Η νέα μελέτη δημοσιεύθηκε στο Lancet και βρήκε έναν σημαντικό σύνδεσμο μεταξύ των ενηλίκων, που τους είχαν κακομεταχειριστεί ως παιδιά, με το τμήμα του εγκεφάλου (νησιωτικός φλοιός), που πιστεύεται ότι βοηθά στη ρύθμιση του συναισθήματος.
Οι ερευνητές επικεντρώθηκαν ιδιαίτερα σε ένα φαινόμενο, που ονομάζεται “limbic scarring”, το οποίο προηγούμενη έρευνα έχει υποδείξει ότι συνδέεται με το άγχος.
Συμμετείχαν 110 ασθενείς, που είχαν εισαχθεί σε νοσοκομείο με μείζονα καταθλιπτική διαταραχή, οι οποίοι παρακολουθήθηκαν για υποτροπές κατά τη διάρκεια των επόμενων δύο ετών. Ήταν ηλικίας από 18 έως 60 χρόνων.
Απάντησαν σε λεπτομερές ερωτηματολόγιο για τα τραύματα κατά την παιδική τους ηλικία, το οποίο αξιολόγησε αναδρομικά περιστατικά σωματικής κακοποίησης, σωματικής αμέλειας, συναισθηματικής κακοποίησης, συναισθηματικής παραμέλησης και σεξουαλικής κακοποίησης. Στη συνέχεια οι ασθενείς έκαναν μαγνητικές τομογραφίες, οι οποίες έδειξαν αλλαγές στη δομή του εγκεφάλου τους.
Ο επικεφαλής ερευνητής Dr Nils Opel, από το Πανεπιστήμιο Münster της Γερμανίας, δήλωσε: “Με δεδομένο τον αντίκτυπο του νησιωτικού φλοιού στις λειτουργίες του εγκεφάλου, όπως η συναισθηματική εγρήγορση, είναι πιθανό οι αλλαγές που είδαμε να κάνουν τους ασθενείς να μην ανταποκρίνονται στις συμβατικές θεραπείες.
Η μελλοντική ψυχιατρική έρευνα θα πρέπει, επομένως, να διερευνήσει πώς τα ευρήματά μας θα μπορούσαν να μεταφραστούν σε ιδιαίτερη προσοχή, φροντίδα και θεραπεία, που θα μπορούσαν να βελτιώσουν τα αποτελέσματα των ασθενών”.
Τα ευρήματα υποδηλώνουν ότι η μείωση της περιοχής του νησιωτικού φλοιού, λόγω των ουλών από τα παιδικά τραύματα, μπορεί να καταστήσει πιο πιθανή μια μελλοντική υποτροπή και ότι η παιδική κακοποίηση είναι ένας από τους ισχυρότερους παράγοντες κινδύνου για μείζονα κατάθλιψη.