Είναι η πρώτη μελέτη, που εξετάζει τον βιολογικό αντίκτυπο των επιλογών στέγασης.
Όπως διαπιστώθηκε, οι ενοικιαστές ή οι άνθρωποι που ζουν σε διαμερίσματα, ημιανεξάρτητες κατοικίες ή σπίτια με ταράτσες, έχουν αυξημένα επίπεδα χημικών ουσιών στον οργανισμό τους, που συνδέονται με άγχος και φλεγμονή.
Ειδικότερα η χημική ουσία, που ονομάζεται πρωτεΐνη C-reactive, συνδέεται με καρδιαγγειακές παθήσεις, που μπορεί να προκαλέσουν στηθάγχη, καρδιακή ανεπάρκεια, καρδιακές προσβολές και εγκεφαλικά επεισόδια. Όσοι, λοιπόν, ζούσαν στα προαναφερόμενα είδη κατοικιών, είχαν πάνω από διπλάσια τα επίπεδα αυτής της πρωτεΐνης, σε σύγκριση με εκείνους που ζούσαν σε μονοκατοικίες.
Στη μελέτη συμμετείχαν περίπου 10.000 άνθρωποι. Οι ιδιοκτήτες μονοκατοικιών είχαν, επίσης, χαμηλότερα επίπεδα χημικού στρες από αυτούς που νοίκιαζαν. Οι άνθρωποι, που δεν αισθάνονταν ότι τα σπίτια τους ήταν αρκετά ζεστά ή που έπαιρναν επίδομα στέγασης, είχαν σε υψηλότερα επίπεδα την εν λόγω χημική ουσία.
“Αυτό μπορεί να οφείλεται στην πρόσβαση σε κήπο ή σε χώρους πρασίνου”, δήλωσε η Dr Amy Clair του Ινστιτούτου Κοινωνικών και Οικονομικών Ερευνών στο Πανεπιστήμιο του Essex.
“Τα στοιχεία για τον τύπο της κατοικίας και για το αν είναι ή όχι ιδιόκτητος, δείχνουν την επιρροή της αυτονομίας και του ελέγχου. Όπου ο έλεγχος είναι χαμηλός, μειώνεται η αίσθηση της ασφάλειας, η οποία μπορεί να επηρεάσει την υγεία μέσω του χρόνιου στρες”.
Τη μελέτη δημοσίευσε το περιοδικό Journal of Epidemiology & Community Health.
.