Το περιοδικό Lancet Oncology δημοσίευσε την πρώτη ανάλυση για τις επιπτώσεις, που έχει ο παιδικός καρκίνος στα χρόνια υγιούς ζωής, που χάνονται από την ασθένεια κι από τον πρόωρο θάνατο.
Ο αριθμός των νέων περιπτώσεων καρκίνου σε παιδιά και σε εφήβους (ηλικίας 0-19 ετών) ήταν σχετικά χαμηλός το 2017, περίπου 416.500 περιστατικά παγκοσμίως. Ωστόσο εκτιμάται ότι η κακή υγεία, η αναπηρία και ο θανατηφόρος καρκίνος ευθύνονται για την απώλεια περίπου 11,5 εκατομμυρίων χρόνων υγιούς ζωής, σύμφωνα με την πρώτη μελέτη για την αξιολόγηση της επιβάρυνσης από τον παιδικό καρκίνο (GBD), σε 195 χώρες το 2017.
Τα παιδιά στις φτωχότερες χώρες αντιμετωπίζουν δυσανάλογα μεγάλη επιβάρυνση από τον καρκίνο, συμβάλλοντας σε περισσότερο από το 82% της παγκόσμιας επιβάρυνσης, που ισοδυναμεί με σχεδόν 9,5 εκατομμύρια έτη υγιούς ζωής, που χάθηκαν το 2017. Το 97% αυτής της παγκόσμιας επιβάρυνσης σχετίζεται με πρόωρο θάνατο, με περίπου το 3% να συνδέεται με την χειρότερη ποιότητα ζωής.
Είναι η πρώτη φορά που ερευνητές παρέχουν μια πλήρη εικόνα του παγκόσμιου και περιφερειακού φόρτου του παιδικού καρκίνου, πέρα από τη συχνότητα εμφάνισης, τη θνησιμότητα και την επιβίωση.
Η μελέτη εκτιμά τον αριθμό των ετών υγιούς ζωής, που έχουν χάσει τα παιδιά και οι έφηβοι με καρκίνο λόγω της αρρώστιας, της αναπηρίας και του πρόωρου θανάτου – μια μέτρηση γνωστή ως χρόνια ζωής με προσαρμογή στην αναπηρία (DALYs).
Ένα DALY ισοδυναμεί με ένα έτος απώλειας υγιούς ζωής. Ωστόσο η αναπηρία στους επιζήσαντες του παιδικού καρκίνου περιορίστηκε στα πρώτα δέκα χρόνια μετά τη διάγνωση και όχι σε όλη τη διάρκεια της ζωής τους, οπότε η παγκόσμια επιβάρυνση των DALYs, που συνδέεται με τον καρκίνο κατά την παιδική ηλικία, υποτιμάται πιθανώς, λένε οι ερευνητές.
“Με αυτά τα στοιχεία μπορούμε να κατανοήσουμε τις καταστροφικές επιπτώσεις του καρκίνου στα παιδιά σε παγκόσμιο επίπεδο”, είπε η Dr Lisa Force από το Νοσοκομείο Έρευνας Παίδων St Jude στις ΗΠΑ, που διεξήγαγε την έρευνα σε συνεργασία με το Ινστιτούτο Μετρήσεων και Αξιολόγησης Υγείας.
“Τα ευρήματά μας είναι ένα σημαντικό πρώτο βήμα, για να διαπιστώσουμε ότι ο παιδικός καρκίνος έχει έναν ρόλο, στο πλαίσιο που αντιμετωπίζεται η παγκόσμια ογκολογία και η παγκόσμια υγεία των παιδιών”.
Πιο “τυχερά” τα παιδιά σε πλούσιες χώρες
Τα παιδιά με καρκίνο, που ζουν σε χώρες υψηλού εισοδήματος, τείνουν να έχουν καλή επιβίωση, με περίπου το 80% να επιβιώνει 5 χρόνια μετά τη διάγνωση. Ωστόσο αυτό δεν ισχύει στις περισσότερες χώρες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος (LMIC), όπου η επιβίωση είναι περίπου 35-40%, αλλά ορισμένες εκτιμήσεις υποδηλώνουν ότι θα μπορούσε να είναι περίπου 20%. Περίπου το 90% των παιδιών, που κινδυνεύουν να αναπτύξουν καρκίνο, ζει σε χώρες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος.
Η μελέτη αποκαλύπτει τις εντυπωσιακές ανισότητες στην επιβάρυνση από τον παιδικό καρκίνο, μεταξύ πλούσιων και φτωχών χωρών. Οι πλούσιες χώρες αντιπροσώπευαν περίπου το 35% (147.300) των νέων περιπτώσεων παιδικού καρκίνου το 2017, αλλά μόνο το 18% των DALYs (περίπου 2 εκατομμύρια χρόνια απώλειας υγιούς ζωής). Οι φτωχές χώρες το 38% της παγκόσμιας επίπτωσης (159.600 νέες περιπτώσεις), αντιπροσωπεύοντας το 60% των DALYs (σχεδόν 7 εκατομμύρια χρόνια απώλειας υγιούς ζωής).
Επιπλέον η έρευνα διαπιστώνει ότι οι καρκίνοι κατά την παιδική ηλικία αποτελούν μείζονα αιτία της παγκόσμιας επιβάρυνσης των ασθενειών σε σύγκριση, τόσο με τους καρκίνους των ενηλίκων, όσο και με άλλες παιδικές ασθένειες.
Το 2017, οι καρκίνοι κατά την παιδική ηλικία ήταν η έκτη κύρια αιτία ετών υγιούς ζωής που χάθηκαν από όλους τους καρκίνους παγκοσμίως (11,5 εκατομμύρια), μετά από τον καρκίνο του πνεύμονα, του ήπατος, του στομάχου, του παχέος εντέρου και του μαστού στους ενήλικες.
Η Ινδία, η Κίνα, η Νιγηρία, το Πακιστάν, η Ινδονησία και οι ΗΠΑ αντιμετωπίζουν τη μεγαλύτερη επιβάρυνση εξαιτίας του παιδικού καρκίνου, μεταξύ των χωρών με τον μεγαλύτερο πληθυσμό παιδιών.
Η έλλειψη διάγνωσης και πρόσβασης στην υγειονομική περίθαλψη ευθύνονται για το δυσανάλογα μεγάλο βάρος των παιδικών καρκίνων σε πολλές από τις φτωχότερες χώρες.
Οι αιματολογικοί καρκίνοι (λευχαιμίες) αντιπροσώπευαν το 34% της συνολικής επιβάρυνσης από τον παιδικό καρκίνο παγκοσμίως, ακολουθούμενοι από τον καρκίνο του εγκεφάλου και από τον καρκίνο του νευρικού συστήματος (18%).