Είναι γνωστό εδώ και χρόνια ότι υπάρχει λόγος, που κάποιοι άνθρωποι ζυγίζουν περισσότερα κιλά. Και όχι, δεν είναι μόνο αυτά που τρώνε ή η γυμναστική, που δεν κάνουν. Είναι τα γονίδια. Αυτά καθορίζουν σε ένα σημαντικό ποσοστό το αδυνάτισμα ή τα παραπανίσια κιλά.
Διότι, όσοι έχουν τα “γονίδια του πάχους”, έχουν 25 φορές μεγαλύτερο κίνδυνο να κάνουν τη ζυγαριά να… αναστενάζει.
Η νέα μελέτη αποκαλύπτει λεπτομερώς ποιες γενετικές παραλλαγές καταστέλλουν ή αυξάνουν την όρεξη, αφού ανέλυσε πάνω από δύο εκατομμύρια γονιδιακές μεταλλάξεις.
Η ερευνητική ομάδα ανέλυσε τα γενετικά προφίλ περισσότερων από μισό εκατομμύριο εθελοντών και εστίασε σε ένα γονίδιο – “κλειδί”, γνωστό ως MC4R, το οποίο προηγουμένως εντοπίστηκε από τους ίδιους επιστήμονες να ελέγχει έναν υποδοχέα στον εγκέφαλο, που ονομάζεται μελανοκορτίνη 4. Πρόκειται ουσιαστικά για ένα γονίδιο σε ρόλο “διακόπτη” στο κέντρο του εγκεφάλου, που επηρεάζει την όρεξη.
Τα άτομα, που είχαν ορισμένες παραλλαγές του MC4R, οι οποίες διατάρασσαν αυτόν τον υποδοχέα, έτειναν να παίρνουν εύκολα βάρος, σύμφωνα με τη μελέτη. Εκείνοι, που είχαν διαφορετικό συνδυασμό γονιδίων, διατηρούσαν τον υποδοχέα “ενεργοποιημένο”, απολαμβάνοντας το αντίθετο αποτέλεσμα. Οι συμμετέχοντες με αυτές τις γονιδιακές παραλλαγές έτρωγαν λιγότερο, γεγονός που πιθανώς εξηγεί το μικρότερο σωματικό βάρος τους.
Η ομάδα των ερευνητών, με επικεφαλής τους Sadaf Farooqi, Nick Wareham και Dr Claudia Langenberg, διαπίστωσε ότι άτομα, που φέρουν δύο αντίγραφα αυτών των συγκεκριμένων γενετικών παραλλαγών, ήταν κατά μέσο όρο 2,5 κιλά ελαφρύτερα από τα άλλα, έχοντας, παράλληλα, 50% μικρότερο κίνδυνο για διαβήτη τύπου 2 και για καρδιακές παθήσεις.
“Αυτή η μελέτη δείχνει ότι η γενετική διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην παχυσαρκία ορισμένων ανθρώπων και ότι κάποιοι άνθρωποι είναι αρκετά τυχεροί, να έχουν γονίδια που τους προστατεύουν από την παχυσαρκία. Αυτό, βέβαια, δεν σημαίνει ότι δεν μπορούμε να επηρεάσουμε το βάρος μας προσέχοντας τι τρώμε. Απλά σημαίνει ότι οι πιθανότητες δρουν υπέρ κάποιων και κατά κάποιων άλλων”, τόνισε ο κύριος συγγραφέας της μελέτης, καθηγητής Farooqi.
Τα ευρήματα είναι πολύ σημαντικά, αν σκεφθούμε ότι ένας στους τρεις ανθρώπους στον κόσμο είναι παχύσαρκος, θέτοντας την υγεία του σε σοβαρό κίνδυνο.
Η σχετική δημοσίευση έγινε στο περιοδικό Cell.