Τα βιντεοπαιχνίδια μπορεί να προκαλέσουν σπάνιες καρδιακές προσβολές στα παιδιά (μελέτη)

Όταν ο 16χρονος Τζέικ Γκάλαχερ πέθανε από καρδιακή προσβολή ενώ έπαιζε βιντεοπαιχνίδια, ο θάνατος του βρετανού εφήβου έγινε πρωτοσέλιδο διεθνώς. Πολλές αναφορές αποκαλούσαν την υπόθεση του 2013 ως ένα σπάνιο μεμονωμένο περιστατικό, σημειώνοντας ότι ο έφηβος είχε μια υποκείμενη καρδιακή πάθηση που τον έθετε σε κίνδυνο.Ωστόσο, νέα έρευνα δείχνει ότι τέτοιες περιπτώσεις είναι πιο συχνές από ό, τι νομίζετε.

Αυστραλοί επιστήμονες που εξέτασαν σχεδόν 70 μελέτες και αναφορές για καρδιαγγειακούς κινδύνους από τα ηλεκτρονικά παιχνίδια εντόπισαν 22 παιδιά και έφηβους που έχασαν τις αισθήσεις τους ενώ έπαιζαν βιντεοπαιχνίδια και παρουσίασαν προβλήματα στον καρδιακό ρυθμό και άλλες καρδιακές επιπλοκές.

Δεκαεννέα από τους κυρίως άνδρες παίκτες, ηλικίας 7 έως 16 ετών, παρουσίασαν σοβαρούς ακανόνιστους καρδιακούς παλμούς γνωστούς ως κοιλιακή αρρυθμία. Έξι είχαν καρδιακή προσβολή και τέσσερις πέθαναν ξαφνικά. Οι ερευνητές βρήκαν επίσης ότι μόνο 7 από τους 22 είχαν λάβει προηγούμενη διάγνωση αρρυθμίας ή άλλων καρδιακών προβλημάτων.

«Τα βιντεοπαιχνίδια μπορεί να αποτελούν σοβαρό κίνδυνο για ορισμένα παιδιά με αρρυθμίες. μπορεί να είναι θανατηφόρα σε ασθενείς με προδιαθεσικές, αλλά συχνά μη αναγνωρισμένες προηγουμένως αρρυθμικές καταστάσεις», σημειώνει η επικεφαλής ερευνήτρια  Claire M. Lawley , MBBS, PhD, με το The Heart Center for Children στο Σίδνεϊ της Αυστραλίας, σε μια δήλωση. «Τα παιδιά που χάνουν ξαφνικά τις αισθήσεις τους ενώ παίζουν ηλεκτρονικά παιχνίδια θα πρέπει να αξιολογούνται από ειδικό καρδιολόγο, καθώς αυτό θα μπορούσε να είναι το πρώτο σημάδι ενός σοβαρού καρδιακού προβλήματος».

Τέτοιες περιπτώσεις είναι σπάνιες, λέει ο  Christian Turner , MBBS, συν-συγγραφέας της έκθεσης, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Heart Rhythm . Ακόμα κι έτσι, τα ευρήματα προτείνουν οι γονείς να παρακολουθούν τα παιδιά τους για σημάδια άγχους ενώ παίζουν – όπως ξαφνική λιποθυμία ή μαυρισμό σε περιόδους υψηλού ενθουσιασμού – που μπορεί να σηματοδοτούν μια υποκείμενη καρδιακή πάθηση που θα μπορούσε να θέσει τη ζωή τους σε κίνδυνο.
Ο Sohinki λέει ότι αυτό που χρειάζεται είναι μια καλύτερη κατανόηση του τρόπου με τον οποίο το άγχος – ψυχικό ή σωματικό – διεγείρει το καρδιαγγειακό σύστημα με τρόπους που μπορεί να είναι επικίνδυνοι τόσο για τους παίκτες όσο και για τους παραδοσιακούς αθλητές. Το ίδιο μπορεί να ειπωθεί και για άλλες άκρως αγχωτικές δραστηριότητες, όπως η παρακολούθηση ταινιών τρόμου ή συναρπαστικών ανταγωνιστικών αθλητικών εκδηλώσεων που κάνουν την καρδιά σας να χτυπά πιο γρήγορα.
«Αυτό που καταλήγει είναι το είδος του στρες που διεγείρει το καρδιαγγειακό σύστημα», λέει. «Είτε πρόκειται για ψυχικό ενθουσιασμό είτε για σωματική άσκηση, είναι κάτι που αυξάνει τον καρδιακό σας ρυθμό και αυξάνει την διεγερμένη είσοδο στο καρδιαγγειακό σύστημα… αυτό είναι το κοινό υποκείμενο θέμα μεταξύ αερόβιας άσκησης και ανταγωνιστικών βιντεοπαιχνιδιών».

