Ηλικιωμένοι άνδρες και γυναίκες που περπατούσαν για έξι μήνες, εμφάνισαν βελτιώσεις στην λευκή ουσία και στη μνήμη, σε αντίθεση με αυτούς που χόρευαν ή έκαναν ασκήσεις τεντώματος.
Η άσκηση μπορεί να αναζωογονήσει τη λευκή ουσία στον εγκέφαλό μας, βελτιώνοντας δυνητικά την ικανότητά μας να σκεφτόμαστε και να θυμόμαστε καθώς γερνάμε, σύμφωνα με μια νέα μελέτη για το περπάτημα, το χορό και την υγεία του εγκεφάλου. Δείχνει ότι η λευκή ουσία, η οποία συνδέει και υποστηρίζει τα κύτταρα του εγκεφάλου μας, αναδιαμορφώνεται όταν οι άνθρωποι γίνονται πιο σωματικά ενεργοί. Σε εκείνους που εξακολουθούν να κάνουν καθιστική ζωή από την άλλη πλευρά, η λευκή ουσία τείνει να ξεθωριάσει και να συρρικνωθεί.
Η λευκή ουσία βρίσκεται στην εξωτερική περιοχή της φαιάς ουσίας (στον νωτιαίο μυελό) ενώ στον εγκέφαλο οι μάζες λευκής ουσίας βρίσκονται κάτω από τον φλοιό των ημισφαιρίων του. Η λευκή ουσία επηρεάζει τις λειτουργίες της μάθησης και εμπλέκεται σε δυσλειτουργίες του εγκεφάλου
Τα ευρήματα υπογραμμίζουν τη δυναμική του εγκεφάλου μας και πώς μετασχηματίζεται συνεχώς ανταποκρινόμενος στο πώς ζούμε και κινούμαστε.
Μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1990, οι περισσότεροι ερευνητές πίστευαν ότι οι ανθρώπινοι εγκέφαλοι ήταν σταθεροί και άκαμπτοι μετά την παιδική ηλικία και η δομή και η λειτουργία του εγκεφάλου θα μειωνόταν μόνο με την ηλικία.
Αλλά η επιστήμη αναθεώρησε αυτή την πρόβλεψη. Μελέτες έδειξαν ότι ορισμένα μέρη του εγκεφάλου μας δημιουργούν νευρώνες μέχρι την ενηλικίωση, μια διαδικασία γνωστή ως νευρογένεση.
Μελέτες παρακολούθησης έδειξαν ότι η άσκηση ενισχύει τη νευρογένεση. Όταν τα τρωκτικά τρέχουν, για παράδειγμα, αντλούν τρεις ή τέσσερις φορές περισσότερα νέα εγκεφαλικά κύτταρα από τα ανενεργά ζώα, ενώ σε ανθρώπους, η έναρξη ενός προγράμματος τακτικής άσκησης βοηθά τον εγκέφαλο. Στην ουσία, αυτή η έρευνα δείχνει, ο εγκέφαλός μας διατηρεί τη δια βίου πλαστικότητα, αλλάζει όπως και εμείς συμπεριλαμβανομένης και της απόκρισής μας στο πως γυμναζόμαστε
Σε μία νέα μελέτη, η οποία δημοσιεύθηκε online τον Ιούνιο στο NeuroImage, η καθηγήτρια νευροπιστήμης και ανθρώπινης εξέλιξης στο Colorado State University in Fort Colins, Agnieszka Burzynska, μαζί με αλλους συναδέλφους ης, συγκέντρωσαν και μελέτησαν 250 ηλικιωμένους άνδρες και γυναίκες που έκαναν καθιστική ζωή, αλλά ήταν υγιείς. Στο εργαστήριο, δοκίμασαν την τρέχουσα αεροβική ικανότητα και γνωστικές ικανότητες αυτών των εθελοντών και επίσης μέτρησαν την υγεία και τη λειτουργία της λευκής τους ουσίας, χρησιμοποιώντας μια εξελιγμένη μορφή σάρωσης εγκεφάλου μαγνητικής τομογραφίας.
Για πολλούς, οι επιστήμονες βρήκαν ότι το σώμα και ο εγκέφαλός τους είχαν αλλάξει. Σε οσους περπατούσαν και χόρευαν, ς η λευκή ουσία φαινόταν ανανεωμένη. Στις νέες εξετάεσις που έκαναν, οι νευρικές ίνες σε ορισμένα τμήματα του εγκεφάλου τους φαίνονταν μεγαλύτερες και τυχόν αλλοιώσεις ιστού είχαν συρρικνωθεί. Αυτές οι επιθυμητές αλλαγές ήταν πιο διαδεδομένες μεταξύ των περιπατητών, οι οποίοι επίσης είχαν καλύτερη απόδοση στις δοκιμές μνήμης . Εν τω μεταξύ, τα μέλη που δεν είχαν κάνει αερόβια άσκηση, έδειξαν μειωμένη υγεία της λευκής ουσίας μετά τους έξι μήνες, με μειωμένες γνωστικές βαθμολογίες.
Για τους ασκούμενους, αυτά τα ευρήματα «είναι πολλά υποσχόμενα», λέει η Δρ Burzynska. Μας λένε ότι η λευκή ουσία παραμένει πλαστική και ενεργή, όποια και αν είναι η ηλικία μας, και μερικοί γρήγοροι περίπατοι την εβδομάδα μπορεί να είναι αρκετοί, λέει, για να επιβραδύνει ή να αποτραπεί η εξασθένιση της μνήμης.
Η Δρ. Burzynska και οι συνεργάτες της περίμεναν, ότι ο χορός θα παρήγαγε μεγαλύτερη λευκή ουσία και γνωστικές βελτιώσεις από το περπάτημα, καθώς ο χορός συνεπάγεται περισσότερη μάθηση και πρακτική. Αλλά το περπάτημα ήταν πιο ισχυρό, υποδηλώνοντας ότι η αερόβια άσκηση, από μόνη της, έχει μεγαλύτερη σημασία για την υγεία της λευκής ουσίας. «Οι χορευτές περνούσαν λίγο από το χρόνο τους σε κάθε συνεδρία παρακολουθώντας τους εκπαιδευτές και δεν κινούνταν πολύ», λέει ο Δρ. Burzynska. “Αυτό πιθανότατα επηρέασε τα αποτελέσματά τους.”
Οι συμμετέχοντες στη μελέτη ήταν επίσης ηλικίας άνω των 60 ετών χωρίς να κάνουν κάποια άσκηση. Σύμφωνα με την Δρ. Burzynska παραμένει ασαφές εάν ο εγκέφαλος των νεότερων ατόμων θα ωφεληθεί επίσης ή εάν η μακροχρόνια αερόβια άσκηση μπορεί να προκαλέσει μεγαλύτερες βελτιώσεις στη μνήμη και τη σκέψη. Αλλά, προς το παρόν, λέει ο Δρ. Burzynska, τα αποτελέσματα προσφέρουν «μια ισχυρή υπόθεση για να σηκωθούμε και να κινηθούμε»
Πηγή: NYTimes