Οι μέχρι σήμερα έρευνες δείχνουν ότι υπάρχει συσχέτιση μεταξύ της νεφρικής λειτουργίας και της σωματικής δραστηριότητας. Σε πρόσφατη μελέτη, ερευνητές ανέλυσαν αναδρομικά δεδομένα (από προηγούμενη τυχαιοποιημένη μελέτη) ώστε να προσδιορίσουν εάν μια παρέμβαση σωματικής δραστηριότητας μείωσε τον ρυθμό έκπτωσης της νεφρικής λειτουργίας σε ηλικιωμένους που έχουν καθιστική ζωή.
Σε ενήλικες μεγαλύτερης ηλικίας η μειωμένη κινητικότητα είναι συχνή και αποτελεί ανεξάρτητο παράγοντα κινδύνου για νοσηρότητα, νοσηλεία, αναπηρία και θνησιμότητα. Περιορισμένα στοιχεία υποδηλώνουν ότι η σωματική δραστηριότητα μπορεί να βοηθήσει στην πρόληψη της κινητικής αναπηρίας. Ωστόσο, δεν υπάρχουν οριστικές κλινικές δοκιμές που να εξετάζουν εάν η σωματική δραστηριότητα αποτρέπει ή καθυστερεί την κινητική αναπηρία.
Στη μελέτη συμμετείχαν περίπου 1.200 άτομα με μέση ηλικία τα 79 έτη και με μέσο εκτιμώμενο ρυθμό σπειραματικής διήθησης (eGFR) 54 mL/λεπτό/1,73 m2 κατά την έναρξη. Οι συμμετέχοντες τυχαιοποιήθηκαν σε μια 2ετή, μέτριας έντασης παρέμβαση σωματικής δραστηριότητας και δύναμης (στόχος: 150 λεπτά/εβδομάδα περπάτημα, συνεδρίες άσκησης και ενδυνάμωση) ή σε εργαστήρια εκπαίδευσης υγείας (έλεγχος).
Στα 2 χρόνια, οι μειώσεις του GFR (όπως εκτιμήθηκε από τη μέτρηση της κυστατίνης C) ήταν σημαντικά πιο αργές στην ομάδα παρέμβασης από ό,τι στην ομάδα ελέγχου (μέση διαφορά 1,0 mL/λεπτό/1,73 m2). Ο κίνδυνος για ταχεία μείωση του eGFR ήταν επίσης σημαντικά χαμηλότερος στην ομάδα παρέμβασης (αναλογία πιθανοτήτων, 0,8). Παρατηρήθηκαν γραμμικές συσχετίσεις μεταξύ του αριθμού των βημάτων και του χρόνου σωματικής δραστηριότητας και βραδύτερη μείωση της νεφρικής λειτουργίας.
Αυτή η ανάλυση δείχνει ότι μια παρέμβαση φυσικής δραστηριότητας μπορεί να επιβραδύνει την μείωση της νεφρικής λειτουργίας σε ηλικιωμένους που κάνουν καθιστική ζωή. Παρότι οι μηχανισμοί με τους οποίους η σωματική δραστηριότητα επιβραδύνει την πτώση της νεφρικής λειτουργίας είναι ασαφείς, οι συγγραφείς σημειώνουν ότι η σωματική δραστηριότητα είναι ευεργετική για τον περιορισμό των παραγόντων κινδύνου νεφρικής νόσου όπως η υπέρταση, ο διαβήτης και οι καρδιαγγειακές παθήσεις.