Mια νέα μελέτη από ερευνητές της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας στο Σαν Ντιέγκο προσθέτει στον κανόνα των ερευνών, που συσχετίζουν τη σωματική δραστηριότητα με τη γνωστική απόδοση, αυτή τη φορά χρησιμοποιώντας 90 μεσήλικες και ηλικιωμένους, οι οποίοι φορούσαν επιταχυνσιόμετρα, ενώ ήταν σωματικά δραστήριοι και συμπλήρωσαν κινητά γνωστικά τεστ από το σπίτι.
“Το μέλλον των παρεμβάσεων στον τρόπο ζωής πρέπει πραγματικά να είναι εξ αποστάσεως”, δήλωσε η Raeanne Moore, PhD, αναπληρώτρια καθηγήτρια στο Τμήμα Ψυχιατρικής της Ιατρικής Σχολής του UC San Diego και κύρια ερευνήτρια της μελέτης. “Η πανδημία το κατέστησε αυτό ιδιαίτερα σαφές”.
Τις ημέρες που η σωματική τους δραστηριότητα αυξανόταν, όπως διαπιστώθηκε στη μελέτη, οι συμμετέχοντες ηλικίας 50 έως 74 ετών είχαν αποτελεσματικότερες επιδόσεις σε ένα έργο εκτελεστικής λειτουργίας, ενώ τις ημέρες που η σωματική τους δραστηριότητα μειωνόταν, μειωνόταν και η γνωστική τους απόδοση. Τα ευρήματα δημοσιεύθηκαν στις 31 Ιανουαρίου 2022 στο περιοδικό JMIR mHealth and uHealth
“Ήταν μια πολύ γραμμική σχέση”, δήλωσε ο Moore. “Υποθέσαμε ότι θα το βρίσκαμε αυτό, αλλά δεν μπορούσαμε να είμαστε σίγουροι, επειδή δεν λέγαμε στους ανθρώπους να αυξήσουν τη σωματική τους δραστηριότητα. Απλώς έκαναν αυτό που κάνουν κάθε μέρα”
Η πρώτη συγγραφέας Zvinka Zlatar, PhD, κλινική ψυχολόγος στην Ιατρική Σχολή του UC San Diego, πρόσθεσε: “Μελλοντικές παρεμβάσεις, στις οποίες θα ζητάμε από τους ανθρώπους να αυξήσουν τη σωματική τους δραστηριότητα, θα μας βοηθήσουν να προσδιορίσουμε αν οι καθημερινές αλλαγές στη σωματική δραστηριότητα οδηγούν σε καθημερινά «κέρδη» στη νόηση που μετράται εξ αποστάσεως ή το αντίστροφο”.
Η συσχέτιση μεταξύ φυσικής δραστηριότητας και νόησης παρέμεινε όταν έγιναν προσαρμογές για διάφορες συννοσηρότητες, όπως η παρουσία HIV, η ηλικία, το φύλο, η εκπαίδευση και η φυλή/εθνικότητα. Αλλά ίσχυε μόνο για τα άτομα που λειτουργούν με φροντιστές – τα οποία βασίζονται σε άλλους για την εκτέλεση των καθημερινών καθηκόντων, όπως η διαχείριση των δραστηριοτήτων του νοικοκυριού ή η πληρωμή των λογαριασμών.
“Για αυτούς, η σωματική δραστηριότητα μπορεί να έχει μεγαλύτερο όφελος στην καθημερινή, πραγματική γνωστική απόδοση”, δήλωσε η Moore, ένα εύρημα που συνάδει με την έρευνα για τη νόσο Αλτσχάιμερ και τις συναφείς άνοιας.
Αν και δεν εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής αυτής της μελέτης, η Moore υπέθεσε ότι, επειδή οι λειτουργικά ανεξάρτητοι ενήλικες πιθανώς εκτελούν περισσότερες γνωστικά διεγερτικές και κοινωνικές δραστηριότητες, οι οποίες είναι γνωστό ότι έχουν θετικές επιπτώσεις στην υγεία του εγκεφάλου, η σωματική δραστηριότητα μπορεί να έχει μικρότερη επίδραση στη νόηση.
Οι Moore και Zlatar δήλωσαν ότι η εργασία τους έχει επιπτώσεις στην ανάπτυξη νέων ψηφιακών παρεμβάσεων για τη διατήρηση της υγείας του εγκεφάλου κατά τη γήρανση
“Δεν γνωρίζουμε ακόμη αν υπάρχει σωρευτικό, μακροπρόθεσμο αποτέλεσμα σε αυτές τις μικρές καθημερινές διακυμάνσεις στη νόηση”, δήλωσε ο Zlatar. “Αυτό είναι κάτι που σκοπεύουμε να μελετήσουμε στη συνέχεια – για να δούμε αν η εκτέλεση σωματικής δραστηριότητας σε διαφορετικές εντάσεις με την πάροδο του χρόνου, σε μη εποπτευόμενες ρυθμίσεις, μπορεί να παράγει μακροπρόθεσμες βελτιώσεις στην υγεία του εγκεφάλου και διατηρήσιμη αλλαγή συμπεριφοράς”.