Νέα έρευνα: Πώς ο καθιστικός τρόπος ζωής μπορεί να οδηγήσει σε κατάθλιψη – Τι ρόλο έπαιξε το work from home

Καθώς οι άνθρωποι ακολουθούσαν τις εντολές να μένουν στο σπίτι ή απομονώνονταν κατά τους πρώτους μήνες της πανδημίας του COVID-19, οι καθημερινές μετακινήσεις μετατράπηκαν σε μετακινήσεις μεταξύ υπνοδωματίου και σαλονιού. Κάνοντας κλικ στους συνδέσμους Zoom διαγράφηκε ο χρόνος που περπατούσαν μέχρι τις αίθουσες συσκέψεων και το Netflix γέμισε το χρόνο που αλλιώς ήταν αφιερωμένος στο γυμναστήριο ή σε άλλες δραστηριότητες.

Εν ολίγοις, πολλοί άνθρωποι έγιναν ξαφνικά πιο «καθιστικοί» κατά την έναρξη της πανδημίας. Πρόσφατα δημοσιευμένη έρευνα διαπίστωσε ότι οι άνθρωποι που συνέχισαν να περνούν περισσότερο χρόνο καθιστοί μεταξύ Απριλίου και Ιουνίου 2020 ήταν πιθανό να έχουν υψηλότερα συμπτώματα κατάθλιψης. Μια προσεκτικότερη διερεύνηση αυτής της συσχέτισης θα μπορούσε να διαδραματίσει ρόλο στη βοήθεια των ανθρώπων για τη βελτίωση της ψυχικής τους υγείας.
“Ο καθιστικός τρόπος ζωής είναι μια ύπουλη συμπεριφορά”, δήλωσε ο Jacob Meyer, επίκουρος καθηγητής κινησιολογίας στο Iowa State University και κύριος συγγραφέας της μελέτης. “Είναι κάτι που κάνουμε συνεχώς χωρίς να το σκεφτόμαστε”.

Ως διευθυντής του Εργαστηρίου Ευημερίας και Άσκησης στο ISU, ο Meyer και η ομάδα του εξετάζουν πώς η σωματική δραστηριότητα και η καθιστική συμπεριφορά σχετίζονται με την ψυχική υγεία και πώς οι αλλαγές σε αυτές επηρεάζουν τον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι σκέφτονται, αισθάνονται και αντιλαμβάνονται τον κόσμο.

“Τον Μάρτιο του 2020, ξέραμε ότι το COVID θα επηρέαζε τη συμπεριφορά μας και το τι μπορούσαμε να κάνουμε με πολλούς περίεργους τρόπους που δεν μπορούσαμε να προβλέψουμε”, δήλωσε ο Meyer.

Για να αποκτήσουν ένα στιγμιότυπο αυτών των αλλαγών, ο Meyer και μια ομάδα ερευνητών έλαβαν απαντήσεις σε έρευνες από περισσότερους από 3.000 συμμετέχοντες στη μελέτη και από τις 50 πολιτείες και την περιφέρεια της Κολομβίας. Οι συμμετέχοντες ανέφεραν μόνοι τους πόσο χρόνο αφιέρωναν σε δραστηριότητες, όπως το να κάθονται, να κοιτάζουν οθόνες και να ασκούνται, και πώς αυτές οι συμπεριφορές συγκρίνονταν με την προ της πανδημίας εποχή. Χρησιμοποιώντας τυποποιημένες κλινικές κλίμακες, δήλωσαν επίσης αλλαγές στην ψυχική τους ευεξία (π.χ. κατάθλιψη, άγχος, αίσθημα άγχους, μοναξιά).

“Γνωρίζουμε ότι όταν αλλάζει η σωματική δραστηριότητα και ο χρόνος που αφιερώνουν οι άνθρωποι στην οθόνη, αυτό σχετίζεται με την ψυχική τους υγεία γενικά, αλλά δεν έχουμε ξαναδεί τέτοια δεδομένα μεγάλου πληθυσμού ως απάντηση σε μια απότομη αλλαγή”, δήλωσε ο Meyer.

