«Το σφίξιμο και τρίξιμο των δοντιών είναι αποτέλεσμα κυρίως άγχους και παρατηρείται εντονότερα στους εσωστρεφείς ανθρώπους. Μπορεί να γίνεται κατά τη διάρκεια της ημέρας, που μπορούμε να το ελέγξουμε, αλλά τις περισσότερες φορές γίνεται κατά τη διάρκεια του ύπνου και δεν είναι αντιληπτό», επισημαίνει η Δέσποινα Κωστομοίρη, χειρουργός οδοντίατρος.
«Αυτό» επισημαίνει, «έχει σαν αποτέλεσμα αρχικά ρωγμές και στη συνέχεια κατάγματα και σπασίματα των δοντιών. Σταδιακά μικραίνει το μέγεθος των δοντιών, διαταράσσεται η σχέση της άνω γνάθου με την κάτω, με αποτέλεσμα όχι μόνον να απαιτείται θεραπευτική αποκατάσταση των δοντιών, αλλά να προκύπτει και πρόβλημα αισθητικής παραμόρφωσης του χαμόγελου και του προφίλ του προσώπου (σχέση μύτης με πηγούνι).
Οι άνθρωποι που έχουν αυτή την συνήθεια μπορεί να ξυπνούν με πονοκεφάλους, αίσθηση σφιξίματος στις γνάθους και πολλές φορές πόνο στα μάγουλα».
Ο οδοντίατρος πρέπει να είναι σε θέση να διαγνώσει το πρόβλημα, ιδιαίτερα στην αρχική του φάση, έτσι ώστε να αποτρέψει την επερχόμενη σταδιακή καταστροφή των δοντιών, κάνοντας ένα νάρθηκα (μασελάκι) στον ασθενή του. Αυτό γίνεται σε ένα ραντεβού με αποτύπωμα των δοντιών και είναι χαμηλού κόστους.
Στις περιπτώσεις, που έχει δημιουργηθεί απώλεια οδοντικής ουσίας, αποκαθιστώνται τα δόντια σε ένα ραντεβού με όψεις ρητίνης. Το θεραπευτικό και το αισθητικό αποτέλεσμα, που αποδίδονται στον ασθενή, είναι άριστα, σύμφωνα με τη γιατρό.
Επιπλέον, επειδή δεν παρεμβάλλεται οδοντοτεχνικό εργαστήριο, είναι χαμηλού κόστους. Και σε αυτή την περίπτωση πάλι δίνεται νάρθηκας (μασελάκι) για προστασία του αποτελέσματος.
Σε απώλειες του μεγέθους των δοντιών περισσότερο από τα 2/3, μπορεί να υπάρξουν αποκαταστάσεις με ολοκεραμικά ή μεταλλοπορσελάνες και απονευρώσεις και βέβαια είναι αρκετά υψηλότερου κόστους λόγω παρεμβολής εργαστηρίου.
«Σε όλες, όμως, τις περιπτώσεις η προστασία πρέπει να εξασφαλίζεται με την χρήση νάρθηκα» καταλήγει η κα Κωστομοίρη.