Η μοναξιά φαίνεται να οδηγεί σε υψηλότερο κίνδυνο μελλοντικής ανεργίας, σύμφωνα με νέα έρευνα.
Προηγούμενες έρευνες έχουν διαπιστώσει ότι η ανεργία μπορεί να προκαλέσει μοναξιά, ωστόσο η νέα μελέτη από το Πανεπιστήμιο του Exeter είναι η πρώτη που διερευνά άμεσα αν ισχύει και το αντίθετο στον πληθυσμό σε ηλικία εργασίας. Η μελέτη που δημοσιεύθηκε στο BMC Public Health, διαπίστωσε ότι τα άτομα που ανέφεραν ότι “αισθάνονται συχνά μοναξιά” είχαν σημαντικά περισσότερες πιθανότητες να αντιμετωπίσουν αργότερα την ανεργία. Η ανάλυσή τους επιβεβαίωσε επίσης προηγούμενα ευρήματα ότι ισχύει και το αντίστροφο – οι άνθρωποι που ήταν άνεργοι είχαν περισσότερες πιθανότητες να βιώσουν μοναξιά αργότερα.
Η επικεφαλής συγγραφέας Nia Morrish, του Πανεπιστημίου του Exeter, δήλωσε: “Η μελέτη της Μοναξιάς δεν είναι μόνο για τους μοναχικούς ανθρώπους: “Δεδομένων των επίμονων και δυνητικά οδυνηρών επιπτώσεων τόσο της μοναξιάς όσο και της ανεργίας στην υγεία και την οικονομία, η πρόληψη και των δύο εμπειριών είναι καθοριστικής σημασίας. Η μείωση της μοναξιάς θα μπορούσε να μετριάσει την ανεργία και η απασχόληση να μετριάσει τη μοναξιά, η οποία με τη σειρά της μπορεί να σχετίζεται θετικά με άλλους παράγοντες, όπως η υγεία και η ποιότητα ζωής. Συνεπώς, θα πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στη μοναξιά με πρόσθετη υποστήριξη από τους εργοδότες και την κυβέρνηση για τη βελτίωση της υγείας και της ευημερίας. Η έρευνά μας διεξήχθη σε μεγάλο βαθμό πριν από την πανδημία, ωστόσο υποψιαζόμαστε ότι το ζήτημα αυτό μπορεί να είναι ακόμη πιο πιεστικό, με περισσότερους ανθρώπους να εργάζονται από το σπίτι και ενδεχομένως να βιώνουν απομόνωση εξαιτίας των ανησυχιών γύρω από την κολίτιδα”.
Η έρευνα ανέλυσε σε μεγάλο βαθμό προπανδημικά δεδομένα από περισσότερα από 15.000 άτομα που συμμετείχαν στη διαχρονική μελέτη Understanding Society Household Longitudinal Study. Η ομάδα ανέλυσε τις απαντήσεις των συμμετεχόντων κατά τη διάρκεια του 2017-2019 και στη συνέχεια από το 2018-2020, ελέγχοντας παράγοντες όπως η ηλικία, το φύλο, η εθνικότητα, η εκπαίδευση, η οικογενειακή κατάσταση, η σύνθεση του νοικοκυριού, ο αριθμός των ιδίων παιδιών στο νοικοκυριό και η περιοχή.
Η επικεφαλής συγγραφέας, καθηγήτρια Antonieta Medina-Lara, δήλωσε: “Η έρευνα είναι πολύ σημαντική για την υγεία των ανθρώπων: “Η μοναξιά είναι ένα απίστευτα σημαντικό κοινωνικό πρόβλημα, το οποίο συχνά εξετάζεται μόνο από την άποψη των επιπτώσεων στην ψυχική υγεία και την ευημερία. Τα ευρήματά μας δείχνουν ότι μπορεί να υπάρχουν και ευρύτερες επιπτώσεις, οι οποίες θα μπορούσαν να έχουν αρνητικές επιπτώσεις για τα άτομα και την οικονομία. Πρέπει να το διερευνήσουμε περαιτέρω αυτό, και θα μπορούσε να θέσει τις βάσεις για τους εργοδότες ή τους φορείς χάραξης πολιτικής να αντιμετωπίσουν τη μοναξιά με σκοπό να διατηρήσουν περισσότερους ανθρώπους στην εργασία”.
Ο συν-συγγραφέας της μελέτης Dr. Ruben Mujica-Mota, αναπληρωτής καθηγητής Οικονομικών της Υγείας στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου του Leeds, δήλωσε: “Ενώ προηγούμενες έρευνες έχουν δείξει ότι η ανεργία μπορεί να προκαλέσει μοναξιά, η δική μας μελέτη είναι η πρώτη που εντοπίζει ότι τα μοναχικά άτομα οποιασδήποτε εργασιακής ηλικίας διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να μείνουν άνεργα. Τα ευρήματά μας δείχνουν ότι αυτά τα δύο ζητήματα μπορούν να αλληλεπιδράσουν και να δημιουργήσουν έναν αυτοεκπληρούμενο, αρνητικό κύκλο. Υπάρχει ανάγκη για μεγαλύτερη αναγνώριση των ευρύτερων κοινωνικών επιπτώσεων της μοναξιάς στον πληθυσμό της εργάσιμης ηλικίας”.