Μια ανασκόπηση 22 προηγουμένως δημοσιευμένων μελετών δείχνει ότι η λήψη μικροδιαλειμμάτων – η διακοπή μιας εργασίας για περιόδους 10 λεπτών ή λιγότερο – συνδέεται γενικά με μειωμένη κόπωση και αυξημένη ζωτικότητα. Η Patricia Albulescu του Δυτικού Πανεπιστημίου της Timioara της Ρουμανίας και οι συνεργάτες της παρουσιάζουν τα ευρήματα αυτά στο περιοδικό ανοικτής πρόσβασης PLOS ONE στις 31 Αυγούστου 2022.
Οι ανησυχίες αυξάνονται σχετικά με τον βαρύ φόρτο εργασίας και τις μεγάλες βάρδιες που αντιμετωπίζουν πολλοί εργαζόμενοι που βρίσκονται σήμερα στο εργατικό δυναμικό. Ένας αυξανόμενος αριθμός μελετών διερευνά διάφορες πτυχές της διαχείρισης της ενέργειας των εργαζομένων και της ανάκαμψης, συχνά με επίκεντρο την ανάκαμψη μετά το πέρας της εργάσιμης ημέρας. Ωστόσο, οι πιθανές επιπτώσεις των διαδικασιών ανάκτησης κατά τη διάρκεια της εργάσιμης ημέρας παραμένουν ασαφείς.
Για να βελτιώσουν την κατανόηση, η Albulescu και οι συνεργάτες της πραγματοποίησαν μια μετα-ανάλυση 22 μελετών από 19 χειρόγραφα που δημοσιεύτηκαν τα τελευταία 30 χρόνια, οι οποίες εξέτασαν τα πιθανά οφέλη της λήψης μικροδιακοπών από τα καθήκοντα που τους ανατέθηκαν. Οι εργασίες διέφεραν μεταξύ των πειραμάτων και περιλάμβαναν προσομοιώσεις εργασίας, πραγματικές εργασίες που σχετίζονται με την εργασία και γνωστικά τεστ που δεν σχετίζονται με την εργασία. Οι τύποι των διαλειμμάτων ποικίλλουν επίσης, περιλαμβάνοντας σωματικά διαλείμματα, δραστηριότητες χαλάρωσης και πιο ελκυστικές δραστηριότητες, όπως η παρακολούθηση βίντεο.
Η στατιστική ανάλυση των συνδυασμένων αποτελεσμάτων της μελέτης αποκάλυψε μια συνολική συσχέτιση μεταξύ των μικροδιαλειμμάτων, των υψηλότερων επιπέδων ζωτικότητας και της χαμηλότερης κόπωσης των συμμετεχόντων, γεγονός που υποδηλώνει ότι τα μικροδιαλείμματα μπορεί να συμβάλλουν στην ευημερία.
Δεν διαπιστώθηκε συνολική συσχέτιση μεταξύ των μικροδιακοπών και της καλύτερης απόδοσης σε εργασίες. Ωστόσο, όταν έριξαν μια πιο προσεκτική ματιά στα δεδομένα, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα μεγαλύτερα διαλείμματα έτειναν να συνδέονται με καλύτερες επιδόσεις, ιδίως για δημιουργικές ή γραφειοκρατικές εργασίες, αλλά λιγότερο για πιο γνωστικά απαιτητικές εργασίες.
Τα ευρήματα αυτά υποστηρίζουν τα μικροδιαλείμματα ως μια πιθανή στρατηγική για την ενίσχυση της ευημερίας στον εργασιακό χώρο. Ωστόσο, όταν πρόκειται για την απόδοση στην εργασία, μπορεί να απαιτούνται μεγαλύτερα διαλείμματα για την αποκατάσταση από πιο απαιτητικά γνωστικά καθήκοντα. Μελλοντικές έρευνες θα μπορούσαν να διερευνήσουν τα μεγαλύτερα διαλείμματα καθώς και να εξετάσουν άλλα εναπομείναντα ερωτήματα, όπως οι βέλτιστες δραστηριότητες για την ενασχόληση κατά τη διάρκεια ενός μικροδιαλείμματος.
Οι συγγραφείς προσθέτουν: “Τα αποτελέσματά μας αποκάλυψαν ότι τα μικροδιαλείμματα είναι αποτελεσματικά στη διατήρηση υψηλών επιπέδων σθένους και στην ανακούφιση από την κόπωση”.