Επίδραση της πανδημίας COVID-19 στις ανθρώπινες σεξουαλικές συμπεριφορές

Μια νέα μελέτη που δημοσιεύτηκε στο The Journal of Sexual Medicine αξιολογεί τον αντίκτυπο της πανδημίας της νόσου του κοροναϊού 2019 (COVID-19) στις ανθρώπινες σεξουαλικές συμπεριφορές στις Ηνωμένες Πολιτείες. Αυτή η μελέτη βασίζεται σε μια συγχρονική διαδικτυακή έρευνα που διεξήχθη τον Οκτώβριο του 2020 για να αντιμετωπίσει διάφορες σεξουαλικές συμπεριφορές από συντρόφους και μοναχικές σχέσεις, σεξουαλική λειτουργία και ικανοποίηση, ικανοποίηση από τη σχέση και βία από στενό σύντροφο.

Σημασία της σεξουαλικής υγείας

Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) κήρυξε την παγκόσμια επιδημία COVID-19 ως παγκόσμια πανδημία στις 11 Μαρτίου 2020. Για να περιορίσουν την εξάπλωση του ιού, οι περισσότερες χώρες εφάρμοσαν αυστηρά μέτρα μετριασμού, τα οποία οδήγησαν σε περιορισμένες διαπροσωπικές επαφές. Επομένως, είναι πιθανό αυτά τα μέτρα να επηρεάζουν την ανθρώπινη σεξουαλική συμπεριφορά.

Οι ειδικοί σεξουαλικής υγείας ανησυχούν για τις αρνητικές επιπτώσεις που μπορεί να έχει η πανδημία στη σεξουαλική υγεία. Για το σκοπό αυτό, υπάρχει μια αυξανόμενη ανησυχία σχετικά με την αύξηση της σεξουαλικής δυσλειτουργίας και των συγκρούσεων σχέσεων.

Εκτός από την δυνητικά περιορισμένη πρόσβαση στη σεξουαλική υγειονομική περίθαλψη, η σύγκρουση σχέσεων μπορεί επίσης να αυξήσει τη βία από τους οικείους συντρόφους. Η σεξουαλική υγεία είναι απαραίτητη για τη σωματική και ψυχική ευεξία. Ως εκ τούτου, η απάντηση της δημόσιας υγείας στην παγκόσμια πανδημία απαιτεί προσοχή και στη σεξουαλική υγεία.

Προηγούμενες μελέτες

Οι ανησυχίες των ειδικών σεξουαλικής υγείας υποστηρίζονται από προκαταρκτικά στοιχεία. Μια εθνική έρευνα στις Ηνωμένες Πολιτείες έδειξε ότι το 34% των ανθρώπων σε σχέση ανέφεραν σύγκρουση σχέσης λόγω του COVID-19. Επιπλέον, τα ζευγάρια με περισσότερες συγκρούσεις ανέφεραν μείωση στις μοναχικές και συντρόφους σεξουαλικές δραστηριότητες.

Μια άλλη έρευνα από τις Ηνωμένες Πολιτείες που διεξήχθη σε παντρεμένους κατέγραψε το 32% των ατόμων που ανέφεραν πίεση στον γάμο τους λόγω της πανδημίας. Αντίθετα, το 74% των ανθρώπων ανέφεραν σύσφιξη της συζυγικής τους σχέσης. Είναι ενδιαφέρον ότι οι αναφορές για τον αντίκτυπο στη σεξουαλική συχνότητα ήταν μικτές, ενώ το 32% ανέφερε αύξηση και το 20% ανέφερε μείωση.

Μια διαχρονική έρευνα αποκάλυψε ότι το άγχος που σχετίζεται με την πανδημία αύξησε την ικανοποίηση από τη σχέση και μείωσε τη σεξουαλική ορμή και τη σεξουαλική δραστηριότητα τόσο εντός όσο και μεταξύ ατόμου.

Άλλες μελέτες από τις Ηνωμένες Πολιτείες και άλλες χώρες έχουν προτείνει πρόσθετες αλλαγές στη σεξουαλική συμπεριφορά, όπως μειωμένα περιστατικά περιστασιακού σεξ, αυξημένη χρήση πορνογραφίας και sexting ή cybersex. Μια μελέτη παρατήρησε ότι η εξερεύνηση νέων σεξουαλικών δραστηριοτήτων κατά τη διάρκεια της πανδημίας ήταν προστατευτική έναντι των αρνητικών επιπτώσεων στη σεξουαλική ικανοποίηση.

Πολλές από τις αναφερόμενες μελέτες έχουν περιορισμούς, καθώς ο αριθμός των συμμετεχόντων είναι μικρός, βασίζεται στην ευκολία και περιορίζεται σε ορισμένες ομάδες του πληθυσμού, όπως γυναίκες, άτομα LGBTQ+ ή παντρεμένα ζευγάρια. Επιπλέον, όλες οι μελέτες που έχουν δημοσιευτεί μέχρι σήμερα διεξήχθησαν ως επί το πλείστον κατά τη διάρκεια των πρώτων μηνών της πανδημίας, όταν μόλις είχαν ξεκινήσει τα μέτρα καραντίνας.

