Οι επιστήμονες εντόπισαν για πρώτη φορά μεγάλο αριθμό γονιδίων που συνδέονται σίγουρα με τη δυσλεξία.
Περίπου το ένα τρίτο από τα 42 γονίδια που εντοπίστηκαν είχαν προηγουμένως συνδεθεί με τις δεξιότητες σκέψης και το μορφωτικό επίπεδο.
Οι ερευνητές λένε ότι τα ευρήματά τους βοηθούν στην κατανόηση της βιολογίας πίσω από το γιατί μερικά παιδιά δυσκολεύονται να διαβάσουν ή να ορθογραφήσουν.
Η έρευνα, με επικεφαλής το Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου, είναι η μεγαλύτερη γενετική μελέτη της δυσλεξίας μέχρι σήμερα. Περιλαμβάνει περισσότερους από 50.000 ενήλικες που έχουν διαγνωστεί με δυσλεξία, και για μια ομάδα ελέγχου, περισσότερους από ένα εκατομμύριο ενήλικες που δεν έχουν.
Οι ερευνητές εξέτασαν τη σύνδεση μεταξύ εκατομμυρίων γονιδίων με τη δυσλεξία και βρήκαν 42 σημαντικά. Ορισμένες από αυτές σχετίζονται με άλλες καταστάσεις, όπως η γλωσσική καθυστέρηση, και με δεξιότητες σκέψης και ακαδημαϊκά επιτεύγματα.
Πολλά, ωστόσο, είναι νέα και θα μπορούσαν να αντιπροσωπεύουν γονίδια που σχετίζονται πιο συγκεκριμένα με νοητικές διαδικασίες απαραίτητες για την εκμάθηση της ανάγνωσης.
Πολλά από τα γονίδια που συνδέονται με τη δυσλεξία συνδέονται επίσης με τη διαταραχή ελλειμματικής προσοχής και υπερκινητικότητας (ADHD).
Τα γονίδια πιθανότατα δεν εξαρτώνται από τον τύπο της γλώσσας, επειδή εμπλέκονταν επίσης σε μια ομάδα κινεζόφωνων ανθρώπων, υποδηλώνοντας ότι υπάρχουν γενικές γνωστικές διαδικασίες στην εκμάθηση της ανάγνωσης.
Οι ερευνητές λένε ότι ήταν σε θέση να προβλέψουν πόσο καλά παιδιά και ενήλικες από τέσσερις άλλες ερευνητικές μελέτες μπορούσαν να διαβάσουν και να συλλαβίσουν χρησιμοποιώντας τις γενετικές πληροφορίες από τη μελέτη, αλλά δεν ήταν αρκετά ακριβείς για μια διάγνωση.
Άλλοι βασικοί ερευνητές στη μελέτη ήταν από το Ινστιτούτο Max Planck στην Ολλανδία, το Ιατρικό Ερευνητικό Ινστιτούτο Berghofer της Αυστραλίας και την αμερικανική εταιρεία 23andMe.
Η επικεφαλής ερευνήτρια Michelle Luciano, στο Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου, λέει ότι η μελέτη ρίχνει φως σε πολλά αναπάντητα ερωτήματα σχετικά με τη δυσλεξία.
Η ίδια εξηγεί: «Τα ευρήματά μας δείχνουν ότι οι κοινές γενετικές διαφορές έχουν πολύ παρόμοια αποτελέσματα σε αγόρια και κορίτσια και υπάρχει μια γενετική σχέση μεταξύ της δυσλεξίας και της αμφιδεξιότητας.
«Προηγούμενη εργασία πρότεινε ότι ορισμένες δομές του εγκεφάλου μπορεί να αλλοιωθούν σε άτομα με δυσλεξία, αλλά δεν βρήκαμε στοιχεία που να το εξηγούν από τα γονίδια.
«Τα αποτελέσματά μας υποδηλώνουν επίσης ότι η δυσλεξία σχετίζεται στενά γενετικά με τις επιδόσεις στα τεστ ανάγνωσης και ορθογραφίας, ενισχύοντας τη σημασία των τυποποιημένων δοκιμών για τον εντοπισμό της δυσλεξίας».