Σε μια έρευνα, που από πολλούς ειδικούς θεωρείται η πιο σημαντική για την άνοια των τελευταίων πέντε χρόνων, ίσως κρύβεται η απάντηση γιατί τόσα νέα φάρμακα αποτυγχάνουν στις κλινικές μελέτες.
Η νόσος Late έχει παρόμοια συμπτώματα με το Αλτσχάιμερ, αλλά είναι μια ξεχωριστή ασθένεια, σύμφωνα με τους ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Kentucky, με επικεφαλής συγγραφέα τον Dr Pete Nelson.
Περίπου ένας στους τρεις ασθενείς με Αλτσχάιμερ υπολογίζεται ότι έχει Late, αν και δεν αποκλείεται να συνυπάρχουν και οι δύο μορφές άνοιας.
Η Late φαίνεται να επηρεάζει τους πιο ηλικιωμένους, άνω των 80 ετών. Ένας στους πέντε σε αυτήν την ηλικιακή ομάδα έχει τη συγκεκριμένη νόσο, πράγμα που σημαίνει ότι οι επιπτώσεις της στη δημόσια υγεία θα είναι μεγάλες, λένε οι ερευνητές. Σε αντίθεση με την ταχεία επίπτωση του Αλτσχάιμερ, η Late τείνει να προκαλεί σταδιακή μείωση της μνήμης, όπως πιστεύουν.
Ειδικότερα φαίνεται να συνδέεται με τη συσσώρευση κάποιας πρωτεΐνης, της TDP-43, στον εγκέφαλο, ενώ το Αλτσχάιμερ συνδέεται με δύο άλλες πρωτεΐνες του εγκεφάλου – το αμυλοειδές και την Τ. Οι επιστήμονες προσπαθούν να βρουν μια θεραπεία για την άνοια, αλλά με τόσους πολλούς διαφορετικούς τύπους και αιτίες της νόσου, ο στόχος αποδεικνύεται ιδιαίτερα δύσκολος.
Οι δοκιμές των φαρμάκων για τη μείωση των πρωτεϊνών στον εγκέφαλο, που πιστεύεται ότι προκαλούν Αλτσχάιμερ, έχουν αποτύχει. Δεν έχουν υπάρξει αποτελεσματικές νέες θεραπείες και ορισμένες φαρμακευτικές εταιρείες έχουν εγκαταλείψει την προσπάθεια.
Η καλύτερη κατανόηση της νόσου Late θα μπορούσε να οδηγήσει στην ανακάλυψη νέων θεραπειών, λένε οι ερευνητές. Έχουν, μάλιστα, γράψει κατευθυντήριες οδηγίες, για να συμβάλουν στην αύξηση της ευαισθητοποίησης και στην προώθηση της έρευνας σχετικά με τη νέα νόσο.
“Ήταν εκεί από πάντα προφανώς, αλλά τώρα την αναγνωρίσαμε για πρώτη φορά. Το Αλτσχάιμερ είναι κάτι, που όλοι γνωρίζουν – είναι μία από τις μορφές της άνοιας, η πιο κοινή – αλλά υπάρχουν και διάφορες άλλες ασθένειες και αυτή η ασθένεια, που αποκαλούμε Late, είναι μία από τις πιο συνηθισμένες.
Έτσι είναι μια συναρπαστική στιγμή για να ξεκινήσουμε να κάνουμε έρευνα και να προσπαθήσουμε να βελτιώσουμε τις ήδη υπάρχουσες θεραπείες και να αναπτύξουμε καινούριες. Είναι πολλά, που πρέπει να κάνουμε. Αλλά δεν υπάρχει αμφιβολία ότι πολλοί άνθρωποι, που στο παρελθόν είχαν διαγνωσθεί με Αλτσχάιμερ, δεν είχαν Αλτσχάιμερ”, κατέληξε ο επικεφαλής ερευνητής.