Η Παγκόσμια Ημέρα κατά του AIDS καθιερώθηκε για πρώτη φορά το 1988. Κάθε χρόνο, οργανισμοί και η επιστημονική κοινότητα παγκοσμίως, στρέφουν την προσοχή του κόσμου στην επιδημία του HIV, με σκοπό να αυξήσουν την ευαισθητοποίηση και τη γνώση για τον HIV και να μιλήσουν για το στίγμα του HIV.
Φέτος, η Παγκόσμια ημέρα κατά του AIDS δεν θα είναι ίδια με τις άλλες χρονιές
“Η Παγκόσμια Ημέρα του AIDS 2020 δεν θα μοιάζει με καμία άλλη. Η πανδημία COVID-19 απειλεί την πρόοδο που έχει σημειώσει ο κόσμος στην υγεία και την ανάπτυξη τα τελευταία 20 χρόνια, συμπεριλαμβανομένων των επιτυχιών που έχουν σημειωθεί κατά του HIV. Όπως όλες οι επιδημίες, διευρύνει τις ανισότητες που υπήρχαν ήδη. Ανισότητα των φύλων, φυλετικές ανισότητες, κοινωνικές και οικονομικές ανισότητες. Γινόμαστε ένας πιο άνισος κόσμος.
Είμαι περήφανη που τον τελευταίο χρόνο το κίνημα για τον ιό HIV κινητοποιήθηκε για να υπερασπιστεί την πρόοδό μας, για να προστατεύσει τα άτομα που ζουν με τον ιό HIV και άλλες ευάλωτες ομάδες και για να ωθήσει τον κοροναϊό πίσω”, επισημαίνει η Εκτελεστική Διευθύντρια της UNAIDS και Αναπληρώτρια Γενική Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών, Winnie Byanyima.
“Οι γυναίκες και τα κορίτσια πρέπει να σέβονται πλήρως τα ανθρώπινα δικαιώματά τους και η ποινικοποίηση και περιθωριοποίηση των ομοφυλόφιλων, των τρανσέξουαλ, των σεξουαλικών εργαζομένων και των ατόμων που χρησιμοποιούν ναρκωτικά πρέπει να σταματήσουν.
Καθώς πλησιάζουμε στο τέλος του 2020, ο κόσμος βρίσκεται σε ένα επικίνδυνο σημείο και οι επόμενοι μήνες δεν θα είναι εύκολοι.
Μόνο η παγκόσμια αλληλεγγύη και η κοινή ευθύνη θα μας βοηθήσουν να νικήσουμε τον κοροναϊό, να τερματίσουμε την επιδημία του AIDS και να εγγυηθούμε το δικαίωμα στην υγεία για όλους” ανέφερε στην δήλωσή της.
Παρά την πρόοδο που έχει σημειώσει ο κόσμος από τα τέλη της δεκαετίας του 1990, ο HIV παραμένει ένα σημαντικό παγκόσμιο ζήτημα δημόσιας υγείας.
Οι υπηρεσίες πρόληψης, εξέτασης, θεραπείας και φροντίδας του HIV διακόπτονται, ιδιαίτερα σε χώρες με εύθραυστα συστήματα υγείας. Οποιαδήποτε επιβράδυνση της παροχής των υπηρεσιών υγείας, θα έχει ως αποτέλεσμα να μείνουν πολλοί ευάλωτοι πληθυσμοί σε μεγαλύτερο κίνδυνο μόλυνσης από HIV και θανάτων που σχετίζονται με το AIDS.
Παρ ‘όλα αυτά, σε όλο τον κόσμο, οι εργαζόμενοι στην υγεία και οι εκπρόσωποι της κοινότητας καταβάλλουν κάθε δυνατή προσπάθεια για να συνεχίσουν αδιάκοπα να παρέχουν τις υπηρεσίες, υιοθετώντας καινοτόμους τρόπους για την αντιμετώπιση αυτών των διαταραχών, που προκαλούνται από την COVID-19.
- Την 1η Δεκεμβρίου, ο ΠΟΥ ενώνει τον κόσμο, για να αποδώσει φόρο τιμής σε όλους εκείνους που εργάζονται για την παροχή υπηρεσιών HIV και καλεί τους παγκόσμιους ηγέτες και τους πολίτες να συσπειρωθούν για «παγκόσμια αλληλεγγύη» για τη διατήρηση ουσιαστικών υπηρεσιών HIV κατά τη διάρκεια του COVID 19 και μετά.
Πρόκειται για μια έκκληση για στροφή της προσοχής σε ευάλωτες ομάδες, που ήδη διατρέχουν κίνδυνο και επέκταση της κάλυψης σε παιδιά και εφήβους.
