουν ημικρανία, αλλά ο αντίκτυπος της ημικρανίας στην έκβαση της εγκυμοσύνης δεν έχει κατανοηθεί καλά”, δήλωσε η συγγραφέας της μελέτης Alexandra Purdue-Smithe, Ph.D., του Νοσοκομείου Brigham and Women’s στη Βοστώνη. “Η μεγάλη προοπτική μελέτη μας διαπίστωσε συνδέσεις μεταξύ ημικρανίας και επιπλοκών της εγκυμοσύνης που θα μπορούσαν να βοηθήσουν στην ενημέρωση των γιατρών και των γυναικών με ημικρανία σχετικά με τους πιθανούς κινδύνους που θα πρέπει να γνωρίζουν κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης”.
Για τη μελέτη, οι ερευνητές εξέτασαν περισσότερες από 30.000 εγκυμοσύνες σε περίπου 19.000 γυναίκες για μια περίοδο 20 ετών. Από αυτές τις εγκυμοσύνες, το 11% των γυναικών ανέφεραν ότι είχαν διαγνωστεί από γιατρό με ημικρανία πριν από την εγκυμοσύνη. Οι ερευνητές εξέτασαν τις επιπλοκές των γυναικών κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, όπως ο πρόωρος τοκετός, που ορίζεται ως μωρό που γεννήθηκε πριν από τις 37 εβδομάδες κύησης, ο διαβήτης κύησης, η υψηλή αρτηριακή πίεση κύησης, η προεκλαμψία και το χαμηλό βάρος γέννησης.
Μετά την προσαρμογή για την ηλικία, την παχυσαρκία και άλλους παράγοντες συμπεριφοράς και υγείας που θα μπορούσαν να επηρεάσουν τον κίνδυνο επιπλοκών, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι σε σύγκριση με γυναίκες χωρίς ημικρανία, οι γυναίκες με ημικρανία είχαν 17% υψηλότερο κίνδυνο πρόωρου τοκετού, 28% υψηλότερο κίνδυνο υψηλής αρτηριακής πίεσης κύησης και 40% υψηλότερο κίνδυνο προεκλαμψίας. Από τις 3.881 εγκυμοσύνες μεταξύ των γυναικών με ημικρανία, το 10% γεννήθηκε πρόωρα, σε σύγκριση με το 8% των κυήσεων μεταξύ των γυναικών χωρίς ημικρανία. Όσον αφορά την υψηλή αρτηριακή πίεση κύησης, το 7% των κυήσεων μεταξύ των γυναικών με ημικρανία εμφάνισε αυτή την κατάσταση, σε σύγκριση με το 5% των κυήσεων σε γυναίκες χωρίς ημικρανία. Για την προεκλαμψία, το 6% των κυήσεων μεταξύ των γυναικών με ημικρανία την εμφάνισε, σε σύγκριση με το 3% των κυήσεων μεταξύ των γυναικών που δεν είχαν ημικρανία.
Επιπλέον, όταν εξετάστηκε η ημικρανία με και χωρίς αύρα, οι γυναίκες που είχαν ημικρανία με αύρα είχαν 51% περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν προεκλαμψία κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης σε σχέση με τις γυναίκες χωρίς ημικρανία, ενώ εκείνες που είχαν ημικρανία χωρίς αύρα είχαν 29% περισσότερες πιθανότητες.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η ημικρανία δεν σχετιζόταν με διαβήτη κύησης ή χαμηλό βάρος γέννησης.
“Αν και οι κίνδυνοι αυτών των επιπλοκών εξακολουθούν να είναι αρκετά χαμηλοί συνολικά, οι γυναίκες με ιστορικό ημικρανίας θα πρέπει να γνωρίζουν και να συμβουλεύονται το γιατρό τους σχετικά με τους πιθανούς κινδύνους εγκυμοσύνης”, δήλωσε η Purdue-Smithe. “Χρειάζεται περισσότερη έρευνα για να προσδιοριστεί ακριβώς γιατί η ημικρανία μπορεί να σχετίζεται με υψηλότερους κινδύνους επιπλοκών. Εν τω μεταξύ, οι γυναίκες με ημικρανία μπορεί να ωφεληθούν από μια στενότερη παρακολούθηση κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, ώστε επιπλοκές όπως η προεκλαμψία να μπορούν να εντοπιστούν και να αντιμετωπιστούν το συντομότερο δυνατό”.
Ένας περιορισμός της μελέτης ήταν ότι, αν και το ιστορικό ημικρανίας αναφέρθηκε πριν από την εγκυμοσύνη, οι πληροφορίες σχετικά με την αύρα της ημικρανίας δεν συλλέχθηκαν παρά μόνο αργότερα στη μελέτη, αφού πολλές από τις εγκυμοσύνες είχαν λήξει. Έτσι, τα ευρήματα για την αύρα της ημικρανίας μπορεί να επηρεάστηκαν από την ικανότητα των συμμετεχόντων να θυμούνται με ακρίβεια τις εμπειρίες τους. Ένας άλλος περιορισμός είναι ότι δεν ήταν διαθέσιμες πληροφορίες σχετικά με τη συχνότητα των κρίσεων ημικρανίας και άλλα χαρακτηριστικά της ημικρανίας. Θα χρειαστούν πρόσθετες μελέτες για την αντιμετώπιση αυτών των περιορισμών και την καλύτερη ενημέρωση για το πώς θα πρέπει να ελέγχονται και να παρακολουθούνται οι έγκυες γυναίκες με ιστορικό ημικρανίας για πιθανές επιπλοκές της εγκυμοσύνης.