Συνολική φαρμακευτική δαπάνη -ιδιωτική και δημόσια- στα 5,9 δισ. ευρώ εκτιμά για το 2023 μελέτη που πραγματοποιεί η Deloitte για τον κλάδο και η οποία βασίζεται σε στοιχεία του ΙΟΒΕ και του ΟΟΣΑ. Σύμφωνα με τη μελέτη, στοιχεία της οποίας αναμένεται να παρουσιαστούν σήμερα, εάν η κατάσταση δεν αλλάξει με διαρθρωτικές κινήσεις και επίσης δε διαφοροποιηθεί το Status Quo, η δαπάνη θα ξεφύγει κι άλλο και έτσι σε τρία χρόνια το clwaback θα διαμορφωθεί στα 2 δισ. ευρώ, το rebate στα 700 εκατ. ευρώ και άρα η συνολική επιβάρυνση θα είναι 2,7 δισ. ευρώ.
Την ίδια στιγμή με το Ελληνικό Δημόσιο να καταβάλλει μόνο 2,5 δισ. ευρώ και οι ασθενείς να πληρώνουν περί τα 600 εκατ. ευρώ, η φαρμακοβιομηχανία αναδεικνύεται ο μεγαλύτερος χρηματοδότης της φαρμακευτικής δαπάνης. Μάλιστα η επιβάρυνση των φαρμακευτικών διαμορφώνεται στο 107% της δημόσιας δαπάνης.
Η κατάσταση αυτή εξελίσσεται έτσι καθώς δεν υπάρχει κάποια διαδικασία ώστε να ανακοπεί η άνοδος της φαρμακευτικής δαπάνης με μέσο ετήσιο ρυθμό 4,2% το διάστημα 2019-2023.
“Οι αποφάσεις που λαμβάνονται κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου πιθανότατα θα διαμορφώσουν τον κόσμο για τα επόμενα χρόνια. Αν και θα χρειαστεί αρκετός χρόνος και προσπάθεια, αυτή η κρίση αναδεικνύει την ανάγκη για αλλαγές στην αγορά του φαρμάκου και αποτελεί ευκαιρία για να προχωρήσουμε», επισήμανε ο κ. Ολύμπιος Παπαδημητρίου, πρόεδρος του Συνδέσμου Φαρμακευτικών Επιχειρήσεων Ελλάδος (ΣΦΕΕ), στην πρόσφατη ημερίδα που διοργάνωσε ο Σύλλογος Αντιπροσώπων Φαρμακευτικών Ειδών και Ειδικοτήτων (Σ.Α.Φ.Ε.Ε.), με θέμα «Οικονομικά της Υγείας μετά την πανδημία: μία πρώτη προσέγγιση».
Συμπλήρωσε, μάλιστα πως «Η υλοποίηση του μηχανισμού του clawback, στην παρούσα μορφή, εμφανίζεται να θέτει κινδύνους για τη βιομηχανία (επιχειρηματικός κίνδυνος), το ευρύτερο οικοσύστημα (ηθικός κίνδυνος), καθώς και τα δημόσια οικονομικά (δημοσιονομικός κίνδυνος)», ενώ αναφέρθηκε και στους 5 λόγους που καθιστούν αναγκαίο τον επαναπροσδιορισμό της δημόσιας φαρμακευτικής δαπάνης:
Είναι σταθερή τα τελευταία 4 χρόνια.
Είναι από τις χαμηλότερες στην ΕΕ.
Το δημογραφικό και επιδημιολογικό προφίλ της χώρας τεκμηριώνουν την ανάγκη για τον επαναπροσδιορισμό.
Στη δημόσια φαρμακευτική δαπάνη περιλαμβάνονται κόστη που αντιστοιχούν σε άλλα κέντρα κόστους (εμβόλια – ανασφάλιστοι).
Είναι απαραίτητος ώστε να έρθουν νέα, καινοτόμα φάρμακα στη χώρα
Μάλιστα όπως έχουμε αναφέρει απαιτείται αφενός η κάμψη του ρυθμού ανόδου της αγοράς ώστε κατά μέσο όρο να είναι σταθερή τα επόμενα 3 χρόνια, αφετέρου η ενίσχυση του κρατικού προϋπολογισμού για φάρμακα κατά 51,2% ή κατά 1,3 δισ. ευρώ μέχρι το 2023 ώστε το σύστημα υγείας να είναι βιώσιμο.
Ειδικότερα με βάση τα στοιχεία της Deloitte, οι συνολικές δαπάνες για φάρμακα δεν θα πρέπει να αυξηθούν, αλλά να παραμείνουν στα τρέχοντα επίπεδα ήτοι 5-5,1 δισ. ευρώ. Όμως το clawback από 1,2 δισ. ευρώ που εκτιμάται για φέτος θα μηδενιστεί. Την ίδια στιγμή το rebate θα παραμείνει στα περίπου 600 εκατ. ευρώ.