Σε μια νέα μελέτη, ερευνητές από το University of Illinois βρήκαν ότι το παιδικό τραύμα μπορεί να επιδράσει τόσο στην ανάπτυξη Σκλήρυνσης Κατά Πλάκας όσο και στην αποτελεσματικότητα της θεραπείας της. Η Σκλήρυνση Κατά Πλάκας είναι ένα αυτοάνοσο νόσημα κατά το οποίο το ανοσοποιητικό σύστημα επιτίθεται και καταστρέφει το προστατευτικό κάλυμμα των νευρώνων του εγκεφάλου, του νωτιαίου μυελού ή και τον οφθαλμών. Η ηλικία κατά την οποία συνηθέστερα προσβάλλεται κανείς από ΣΚΠ είναι από 20 έως 40 ετών παρότι μπορεί να υπάρχουν αποκλίσεις.
Σύμφωνα με τη μελέτη, ποντίκια που υπέστησαν μια στρεσογόνο κατάσταση όταν ήταν νεαρά είχαν περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν υποδοχείς ανοσοκυττάρων. Η μελέτη που ολοκληρώθηκε τον Ιανουάριο, δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Nature Communications. Προηγούμενες μελέτες έχουν ήδη αναφέρει τον συσχετισμό ανάμεσα στο στρες και τη ΣΚΠ.
“Το νέο εδώ είναι ότι το στρες στην παιδική ηλικία μπορεί να επηρεάσει την προδιάθεση για αυτοάνοσα νοσήματα χρόνια ή και δεκαετίες αργότερα”, αναφέρει ο παιδονευρολόγος και νευροφυσιολόγος Jeffrey Kane ένας εκ των επιστημόνων που συμμετείχαν στην μελέτη.
Για τους σκοπούς της μελέτης, οι επιστήμονες μελέτησαν το τραύμα ποντικών που σε νεαρή ηλικία χωρίστηκαν από τις μητέρες τους βίαια και τους έκαναν μια ένεση φυσιολογικού ορού καθώς και ποντίκια που δεν χωρίστηκαν από τις μητέρες τους ούτε τους έκαναν ένεση. Τα ποντίκια που χωρίστηκαν βίαια από τις μητέρες τους είχαν περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν πειραματική αυτοάνοση εγκεφαλομυελίτιδα, δηλαδή ένα κοινό πειραματικό μοντέλο για τη ΣΚΠ το οποίο περιλαμβάνει τα βασικά συστατικά της νόσου μεταξύ των οποίων και η φλεγμονή ενώ όλες οι ως τώρα θεραπείες για τη ΣΚΠ έχουν αναπτυχθεί και τεσταριστεί πάνω σε μοντέλα πειραματικής αυτοάνοσης εγκεφαλομυελίτιδας.