Τα δεδομένα της έρευνας έδειξαν ότι οι συμμετέχοντες που πληρούσαν τις κατευθυντήριες γραμμές των ΗΠΑ για τη σωματική δραστηριότητα (δηλ. 2,5-5 ώρες μέτριας έως έντονης σωματικής δραστηριότητας κάθε εβδομάδα) πριν από την πανδημία μείωσαν τη σωματική τους δραστηριότητα κατά 32% κατά μέσο όρο, λίγο μετά την έναρξη ισχύος των περιορισμών που σχετίζονται με το COVID-19. Οι ίδιοι συμμετέχοντες ανέφεραν ότι ένιωθαν μεγαλύτερη κατάθλιψη, άγχος και μοναξιά. Ο Meyer και οι συνάδελφοί του ερευνητές δημοσίευσαν τα ευρήματά τους στο International Journal of Environmental Research and Public Health πέρυσι.
Η τελευταία δημοσίευση του Meyer στο Frontiers in Psychiatry χρησίμευσε ως συνέχεια για να διαπιστωθεί αν οι συμπεριφορές και η ψυχική υγεία των συμμετεχόντων άλλαξαν με την πάροδο του χρόνου. Οι συμμετέχοντες συμπλήρωναν την ίδια έρευνα κάθε εβδομάδα μεταξύ Απριλίου και Ιουνίου.

“Στη δεύτερη μελέτη, διαπιστώσαμε ότι, κατά μέσο όρο, οι άνθρωποι είδαν την ψυχική τους υγεία να βελτιώνεται κατά τη διάρκεια της περιόδου των οκτώ εβδομάδων”, δήλωσε ο Meyer. “Οι άνθρωποι προσαρμόστηκαν στη ζωή μέσα στην πανδημία. Αλλά για τους ανθρώπους των οποίων οι χρόνοι που κάθονταν παρέμειναν υψηλοί, τα καταθλιπτικά τους συμπτώματα, κατά μέσο όρο, δεν ανέκαμψαν με τον ίδιο τρόπο όπως όλων των άλλων”.

Οι συμμετέχοντες που συνέχισαν να περνούν ένα μεγάλο μέρος της ημέρας τους καθιστοί, παρουσίασαν αμβλυμένη βελτίωση της ψυχικής τους υγείας.

Ο Meyer τόνισε ότι η διαπίστωση μιας “συσχέτισης” μεταξύ του καθισιού και της ψυχικής υγείας δεν είναι το ίδιο με το να λέμε ότι το περισσότερο καθισιό προκαλεί κατάθλιψη. Είπε ότι είναι πιθανό οι άνθρωποι που είχαν μεγαλύτερη κατάθλιψη να κάθονταν περισσότερο ή ότι οι άνθρωποι που κάθονταν περισσότερο να γίνονταν πιο καταθλιπτικοί. Ή θα μπορούσε να υπάρχει κάποιος άλλος παράγοντας που οι ερευνητές δεν εντόπισαν.

“Είναι σίγουρα άξιο για περισσότερη έρευνα”, δήλωσε ο Meyer, προσθέτοντας ότι τα μηνιαία δεδομένα της έρευνας από τον Ιούνιο του 2020 έως τον Ιούνιο του 2021 πρόκειται να γίνουν σύντομα διαθέσιμα στο κοινό. “Νομίζω ότι το να γνωρίζουμε κάποιες από τις λεπτές αλλαγές που κάναμε κατά τη διάρκεια της πανδημίας και το πώς αυτές μπορεί να είναι ωφέλιμες ή επιζήμιες είναι πραγματικά σημαντικό καθώς κοιτάμε προς την άλλη πλευρά της πανδημίας”.

Ο Meyer δήλωσε ότι τόσο η έναρξη όσο και η διακοπή μιας συνήθειας είναι πολύ δύσκολη, ακόμη και όταν κάποιος θέλει να αλλάξει τη συμπεριφορά του. Ελπίζει όμως ότι περισσότεροι άνθρωποι θα αναγνωρίσουν ότι ακόμη και λίγη κίνηση μπορεί να βελτιώσει τη διάθεση και την ψυχική τους υγεία και θα προσπαθήσουν να βρουν τρόπους να την εντάξουν στην ημέρα τους.

Ο Meyer συνέστησε στους ανθρώπους να κάνουν διαλείμματα όταν κάθονται για μεγάλο χρονικό διάστημα.
“Αν δεν περπατάτε πλέον στο διάδρομο για προσωπικές συναντήσεις, μπορείτε ακόμα να ενσωματώσετε αυτό το διάλειμμα από το καθισιό κάνοντας έναν σύντομο περίπατο πριν και μετά την κλήση Zoom”, δήλωσε ο Meyer.

Οι άνθρωποι που εργάζονται από το σπίτι μπορούν να δοκιμάσουν να περπατήσουν γύρω από το τετράγωνο πριν και μετά την εργάσιμη ημέρα για να μιμηθούν την προ της πανδημίας μετακίνηση τους, η οποία, σύμφωνα με τον Meyer, μπορεί να ωφελήσει τους ανθρώπους σωματικά και διανοητικά και να βοηθήσει να προστεθεί δομή στην ημέρα.

κατάθλιψηκαθιστική ζωήfront-stories