Οι ερευνητές δεν κρύβουν τον ενθουσιασμό τους. Χαρακτήρισαν τα ευρήματα “εξαιρετικά συναρπαστικά” και είπαν ότι θα μπορούσαν να σημαίνουν το τέλος του διαβήτη τύπου 2 ως χρόνια πάθηση.
Προηγούμενες μελέτες έχουν διαπιστώσει ότι βραχυπρόθεσμα ο διαβήτης τύπου 2 μπορεί να αντιστραφεί, με την προσκόλληση σε μια δίαιτα ελάχιστων θερμίδων.
Η νέα μελέτη DiRECT παρακολούθησε τους συμμετέχοντες πολύ καιρό μετά την ολοκλήρωση μιας δίαιτας υγρών (βασισμένης σε σούπες και σε ροφήματα) και διαπίστωσε ότι τα δύο τρίτα αυτών, που έχασαν τουλάχιστον 10-11 κιλά, παρέμειναν σε ύφεση μετά από δύο χρόνια.
Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι η αυστηρή δίαιτα είναι ιδιαίτερα αποτελεσματική στη μετατόπιση του λίπους, που περιβάλλει το πάγκρεας, βοηθώντας την αποκατάσταση της λειτουργίας του, που δεν είναι άλλη, από την παραγωγή ινσουλίνης.
Ωστόσο προειδοποίησαν ότι η διατήρηση του σωματικού βάρους ήταν ζωτικής σημασίας για τη διατήρηση του διαβήτη σε καθεστώς “ύπνωσης”.
Συνολικά, πάνω από ένας στους τρεις, από εκείνους που προσπάθησαν να αδυνατίσουν, “ξέχασε” την ασθένεια 24 μήνες μετά την έναρξη της δίαιτας.
Ερευνητές από τα Πανεπιστήμια του Newcastle και της Γλασκώβης σύστησαν σε 300 ασθενείς μια διατροφή περίπου 800 θερμίδων την ημέρα. Έναν χρόνο μετά, το 46% των ατόμων, που ακολούθησε την ολιγοθερμιδική διατροφή, είχε τον διαβήτη σε ύφεση. Άλλον έναν χρόνο μετά, το 70% παρέμεινε στην ίδια κατάσταση.
Οι ασθενείς, που συμμετείχαν στη μελέτη, ηλικίας από 20 έως 65 ετών, πάλεψαν έξι χρόνια με την κατάστασή τους, παίρνοντας φάρμακα για να ελέγξουν τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα τους.
Δύο χρόνια αργότερα, το 36% των ατόμων, που ακολούθησε τη διατροφή με τα υγρά, παρέμεινε σε ύφεση. Βέβαια, όπως ήταν αναμενόμενο, τα καλύτερα αποτελέσματα παρατηρήθηκαν σε όσους έχασαν το περισσότερο βάρος. Συνολικά το 64% των ατόμων, που έχασε τουλάχιστον 11 κιλά, παρέμεινε σε ύφεση μετά από δύο χρόνια.
Η μελέτη διαπίστωσε ότι οι συμμετέχοντες ανέκτησαν κάποιο βάρος, όπως αναμενόταν, μεταξύ του πρώτου και του δεύτερου έτους. Ωστόσο, εκείνοι που αντέστρεψαν τον διαβήτη τους, είχαν μεγαλύτερη απώλεια βάρους κατά μέσο όρο – περίπου 17 κιλά.
Μέχρι το τέλος της μελέτης, μόλις το 40% των ασθενών παρέμεινε σε θεραπεία παίρνοντας φάρμακα, σε σύγκριση με το 75% στην αρχή της μελέτης.