Τα τατουάζ στην υπηρεσία των ιατρικών διαγνώσεων; Η επιστήμη προχώρησε και εκμεταλλεύτηκε τη μόδα των τατουάζ, για να βρίσκουν οι γιατροί πώς αλλάζουν κάποιοι δείκτες υγείας.
Ομάδα επιστημόνων στη Γερμανία ανέπτυξε μόνιμους επιδερμικούς αισθητήρες, που μπορούν να εφαρμοστούν σαν καλλιτεχνικά τατουάζ.
Όπως αναλύεται στο περιοδικό Angewandte Chemie, μια χρωματομετρική αναλυτική σύνθεση εισήχθη στο δέρμα αντί για μελάνι και οι περιοχές, στις οποίες αλλάζει το χρώμα, δείχνουν αν άλλαξε το pH του αίματος ή άλλοι δείκτες υγείας.
Η χρήση τατουάζ για διαγνωστικούς και όχι για καλλωπιστικούς σκοπούς είναι μια νέα ιδέα.
Ο ερευνητής Ali K. Yetisen, ο οποίος εργάζεται στο Τεχνικό Πανεπιστήμιο του Μονάχου της Γερμανίας, και οι συνεργάτες του σκέφτηκαν ότι η τεχνική θα μπορούσε να είναι χρήσιμη για την τοποθέτηση αισθητήρων σε σημεία του σώματος, όπου μπορούν να καταγράφουν αλλαγές στις μεταβολικές ουσίες απευθείας, χωρίς καθυστέρηση, και ίσως για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα.
Οι ερευνητές ταυτοποίησαν και προσάρμοσαν τρεις χρωματομετρικούς χημικούς αισθητήρες, που αλλάζουν χρώμα ως απάντηση σε βιοδείκτες.
Αυτά τα τατουάζ δεν είναι σαν τα άλλα
Ο πρώτος αισθητήρας ήταν ένας μάλλον απλός δείκτης pΗ, που αποτελείται από τις χρωστικές ουσίες κόκκινο μεθύλιο, μπλε βρωμοθυμόλης και φαινολοφθαλεΐνη. Εάν εγχυθεί σε ένα πρότυπο έμπλαστρο δέρματος – ένα κομμάτι δέρματος χοίρου – το τατουάζ, που προκύπτει, μετατρέπεται από κίτρινο σε μπλε, εάν το pH πάει από το πέντε στο εννέα.
Οι άλλοι δύο αισθητήρες διερεύνησαν τα επίπεδα γλυκόζης και αλβουμίνης. Η αλβουμίνη είναι μια πρωτεΐνη μεταφοράς στο αίμα. Τα υψηλά επίπεδα γλυκόζης στο σώμα μπορεί να υποδηλώνουν διαβήτη, ενώ τα επίπεδα της αλβουμίνης, που μειώνονται, μπορεί να υποδεικνύουν ανεπάρκεια ήπατος ή νεφρών.
Ο αισθητήρας της γλυκόζης οδήγησε σε μία αλλαγή χρώματος από κίτρινο σε σκούρο πράσινο. Ο αισθητήρας λευκωματίνης βασίστηκαν σε μια κίτρινη χρωστική ουσία, η οποία, μετά από συσχέτιση με την πρωτεΐνη αλβουμίνη, έγινε πράσινη.
Οι επιστήμονες εφάρμοσαν αρκετούς αισθητήρες – τατουάζ πάνω στα επιθέματα από δέρμα χοίρου.
Όταν άλλαξαν το pΗ ή οι συγκεντρώσεις γλυκόζης ή αλβουμίνης, τα χρώματα των περιοχών με τα τατουάζ άλλαξαν ανάλογα. Οι αλλαγές και οι μετρήσεις γίνονταν με μια απλή κάμερα smartphone και με μια εφαρμογή (application).
Οι συγγραφείς της μελέτης υποστηρίζουν ότι τα τατουάζ – αισθητήρες είναι μια τεχνική χαμηλού κόστους, που θα μπορούσε να επιτρέψει τη μόνιμη παρακολούθηση των ασθενών. Θα μπορούσε, δε, η χρήση τους να επεκταθεί και στην καταγραφή συγκεντρώσεων των ηλεκτρολυτών ή στη διερεύνηση των επιπέδων αφυδάτωσης.