Ποιοι είναι οι παράγοντες κινδύνου για την κατάθλιψη

Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας , πάνω από 300 εκατομμύρια άνθρωποι παγκοσμίως ζουν με κατάθλιψη. Ενώ πολλοί μοιράζονται την εμπειρία της κατάθλιψης, οι παράγοντες που συμβάλλουν θα είναι διαφορετικοί για κάθε άτομο με την πάθηση.

Υπάρχουν ορισμένοι παράγοντες, όπως η γενετική, που δεν έχετε τον έλεγχο. Ωστόσο, υπάρχουν και άλλα, όπως η διατροφή σας, που μπορούν να τροποποιηθούν. Αν και η αλλαγή δεν θα αποτρέψει απαραίτητα την κατάθλιψη, μπορεί να βοηθήσει στη μείωση του κινδύνου σας.

Είτε μπορείτε να τα αλλάξετε είτε όχι, είναι χρήσιμο να γνωρίζετε τους παράγοντες που θα μπορούσαν να σας κάνουν πιο πιθανό να αναπτύξετε κατάθλιψη στη διάρκεια της ζωής σας. Απλώς θυμηθείτε ότι οι ερευνητές εξακολουθούν να υπολογίζουν τον ρόλο που παίζει κάθε παράγοντας. Το να έχετε έναν —ή και πολλούς— από τους παράγοντες που πιστεύεται ότι συμβάλλουν στην κατάθλιψη δεν σημαίνει ότι σίγουρα θα πάθετε κατάθλιψη.

Η κατάθλιψη είναι κοινή σε άτομα κάθε ηλικίας, φυλής, ταυτότητας φύλου και κοινωνικοοικονομικής κατάστασης. Σύμφωνα με την έκθεση του 2017 από το Εθνικό Ινστιτούτο Ψυχικής Υγείας, η κατάθλιψη επηρεάζει περίπου 17,3 εκατομμύρια ανθρώπους στις Ηνωμένες Πολιτείες. Και το 2018, το CDC ανέφερε ότι περίπου 1,9 εκατομμύρια παιδιά (ηλικίας 3-17) στις ΗΠΑ έχουν διαγνωστεί με κατάθλιψη.

Βιολογικοί Παράγοντες

Ορισμένοι παράγοντες κινδύνου για την κατάθλιψη έχουν τις ρίζες τους στη βιολογία.

Χημεία Εγκεφάλου 

Οι ερευνητές δεν συμφωνούν με το πώς ακριβώς σχετίζονται οι χημικές ουσίες του εγκεφάλου με την κατάθλιψη, αλλά η σύνδεση έχει συζητηθεί εδώ και πολλές δεκαετίες. Ορισμένες καθιερωμένες θεωρίες προτείνουν ότι τα χαμηλά ορισμένα επίπεδα νευροδιαβιβαστών (που χρησιμοποιούν τα εγκεφαλικά κύτταρα για να στέλνουν σήματα μεταξύ τους) θα μπορούσαν να προκαλέσουν κατάθλιψη.

Άλλοι ερευνητές έχουν προτείνει ότι η κατάθλιψη προκαλεί χαμηλά επίπεδα, αντί να συμβαίνει το αντίθετο. Η σχέση μπορεί ακόμη και να πάει αμφίδρομα.  Αυτό που είναι γνωστό είναι ότι ορισμένα άτομα με κατάθλιψη αισθάνονται καλύτερα όταν λαμβάνουν φάρμακα που δρουν σε αυτούς τους νευροδιαβιβαστές. Ωστόσο, οι ερευνητές δεν είναι πεπεισμένοι ότι αυτό είναι αρκετό για να αποδείξουν συγκεκριμένες σχέσεις μεταξύ της χημείας του εγκεφάλου και της κατάθλιψης, σε μεγάλο βαθμό επειδή ορισμένα άτομα με κατάθλιψη δεν αισθάνονται καλύτερα όταν λαμβάνουν αντικαταθλιπτικά.

