Εάν ξεχνάτε εύκολα ή κάνετε λάθη όταν βιάζεστε, μια νέα μελέτη από το Michigan State University-η μεγαλύτερη στο είδος της μέχρι σήμερα-διαπίστωσε ότι ο διαλογισμός θα μπορούσε να σας βοηθήσει να γίνετε λιγότερο επιρρεπείς σε λάθη.
Η έρευνα, που δημοσιεύτηκε στο Brain Sciences, εξέτασε πώς ο ανοιχτός έλεγχος του διαλογισμού – ή του διαλογισμού που εστιάζει την επίγνωση σε συναισθήματα, σκέψεις ή αισθήσεις καθώς εκτυλίσσονται στο μυαλό και το σώμα – άλλαξε την εγκεφαλική δραστηριότητα με τρόπο που υποδηλώνει αυξημένη αναγνώριση σφαλμάτων.
«Το ενδιαφέρον των ανθρώπων για τον διαλογισμό και την ευαισθητοποίηση ξεπερνά αυτά που μπορεί να αποδείξει η επιστήμη ως προς τα αποτελέσματα και τα οφέλη», δήλωσε ο Jeff Lin, υποψήφιος διδάκτορας ψυχολογίας MSU και συν-συγγραφέας της μελέτης. «Αλλά είναι εκπληκτικό που μπορέσαμε να δούμε πώς μια συνεδρία ενός καθοδηγούμενου διαλογισμού μπορεί να προκαλέσει αλλαγές στην εγκεφαλική δραστηριότητα σε άτομα που δεν διαλογίζονται».
Τα ευρήματα υποδηλώνουν ότι διαφορετικές μορφές διαλογισμού μπορούν να έχουν διαφορετικές νευρογνωστικές επιδράσεις και ο Λιν εξήγησε ότι υπάρχει μικρή έρευνα για το πώς ο ανοιχτός έλεγχος διαλογισμού επηρεάζει την αναγνώριση σφαλμάτων.
“Σε ορισμένες μορφές διαλογισμού πρέπει να εστιάζετε σε ένα μόνο αντικείμενο, συνήθως την αναπνοή σας, αλλά ο διαλογισμός ανοιχτής παρακολούθησης είναι λίγο διαφορετικός”, δήλωσε ο Lin. “Σας κάνει να συντονίζεστε εσωτερικά και να προσέχετε όλα όσα συμβαίνουν στο μυαλό και το σώμα σας. Ο στόχος είναι να καθίσετε ήσυχα και να δώσετε ιδιαίτερη προσοχή στο πού ταξιδεύει το μυαλό χωρίς να κολλήσετε πολύ στο τοπίο.”
Ο Lin και οι συνεργάτες συγγραφείς του MSU-William Eckerle, Ling Peng και Jason Moser-στρατολόγησαν περισσότερους από 200 συμμετέχοντες για να δοκιμάσουν πώς ο ανοιχτός διαλογισμός παρακολούθησης επηρέασε τον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι εντοπίζουν και ανταποκρίνονται στα λάθη.
Οι συμμετέχοντες, οι οποίοι δεν είχαν κάνει ποτέ διαλογισμό, προχώρησαν σε 20 λεπτά ασκήσεων διαλογισμού ανοικτής παρακολούθησης, ενώ οι ερευνητές μέτρησαν την εγκεφαλική δραστηριότητα μέσω ηλεκτροεγκεφαλογραφίας (ΗΕΓ). Στη συνέχεια, ολοκλήρωσαν ένα μηχανογραφικό τεστ απόσπασης της προσοχής.
“Το ΗΕΓ μπορεί να μετρήσει τη δραστηριότητα του εγκεφάλου σε επίπεδο χιλιοστού του δευτερολέπτου, οπότε πήραμε ακριβή μέτρηση νευρικής δραστηριότητας αμέσως μετά τα λάθη σε σύγκριση με τις σωστές απαντήσεις”, δήλωσε ο Lin. “Ένα συγκεκριμένο νευρικό σήμα εμφανίζεται περίπου μισό δευτερόλεπτο μετά από ένα σφάλμα που ονομάζεται θετικότητα σφάλματος, το οποίο συνδέεται με την συνειδητή αναγνώριση σφάλματος. Διαπιστώσαμε ότι η ισχύς αυτού του σήματος είναι αυξημένη στους διαλογιστές σε σχέση με εκείνους που δεν διαλογίζονται”.
Ενώ οι διαλογιστές δεν είχαν άμεσες βελτιώσεις στην πραγματική απόδοση των εργασιών, τα ευρήματα των ερευνητών προσφέρουν ένα ελπιδοφόρο παράθυρο στο δυναμικό διαρκούς διαλογισμού.
«Αυτά τα ευρήματα είναι μια ισχυρή απόδειξη του τι μπορούν να κάνουν μόνο 20 λεπτά διαλογισμού για να ενισχύσουν την ικανότητα του εγκεφάλου να εντοπίζει και να δίνει προσοχή στα λάθη», δήλωσε ο Μόζερ. «Μας κάνει να νιώθουμε πιο σίγουροι για το τι πραγματικά μπορεί να κάνει ο διαλογισμός».
Ενώ ο διαλογισμός και η ευαισθητοποίηση έχουν κερδίσει το κύριο ενδιαφέρον τα τελευταία χρόνια, ο Lin ανήκει σε μία σχετικά μικρή ομάδα ερευνητών που υιοθετεί μια νευροεπιστημονική προσέγγιση για την εκτίμηση των ψυχολογικών επιδράσεων και των επιδόσεών τους.
Κοιτάζοντας μπροστά, ο Lin είπε ότι η επόμενη φάση της έρευνας θα είναι να συμπεριλάβει μια ευρύτερη ομάδα συμμετεχόντων, να δοκιμάσει διαφορετικές μορφές διαλογισμού και να καθορίσει εάν οι αλλαγές στη δραστηριότητα του εγκεφάλου μπορούν να μεταφραστούν σε αλλαγές συμπεριφοράς με πιο μακροπρόθεσμη πρακτική.
“Είναι υπέροχο να βλέπεις τον ενθουσιασμό του κοινού για τον διαλογισμό, αλλά υπάρχει ακόμη πολλή δουλειά από επιστημονική άποψη για να κατανοήσουμε τα οφέλη που μπορεί να έχει, και εξίσου σημαντικό, πώς λειτουργεί στην πραγματικότητα”, δήλωσε ο Lin.