Η αποκατάσταση της ακοής μέσω κοχλιακού εμφυτεύματος σε παιδιά με διαταραχή του φάσματος του αυτισμού (ΔΑΦ) μπορεί να τα βοηθήσει να κατανοήσουν τον προφορικό λόγο και να βελτιώσουν τις κοινωνικές αλληλεπιδράσεις, σύμφωνα με μελέτη του Νοσοκομείου Παίδων Ann & Robert H. Lurie του Σικάγο. Η μελέτη ανέφερε τα μακροπρόθεσμα αποτελέσματα του μεγαλύτερου αριθμού παιδιών με ASD που έλαβαν κοχλιακό εμφύτευμα, με μέσο όρο παρακολούθησης 10,5 έτη. Τα ευρήματα δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό Otology & Neurotology.
“Τα αποτελέσματά μας προστίθενται στον αυξανόμενο όγκο στοιχείων που αποδεικνύουν ότι η κοχλιακή εμφύτευση ωφελεί σαφώς τα κωφά παιδιά με διαταραχή του φάσματος του αυτισμού”, δήλωσε η επικεφαλής συγγραφέας Nancy Young, MD, Ιατρική Διευθύντρια των προγραμμάτων ακουολογίας και κοχλιακών εμφυτευμάτων στο Lurie Children’s και καθηγήτρια παιδιατρικής ωτορινολαρυγγολογίας στην Ιατρική Σχολή Feinberg του Πανεπιστημίου Northwestern. “Η βελτιωμένη ακοή παρέχει πρόσβαση στον προφορικό λόγο που μπορεί να ενισχύσει το γνωστικό και επικοινωνιακό δυναμικό τους, καθώς και να βοηθήσει αυτά τα παιδιά να ασχοληθούν περισσότερο με τις οικογένειές τους”.
Η πλειονότητα (73%) των παιδιών της μελέτης χρησιμοποιούσαν συστηματικά το κοχλιακό εμφύτευμά τους καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας, εκ των οποίων το 45% ανέπτυξε κάποια κατανόηση των προφορικών λέξεων μόνο με την ακοή (χωρίς οπτικές ενδείξεις). Το 45 τοις εκατό χρησιμοποιούσε επίσης τον προφορικό λόγο σε κάποιο βαθμό ως μέρος της συνολικής επικοινωνίας του. Οι γονείς ανέφεραν ότι το 86% είχε βελτιωμένη κοινωνική συμμετοχή μετά την εμφύτευση. Απαντώντας σε μια έρευνα, ένας γονέας ανέφερε: “Χωρίς το εμφύτευμά του, ήταν εγκλωβισμένος στο δικό του μικρό κόσμο, χωρίς ήχο, χωρίς οπτική επαφή με τους άλλους. Το εμφύτευμα μας έφερε την προσωπικότητά του στην επιφάνεια”.
Σύμφωνα με πρόσφατες εκτιμήσεις, ένα στα 88 παιδιά στις ΗΠΑ έχει ΔΦΑ, μια σύνθετη αναπτυξιακή διαταραχή που χαρακτηρίζεται από διαταραχές στην επικοινωνία και την κοινωνική αλληλεπίδραση. Το 25-30% των φυσιολογικά ακουόντων παιδιών με ΔΦΑ δεν αναπτύσσουν τον προφορικό λόγο ως μέσο επικοινωνίας. Επομένως, τα παιδιά με ΔΦΑ σε συνδυασμό με βαθιά απώλεια ακοής έχουν δύο καταστάσεις που μπορεί να περιορίζουν την ανάπτυξη του προφορικού λόγου. Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι τα παιδιά αυτής της μελέτης ανέπτυξαν συνήθως την κατανόηση και τη χρήση του προφορικού λόγου πιο αργά από τα εμφυτευμένα παιδιά χωρίς ΔΦΑ.
Έχει αναφερθεί ότι τα παιδιά με ΔΦΑ έχουν υψηλότερο επιπολασμό νευροαισθητήριας βαρηκοΐας (SNHL) από ό,τι τα παιδιά χωρίς ΔΦΑ. Αντίστροφα, τα παιδιά με SNHL έχει αναφερθεί ότι έχουν υψηλότερο ποσοστό ASD από εκείνα με φυσιολογική ακοή. Ο Dr. Young σημείωσε ότι “η σχέση μεταξύ αυτών των δύο διαγνώσεων για ορισμένα από αυτά τα παιδιά μπορεί να οφείλεται στον συγγενή κυτταρομεγαλοϊό (CMV), μια λοίμωξη που ξεκινά στο αναπτυσσόμενο έμβρυο και συχνά δεν αναγνωρίζεται μετά τη γέννηση. Μπορεί να προκαλέσει απώλεια ακοής και σχετίζεται με αυξημένη συχνότητα εμφάνισης ΔΦΑ”.
Τα περισσότερα παιδιά στη μελέτη διαγνώστηκαν με ASD μετά την κοχλιακή εμφύτευση. Η διάγνωση μετά την εμφύτευση σχετίζεται πιθανότατα με τη νεαρή ηλικία στην οποία τα περισσότερα έλαβαν το εμφύτευμά τους και με την αυξημένη δυσκολία διάγνωσης της ΔΦΑ όταν υπάρχει σημαντική απώλεια ακοής.
“Η κατανόηση του εύρους των αποτελεσμάτων σε αυτόν τον πληθυσμό είναι σημαντική για τη συμβουλευτική γονέων και εκπαιδευτικών, ώστε να διασφαλιστεί ότι αυτά τα παιδιά λαμβάνουν την κατάλληλη υποστήριξη και υπηρεσίες”, δήλωσε η Beth Tournis, AuD, ακοολόγος στο Lurie Children’s και συν-συγγραφέας της μελέτης.