Γενεσιολογία

Οι ερευνητές γνωρίζουν ότι τα άτομα που έχουν μέλη της οικογένειας που πάσχουν από κατάθλιψη είναι πιο πιθανό να πάθουν κατάθλιψη. Αλλά το να έχετε οικογενειακό ιστορικό κατάθλιψης δεν σημαίνει ότι θα εμφανίσετε κατάθλιψη στη διάρκεια της ζωής σας.   Υπάρχουν ακόμη άλλοι παράγοντες που πρέπει να συνυπάρχουν προκειμένου μια γενετική προδιάθεση να οδηγήσει σε κατάθλιψη.  Τούτου λεχθέντος, μια μεγάλη μελέτη σε όλο το γονιδίωμα που δημοσιεύθηκε στο The American Journal of Psychiatry το 2019 διαπίστωσε ότι τα άτομα με γενετική προδιάθεση για μείζονα κατάθλιψη έχουν αυξημένο κίνδυνο για απόπειρες αυτοκτονίας σε ψυχιατρικές διαταραχές.

Χρόνιος Πόνος και Ασθένεια

Η κατάθλιψη είναι κοινή σε άτομα που ζουν με χρόνιες ασθένειες όπως η σκλήρυνση κατά πλάκας, ο διαβήτης τύπου 2 και οι ημικρανίες. Έρευνες έχουν δείξει ότι οι καταστάσεις χρόνιου πόνου μπορεί να προκαλέσουν βιοχημικές αλλαγές που οδηγούν σε συμπτώματα κατάθλιψης.  Ένα άτομο με χρόνιο πόνο και ασθένεια μπορεί να γίνει κατάθλιψη λόγω της κατάστασής του, ειδικά όταν αντιμετωπίζει απώλεια ποιότητας ζωής, μειωμένο επίπεδο καθημερινής λειτουργικότητας, παρατεταμένο πόνο και/ή θάνατο.  Έχει επίσης αποδειχθεί ότι οι άνθρωποι που έχουν διαγνωστεί με μια ψυχική ασθένεια είναι πιο πιθανό να αναπτύξουν μια άλλη.   Συνήθως συνυπάρχουν καταστάσεις όπως το άγχος και η κατάθλιψη. Ενώ διαφορετικές καταστάσεις ψυχικής υγείας μπορεί να διαγνωστούν ταυτόχρονα και μπορεί να επηρεάσουν η μία την άλλη, μπορεί να χρειαστεί να αντιμετωπιστούν με διαφορετικούς τρόπους.

Oρμόνες

Ορισμένες ορμονικές αλλαγές μπορούν επίσης να αυξήσουν τον κίνδυνο κατάθλιψης. Για παράδειγμα, οι ορμονικές αλλαγές που σχετίζονται με τον εμμηνορροϊκό κύκλο , την εγκυμοσύνη, τον τοκετό και την εμμηνόπαυση μπορούν όλα να συμβάλουν στην κατάθλιψη.

Το Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (CDC) εκτιμά ότι περίπου 1 στις 9 γυναίκες στις ΗΠΑ αναφέρουν ότι εμφανίζουν επιλόχεια κατάθλιψη. Και σύμφωνα με μια μελέτη του 2010 , περίπου το 4% των πατέρων αναφέρουν κατάθλιψη τον πρώτο χρόνο μετά τη γέννηση ενός παιδιού.

Δεν είναι επίσης ασυνήθιστο για άτομα με παθήσεις του θυρεοειδούς να εμφανίζουν κατάθλιψη.   Ενώ τα συμπτώματα τείνουν να είναι πιο συχνά σε άτομα με θυρεοειδή χαμηλής λειτουργίας (υποθυρεοειδισμός), τα άτομα με υπερδραστήριο θυρεοειδή (υπερθυρεοειδισμός) μπορεί επίσης να εμφανίσουν άγχος και κατάθλιψη.

Περιβαλλοντικοί παράγοντες

Περιβαλλοντικοί παράγοντες φαίνεται επίσης να παίζουν ρόλο στην ανάπτυξη της κατάθλιψης σε μερικούς ανθρώπους.

Πρώιμο τραύμα και κακοποίηση

Ένας από τους πιο καλά μελετημένους παράγοντες κινδύνου κατάθλιψης είναι το τραύμα στην πρώιμη παιδική ηλικία. Οι Ανεπιθύμητες Εμπειρίες Παιδικής Ηλικίας (Adverse Childhood Experiences -ACEs) είναι γνωστό ότι αυξάνουν τον κίνδυνο εμφάνισης ψυχικών και χρόνιων σωματικών ασθενειών, συμπεριλαμβανομένης της κατάθλιψης κατά τη διάρκεια της ζωής ενός ατόμου.   Η έρευνα για τα ACEs βρίσκεται σε εξέλιξη, αλλά προηγούμενες μελέτες έχουν επιβεβαιώσει μια ισχυρή σχέση μεταξύ συγκεκριμένων παιδικών εμπειριών και κατάθλιψης αργότερα στη ζωή.