Σύμφωνα με δεδομένα του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας:
- Ο αριθμός των ατόμων που ζουν με μη διαγνωσμένο HIV αυξάνεται συνολικά στην ευρωπαϊκή περιοχή του ΠΟΥ
- Σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιεύθηκαν σήμερα από το ECDC και τον ΠΟΥ στην Ευρώπη, περισσότερα από 136.000 άτομα διαγνώστηκαν με HIV το 2019
- Περίπου το 20% αυτών των διαγνώσεων πραγματοποιήθηκαν στην Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) / Ευρωπαϊκός Οικονομικός Χώρος (ΕΟΧ) και το 80%του ανατολικού τμήματος της ευρωπαϊκής περιοχής του ΠΟΥ
- Το 53% των διαγνώσεων του HIV συμβαίνει σε ένα τελευταίο στάδιο της λοίμωξης, όταν το ανοσοποιητικό σύστημα έχει ήδη αρχίσει να αποτυγχάνει. Αυτό είναι ένα σημάδι ότι οι στρατηγικές δοκιμών στην περιοχή δεν λειτουργούν σωστά για την έγκαιρη διάγνωση του HIV
Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε στην πανδημία να μας “ληστέψει” ένα μέλλον χωρίς AIDS, που είναι στη διάθεσή μας
Ο Δρ Hans Kluge, Επικεφαλής του ΠΟΥ για την Ευρώπη, δήλωσε σχετικά: «Θυμάμαι όταν μια διάγνωση με HIV έμοιαζε με θανατική ποινή. Τώρα, με τη σωστή θεραπεία, τα άτομα με HIV μπορούν να ζήσουν χωρίς φόβο για το AIDS…Προς το παρόν, το μήνυμά μας πρέπει να είναι να προστατεύσουμε την πρόοδο της τελευταίας δεκαετίας, συνεχίζοντας να δίνουμε προτεραιότητα στις HIV δοκιμές και την θεραπεία σε όσους τη χρειάζονται. Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε στην πανδημία να μας “ληστέψει” ένα μέλλον χωρίς AIDS, που είναι στη διάθεσή μας».
Ο ιός HIV και το AIDS
Ο HIV (Human Immunodeficiency Virus – Ιός Ανοσοανεπάρκειας του Ανθρώπου) είναι ο ιός που προκαλεί το Σύνδρομο της Επίκτητης Ανοσολογικής Ανεπάρκειας (Acquired Immune Deficiency Syndrome – AIDS). Δρα καταστρέφοντας κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος, τα CD4+ T λεμφοκύτταρα, τα οποία διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην προστασία του οργανισμού από λοιμώξεις και άλλα νοσήματα.
Μπορεί να μεταδοθεί μέσω της σεξουαλικής επαφής χωρίς προφυλακτικό(πρωκτική, κολπική, στοματική) ή μέσω της από κοινού χρήσης αιχμηρών αντικειμένων (ξυραφάκια, βελόνες, σύριγγες) με HIV οροθετικό άτομο και από μία HIV οροθετική μητέρα στο νεογνό κατά τη διάρκεια της κύησης, του τοκετού και του θηλασμού.
-
Ο ιός δεν μεταδίδεται μέσω της καθημερινής κοινωνικής επαφής (χειραψία, αγκαλιά, φιλί στο μάγουλο), των κουνουπιών ή άλλων εντόμων, της από κοινού χρήσης οικιακών σκευών, του σάλιου, των δακρύων, του ιδρώτα, του αέρα ή του νερού.
Ο όρος AIDS αναφέρεται στο τελευταίο στάδιο της HIV λοίμωξης, κατά το οποίο το ανοσοποιητικό σύστημα έχει αποδυναμωθεί σε τέτοιο βαθμό, ώστε το HIV οροθετικό άτομο είναι επιρρεπές σε διάφορα νοσήματα και συγκεκριμένους τύπους καρκίνου.
Ο χρόνος μεταξύ μόλυνσης από τον ιό και εκδήλωσης του AIDS ποικίλει από άτομο σε άτομο, ενώ η έγκαιρη χορήγηση συνδυασμού αντιρετροϊκών φαρμάκων υψηλής δραστικότητας (Highly Active Antiretroviral Therapy – HAART), επιβραδύνει σημαντικά την εξέλιξη του νοσήματος και μειώνει σε μεγάλο βαθμό τη θνητότητα. Σήμερα, η HIV λοίμωξη θεωρείται χρόνια νόσος, υπό την προϋπόθεση ότι ο/η ασθενής λαμβάνει συστηματικά τη θεραπεία του.
Έως τώρα δεν έχει βρεθεί αποτελεσματικό προφυλακτικό εμβόλιο έναντι του HIV. Ωστόσο, επειδή η HAART μειώνει τη συγκέντρωση του ιού στα μολυσματικά βιολογικά υγρά και συνεπώς ελαττώνει την πιθανότητα μετάδοσής του, δίνεται πλέον μεγάλη σημασία στο ρόλο που διαδραματίζει η χορήγηση της αντιρετροϊκής θεραπείας στον τομέα της πρόληψης.
Με πληροφορίες από WHO, UNAIDS, ΕΟΔΥ