Σχετικά με τη μελέτη

Η τρέχουσα μελέτη βασίζεται στα ευρήματα προηγούμενης έρευνας, όπου οι ερευνητές εστιάζουν ιδιαίτερα στη διάρκεια μετά από αρκετούς μήνες στην πανδημία. Την εποχή που διεξήχθη η τρέχουσα μελέτη, η κυβέρνηση και ο πληθυσμός είχαν ήδη αρκετούς μήνες για να προσαρμοστούν στις νέες συνθήκες. Αυτό παρείχε τη δυνατότητα παρατήρησης της συνεχιζόμενης επίδρασης του COVID-19 στις σεξουαλικές συμπεριφορές μετά από αρκετούς μήνες.

Σε αυτή τη μελέτη συμμετείχαν 1.051 συμμετέχοντες σε όλες τις Ηνωμένες Πολιτείες που στρατολογήθηκαν από την πλατφόρμα Amazon Mechanical Turk (Mturk). Οι συμμετέχοντες έπρεπε να απαντήσουν αναδρομικά σε ερωτήσεις σχετικά με τη σεξουαλική συχνότητα, τη σεξουαλική και ρομαντική ικανοποίηση, τη σεξουαλική και σωματική βία, τα σχετικά δημογραφικά στοιχεία, τη χρήση ουσιών, πληροφορίες έκθεσης στον COVID-19 και συμπτώματα κατάθλιψης.

Σε όλους τους συμμετέχοντες ζητήθηκαν επίσης πέντε ερωτήσεις για να ελέγξουν την προσοχή κατά τη συμπλήρωση του ερωτηματολογίου. Χρησιμοποιήθηκαν στατιστικές αναλύσεις για τη σύγκριση δεδομένων πριν και μετά την έναρξη της πανδημίας COVID-19.

Αποτελέσματα μελέτης

Σύμφωνα με αυτή την έρευνα, υπήρξε μια μικρή μείωση στις σεξουαλικές δραστηριότητες από συντρόφους. Οι άνδρες ανέφεραν μια ελαφρά αύξηση στη χρήση αυνανισμού και πορνογραφίας.

Τα δεδομένα δεν υποδεικνύουν αλλαγή στην ικανοποίηση από τη σχέση ή τη βία από τον σύντροφο. Ωστόσο, άνδρες και γυναίκες ανέφεραν μια μικρή μείωση στη σεξουαλική ευχαρίστηση. Οι γυναίκες ανέφεραν επίσης μια μικρή μείωση στη σεξουαλική επιθυμία.

Το περιστασιακό σεξ, οι συναναστροφές και ο αριθμός των συντρόφων μειώθηκαν σημαντικά. Συγκεκριμένα, οι περισσότεροι συμμετέχοντες ανέφεραν μειωμένη σεξουαλική απόλαυση. Συνολικά, αυτές οι μειώσεις θα μπορούσαν να αποδοθούν στα συμπτώματα της κατάθλιψης, στην κατάσταση της σχέσης και στην αντιληπτή σημασία της κοινωνικής απόστασης.

Λιγότεροι από τους μισούς από τους συμμετέχοντες που συμμετείχαν με περιστασιακούς σεξουαλικούς συντρόφους πριν από την έναρξη της πανδημίας διέκοψαν αυτή τη συμπεριφορά εντελώς μετά την έναρξη της πανδημίας. Επιπλέον, οι συμμετέχοντες ανέφεραν ότι περίμεναν κατά μέσο όρο 6-7 εβδομάδες πριν εμπλακούν σε περιστασιακό σεξ.

 

Επιπτώσεις της μελέτης

Αυτή είναι η πρώτη δημοσιευμένη μελέτη που χρησιμοποιεί ένα μεγάλο δείγμα σε εθνικό επίπεδο που αξιολογεί τη σεξουαλική συμπεριφορά αρκετούς μήνες μετά την εφαρμογή των περιορισμών για την πανδημία. Τα αποτελέσματα αυτής της έρευνας δείχνουν ότι οι αλλαγές στη σεξουαλική συμπεριφορά που αναφέρθηκαν από άλλες μελέτες κατά τους πρώτους μήνες της πανδημίας συνεχίστηκαν αρκετούς μήνες μετά την πανδημία. Αυτή η μελέτη μπορεί επίσης να βοηθήσει στην ενημέρωση των απαντήσεων της δημόσιας υγείας στις επιπτώσεις της πανδημίας.

Η πανδημία COVID-19 μπορεί να επηρεάσει το ποσοστό γεννήσεων, τις σεξουαλικές συμπεριφορές μετά την πανδημία και την ψυχολογική υγεία μακροπρόθεσμα. Ως εκ τούτου, η μελλοντική έρευνα θα πρέπει να προτείνει τρόπους για την ελαχιστοποίηση των αρνητικών αποτελεσμάτων. Οι θεραπευτές σεξουαλικής υγείας και οι πάροχοι υγειονομικής περίθαλψης θα πρέπει να είναι εξοπλισμένοι για να αντιμετωπίσουν αυτά τα ζητήματα.