Το CDC ομαδοποιεί τα ACEs σε τρεις τύπους:

• Κακοποίηση : Σωματική, συναισθηματική, σεξουαλική
• Οικογενειακή δυσλειτουργία : Οικογενειακή βία, διαζύγιο, χρήση ουσιών, γονέας ψυχικά άρρωστος, γονέας που είναι έγκλειστος
• Παραμέληση : Σωματική, συναισθηματική

Οι ερευνητές πιστεύουν ότι η παιδική κακοποίηση μπορεί να αλλάξει σωματικά τον εγκέφαλο, καθώς και να αλλάξει τη δομή συνδεσιμότητας του.   Μελέτες έχουν επίσης δείξει ότι η νευροενδοκρινική λειτουργία μπορεί να μεταβληθεί σε άτομα που βίωσαν υψηλά επίπεδα στρες ως παιδιά.    Μια μελέτη του 2019 από το Γενικό Νοσοκομείο της Μασαχουσέτης πρότεινε μάλιστα ότι οι τραυματικές εμπειρίες στα πρώτα τρία χρόνια της ζωής μπορεί να αλλάξουν ακόμη και το DNA ενός παιδιού.

Φτώχεια

Σύμφωνα με μια έρευνα του 2015 από την Αμερικανική Ψυχολογική Εταιρεία, το 64% των Αμερικανών ενηλίκων είπε ότι τα χρήματα ήταν μια σημαντική πηγή άγχους στη ζωή τους. Οι άνθρωποι που ζούσαν στη φτώχεια είχαν διπλάσιες πιθανότητες να πάθουν κατάθλιψη σε σύγκριση με εκείνους που ζούσαν σε ή πάνω από το επίπεδο της φτώχειας.   Όχι μόνο η ζωή στη φτώχεια θέτει ένα άτομο σε υψηλότερο κίνδυνο για κατάθλιψη, αλλά εάν είναι ανίκανο να εργαστεί ή δεν έχει πρόσβαση σε υποστήριξη και κοινωνικές υπηρεσίες, η ψυχική ασθένεια μπορεί να δυσκολέψει κάποιον να ξεφύγει από έναν κύκλο κοινωνικοοικονομικής μειονεξίας.   Αρκετές μελέτες και πιλοτικά προγράμματα έχουν δείξει ότι όταν δόθηκε οικονομική βοήθεια σε άτομα με ψυχικές ασθένειες, τα συμπτώματα της κατάθλιψης και του άγχους βελτιώθηκαν.

Περιβαλλοντικές εκθέσεις

Το πού ζει ένα άτομο μπορεί επίσης να έχει αντίκτυπο στην ψυχική υγεία με διάφορους τρόπους. Για παράδειγμα, μερικοί άνθρωποι αναφέρουν ότι παρουσιάζουν κατάθλιψη κατά τη διάρκεια ορισμένων μηνών του έτους, που μερικές φορές ονομάζεται εποχιακή συναισθηματική διαταραχή.  Υπάρχουν επίσης μελέτες που αναφέρουν τη ρύπανση και άλλες περιβαλλοντικές εκθέσεις ως πιθανούς παράγοντες που συμβάλλουν στην κατάθλιψη. 15 Για παράδειγμα, ορισμένες έρευνες έχουν συνδέσει την έκθεση σε μόλυβδο στην παιδική ηλικία με κακή ψυχική υγεία αργότερα στη ζωή.

Σε μια άλλη μελέτη, τα παιδιά που μεγάλωσαν σε περιοχές με κακή ποιότητα αέρα φάνηκε να είναι πιο πιθανό να πάθουν κατάθλιψη ή να διαγνωστούν με διαταραχή συμπεριφοράς μέχρι να κλείσουν τα 18.

Κοινωνικοί Παράγοντες

Εκτός από βιολογικούς και περιβαλλοντικούς παράγοντες, κοινωνικοί παράγοντες όπως η προσωπικότητα ενός ατόμου, οι εμπειρίες άγχους και συγκρούσεων, ακόμη και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μπορούν επίσης να επηρεάσουν τον κίνδυνο κατάθλιψης.