Σημειώνει ότι τα νέα ευρήματα θα πρέπει να προκαλέσουν μια επανεξέταση της συμβατικής πεποίθησης ότι τα βιντεοπαιχνίδια είναι πιο ασφαλή για παιδιά με υποκείμενα καρδιακά προβλήματα από τα παραδοσιακά αθλήματα, όπως το μπάσκετ, το ποδόσφαιρο και το χόκεϊ, που μπορεί να θέσει τους νεαρούς αθλητές σε κίνδυνο αιφνίδιου καρδιακού θανάτου.

Οι Αυστραλοί ερευνητές που διεξήγαγαν τη νέα ανασκόπηση βασίστηκαν στα συμπεράσματά τους σε δεκάδες μελέτες και αναφορές σε παιδιά που βίωσαν ξαφνική απώλεια συνείδησης ενώ έπαιζαν βιντεοπαιχνίδια και ήταν αποφασισμένα ότι είχαν υποκείμενες καρδιακές παθήσεις.

Μεταξύ των ευρημάτων των ερευνητών:
  • Από τις 22 περιπτώσεις που εντοπίστηκαν, το παιχνίδι πολέμου για πολλούς παίκτες ήταν το πιο συχνό έναυσμα.
  • 19 άνδρες (86%) εντοπίστηκαν ότι είχαν υποψία ή αποδεδειγμένη κοιλιακή αρρυθμία κατά τη διάρκεια του ηλεκτρονικού παιχνιδιού.
  • Έξι (27%) εμφάνισαν καρδιακή ανακοπή και τέσσερις (18%) πέθαναν ξαφνικά.
  • Οι υποκείμενες καρδιακές παθήσεις ήταν γνωστές σε μόλις επτά (31%) ασθενείς εκ των προτέρων, αλλά επιβεβαιώθηκαν σε 12 (54%) αργότερα.
  • Οι πιο συχνές υποκείμενες παθήσεις ήταν οι διαταραχές του καρδιακού ρυθμού γνωστές ως CPVD (κατεχολαμινεργική πολυμορφική κοιλιακή ταχυκαρδία) και LQTS (συγγενές σύνδρομο μακρού QT).

Η ερευνητική ομάδα βρήκε επίσης υψηλή συχνότητα γενετικών παραλλαγών (63%) μεταξύ των παικτών, κάτι που έχει σημαντικές επιπτώσεις για τις οικογένειές τους.

Σε ορισμένες περιπτώσεις, η έρευνα ενός παιδιού που έχασε τις αισθήσεις του κατά τη διάρκεια βιντεοπαιχνιδιών οδήγησε στη διάγνωση άλλων μελών της οικογένειας με ένα σημαντικό οικογενειακό πρόβλημα καρδιακού ρυθμού.

Ο Turner λέει ότι πιστεύει ότι τα ευρήματα των ερευνητών, αν και είναι ανησυχητικά, δεν θα πρέπει να οδηγήσουν σε εκκλήσεις για εκτεταμένο έλεγχο όλων των παιδιών – με ηχοκαρδιογράφημα, τεστ άγχους ή άλλες διαδικασίες – πριν τα αφήσουν να παίξουν βιντεοπαιχνίδια.

«Εμείς, στο Σίδνεϊ της Αυστραλίας, αισθανόμαστε ότι οι πιθανές βλάβες από τον έλεγχο όλων των παιδιών για μια τόσο σπάνια πάθηση υπερτερούν των πιθανών οφελών», λέει. «Ο προσυμπτωματικός έλεγχος θα συνεπαγόταν τη διενέργεια ενός τεστ άγχους σε κάθε παιδί στην κοινότητα και σίγουρα δεν είναι πρακτικό στον πραγματικό κόσμο. Η ιατρική κοινότητα γνωρίζει ήδη καλά ότι η συγκοπή [απώλεια συνείδησης] κατά τη διάρκεια του αθλητισμού πρέπει να διερευνηθεί. Τα ευρήματά μας σε αυτήν την έκθεση υποδηλώνουν ότι η συγκοπή κατά τη διάρκεια του ηλεκτρονικού παιχνιδιού θα πρέπει να διερευνηθεί με παρόμοιο τρόπο.»