Προσωπικότητα

Ορισμένα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας, συμπεριλαμβανομένης της χαμηλής αυτοεκτίμησης , της απαισιοδοξίας, του νευρωτισμού και του αυτοκριτικού ή «τελειομανής» έχουν συσχετιστεί με μεγαλύτερη τάση προς την κατάθλιψη και άλλες καταστάσεις ψυχικής υγείας, όπως το άγχος και οι διατροφικές διαταραχές .

Οι ερευνητές ενδιαφέρονται ιδιαίτερα να μάθουν περισσότερα για ένα χαρακτηριστικό της προσωπικότητας που μπορεί να κάνει κάποιον λιγότερο πιθανό να εμφανίσει κατάθλιψη. Η ανθεκτικότητα ή οι ιδιότητες ή τα χαρακτηριστικά που κάνουν μερικούς ανθρώπους πιο πιθανό να «αναπηδήσουν» από δυσμενείς εμπειρίες, μπορεί επίσης να είναι το κλειδί για την πρόληψη και τη θεραπεία της κατάθλιψης.

Στρες και σύγκρουση

Σημαντικά γεγονότα της ζωής – συμπεριλαμβανομένων παραδοσιακά θετικών γεγονότων όπως ο γάμος ή αρνητικών γεγονότων όπως η απώλεια μιας δουλειάς – μπορούν όλα να δημιουργήσουν άγχος . Όταν είμαστε αγχωμένοι, τα επίπεδα κορτιζόλης μας αυξάνονται. Μια θεωρία είναι ότι τα υψηλά επίπεδα κορτιζόλης (ειδικά όταν είναι χρόνια αυξημένα) θα μπορούσαν να επηρεάσουν τα επίπεδα σεροτονίνης. Το εργασιακό άγχος, ειδικότερα, μπορεί να είναι ένας παράγοντας κατάθλιψης. Η απώλεια μιας δουλειάς είναι ένας προφανής παράγοντας άγχους, αλλά το εργασιακό περιβάλλον μπορεί επίσης να συμβάλει στο άγχος —ειδικά αν δεν αισθάνεται υποστηρικτικό. Δεν είναι μόνο οι ενήλικες που βιώνουν συγκρούσεις εκτός σπιτιού: Τα παιδιά και οι έφηβοι μπορούν να αντιμετωπίσουν διαπροσωπικές προκλήσεις στο σχολείο που έχουν τη δυνατότητα να επηρεάσουν βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα την ψυχική και σωματική τους υγεία.

Μια έκθεση του 2017 από το Εθνικό Κέντρο Στατιστικών Εκπαίδευσης διαπίστωσε ότι το 20% των μαθητών μεταξύ 12-18 ετών δήλωσαν ότι είχαν δεχτεί εκφοβισμό στο σχολείο το προηγούμενο έτος.

Σύμφωνα με το CDC , τα παιδιά που υφίστανται εκφοβισμό είναι πιο πιθανό να εμφανίσουν προβλήματα ψυχικής υγείας, συμπεριλαμβανομένου του άγχους και της κατάθλιψης. Είναι επίσης πιο πιθανό να έχουν σωματικές παθήσεις, ιδιαίτερα πονοκεφάλους και στομαχόπονους. Οι συγκρούσεις με φίλους ή/και οικογένεια μπορεί επίσης να αυξήσουν τις πιθανότητες ένα άτομο που είναι επιρρεπές στην κατάθλιψη να αναπτύξει την πάθηση. 19

Πένθος

Το πένθος είναι μια διαδικασία που μπορεί να μοιάζει και να μοιάζει με κατάθλιψη, εκτός από το ότι συνήθως ακολουθεί ένα συγκεκριμένο χρονικό πλαίσιο που ξεκινά με ένα γεγονός (όπως ο θάνατος ενός αγαπημένου προσώπου) και προχωρά σταδιακά προς την επίλυση ή ένα στάδιο αποδοχής.  Οι ερευνητές μαθαίνουν, ωστόσο, ότι το πένθος μπορεί να λάβει τις ιδιότητες μιας κατάστασης παρόμοιας με την κλινική κατάθλιψη, ιδιαίτερα όσον αφορά το πόσο καιρό επιμένει (χρόνια σε αντίθεση με μήνες).   Η περίπλοκη θλίψη, όπως αποκαλείται συχνά, φαίνεται να είναι πιο πιθανή όταν κάποιος χάνει ένα αγαπημένο πρόσωπο με ξαφνικό, απροσδόκητο και ιδιαίτερα βίαιο τρόπο (όπως ένα αυτοκινητιστικό ατύχημα).  Απαιτούνται πρόσθετες μελέτες για να οριστεί επίσημα η περίπλοκη θλίψη ως μια ξεχωριστή κατάσταση, αλλά φαίνεται να έχει σχέση με την κατάθλιψη και τη διαταραχή μετατραυματικού στρες.

Το άγχος που προκαλείται από έναν θάνατο, μεγάλη απώλεια ή άλλο στρεσογόνο παράγοντα της ζωής μπορεί να είναι αρκετό για να πυροδοτήσει ένα επεισόδιο κατάθλιψης σε κάποιον που έχει ήδη την τάση προς αυτήν την κατάσταση.

Μέσα κοινωνικής δικτύωσης

Ενώ η έρευνα είναι ακόμα αρκετά νέα και σε εξέλιξη, πολλές μελέτες έχουν διερευνήσει την επίδραση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης στην ψυχική υγεία, ειδικά στους νέους. 

Αρκετές μελέτες έχουν δείξει ότι η χρήση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης μπορεί να πυροδοτήσει καταθλιπτικά συμπτώματα και άγχος μέσω της ανασφάλειας, της σύγκρισης, του «φόβου απώλειας» 26 και του εκφοβισμού/παρενόχλησης (η οποία, είτε αυτοπροσώπως είτε διαδικτυακή, αυξάνει τον κίνδυνο κατάθλιψης στη ζωή του παιδιού).

Η υπερβολική χρήση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης μπορεί επίσης να συμβάλει στην κατάθλιψη μειώνοντας το επίπεδο σωματικής δραστηριότητας και την πραγματική αλληλεπίδραση ενός ατόμου. Ο καθιστικός τρόπος ζωής και η κοινωνική απομόνωση είναι δύο παράγοντες που μπορούν να συμβάλουν στην κακή ψυχική υγεία ανεξάρτητα από τις συνήθειες των μέσων κοινωνικής δικτύωσης.

Παράγοντες τρόπου ζωής

Τελευταίο, αλλά όχι λιγότερο σημαντικό, οι παράγοντες του τρόπου ζωής από τα φάρμακα που παίρνετε στη διατροφή σας μπορούν να επηρεάσουν τον κίνδυνο να εμφανίσετε κατάθλιψη.

Συνταγογραφούμενα φάρμακα

Ορισμένα φάρμακα είναι γνωστό ότι έχουν τη δυνατότητα να αυξήσουν τον κίνδυνο κατάθλιψης ενός ατόμου. Τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία ψυχικών ασθενειών και διαταραχών ύπνου μπορεί επίσης να επιδεινωθούν ή να προκαλέσουν κατάθλιψη σε μερικούς ανθρώπους.  Άτομα κάτω των 25 ετών διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο για αυξημένη αυτοκτονία μετά την έναρξη ορισμένων αντικαταθλιπτικών. Ως εκ τούτου, ο FDA έχει δώσει σε αυτά τα φάρμακα μια προειδοποίηση μαύρου κουτιού.

Χρήση ουσιών

Δεν είναι ασυνήθιστο για άτομα με ψυχικές ασθένειες να αυτοθεραπεύονται με φάρμακα και αλκοόλ. Ωστόσο, είναι επίσης σημαντικό να σημειωθεί ότι, σε αντίθεση με ορισμένα συνταγογραφούμενα φάρμακα, τα παράνομα φάρμακα μπορούν επίσης να κάνουν ένα άτομο να αισθάνεται κατάθλιψη.

Σύμφωνα με στοιχεία από την Έρευνα για τα Ναρκωτικά και την Υγεία της Εθνικής Συμμαχίας για την Ψυχική Υγεία , 7,9 εκατομμύρια άνθρωποι στις ΗΠΑ ζούσαν τόσο με κατάθλιψη όσο και με διαταραχή χρήσης ουσιών το 2014.   Όταν η χρήση ουσιών και η κατάθλιψη συμβαίνουν ταυτόχρονα (μερικές φορές ονομάζεται «διπλή διάγνωση»), μπορεί να είναι δύσκολο να βρεθεί η σωστή θεραπεία 36 Οι άνθρωποι συχνά απαιτούν μια διαφορετική ομάδα γιατρών και επαγγελματιών ψυχικής υγείας με εμπειρία σε διαταραχές χρήσης ουσιών για υποστήριξη.

Εάν ένα άτομο χρειάζεται να αποσυρθεί από μια ουσία, μερικές φορές είναι πιο ασφαλές γι ‘αυτόν να το κάνει υπό ιατρική φροντίδα. Η θεραπεία σε μια μονάδα ψυχικής υγείας μπορεί επίσης να βοηθήσει ένα άτομο να αντιμετωπίσει τόσο τις διαταραχές χρήσης ουσιών όσο και τα συμπτώματα κατάθλιψης που μπορεί να τα συνοδεύουν.

Διατροφή και σωματική δραστηριότητα

Πρόσφατες μελέτες έχουν δείξει ότι οι ενήλικες με ήπια κατάθλιψη μπορεί να είναι σε θέση να αποτρέψουν ένα επεισόδιο μείζονος κατάθλιψης μέσω ενός συνδυασμού αλλαγών στον τρόπο ζωής. Τα μικρόβια του εντέρου και η διατροφή μπορεί επίσης να παίζουν ρόλο στην ανάπτυξη της κατάθλιψης. 37 Ορισμένες έρευνες έχουν επίσης δείξει ότι ορισμένες δίαιτες, όπως η μεσογειακή διατροφή, μπορεί να βοηθήσουν τους ηλικιωμένους να αποφύγουν την κατάθλιψη.

Από την άλλη πλευρά, οι δίαιτες με υψηλή περιεκτικότητα σε ζάχαρη και τρανς λιπαρά, ειδικά επεξεργασμένα τρόφιμα, μπορούν να προάγουν ή να επιδεινώσουν την κατάθλιψη, ειδικά όταν συνδυάζονται με καθιστικό τρόπο ζωής.   Ένας πιθανός λόγος για τη σύνδεση είναι ότι οι δίαιτες πλούσιες σε αυτά τα τρόφιμα μπορεί να οδηγήσουν σε αύξηση βάρους. Αν και η αύξηση βάρους από μόνη της δεν οδηγεί απαραίτητα σε κατάθλιψη.

Ενώ η αύξηση βάρους μπορεί να σχετίζεται με την εμφάνιση της κατάθλιψης, πρέπει επίσης να αναφερθεί ότι η κατανάλωση τροφών με υψηλή περιεκτικότητα σε ζάχαρη ή τρανς λιπαρά μπορεί να διαταράξει την ισορροπία του μικροβιώματος του εντέρου. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε διαρροή του εντέρου. Το ανοσοποιητικό σύστημα ειδοποιείται και απελευθερώνει κυτοκίνες που μπορούν να διασχίσουν τον αιματοεγκεφαλικό φραγμό, οδηγώντας σε αλλοιώσεις στα νευροχημικά. Για παράδειγμα, ορισμένες κυτοκίνες μπορούν να μετατοπίσουν την παραγωγή μακριά από τη σεροτονίνη και σε γλουταμικό, το οποίο, όταν υπάρχει σε υπερβολικές ποσότητες, προκαλεί κυτταρική βλάβη ή κυτταρικό θάνατο. Όταν συμβεί αυτό, μπορεί να προκαλέσει άγχος ή κατάθλιψη.

Στην πραγματικότητα, μια μελέτη του 2018 διαπίστωσε ότι οι άνθρωποι ήταν πιο πιθανό να πάθουν κατάθλιψη εάν ήταν υπέρβαροι – ακόμα κι αν το επιπλέον βάρος δεν προκαλούσε άλλα προβλήματα υγείας, όπως υψηλή αρτηριακή πίεση ή διαβήτη τύπου 2.

Τα οφέλη της άσκησης για την υγεία μας είναι γνωστά, αλλά μαθαίνουμε περισσότερα για το πώς η άσκηση μπορεί να βοηθήσει τα άτομα με κατάθλιψη να διαχειριστούν τα συμπτώματά τους. 40 Αρκετές πρόσφατες μελέτες επιβεβαίωσαν προηγούμενες έρευνες που δείχνουν ότι η τακτική άσκηση και η υγιεινή διατροφή δεν βοηθούν μόνο τους ανθρώπους να διαχειριστούν την κατάθλιψη, αλλά μπορούν να βοηθήσουν και στην πρόληψη της.