Στα 656 εκατ. ευρώ ανήλθαν οι επιβαρύνσεις προς τις φαρμακευτικές εταιρείες το 2021 για νοσοκομειακά φάρμακα, καλύπτοντας το 51,6% του συνολικού κόστους. Σύμφωνα με πληροφορίες οι ανάγκες για νοσοκομειακά φάρμακα τα οποία αφορούσαν, τα νοσοκομεία του ΕΣΥ, τα σκευάσματα 1Α για τις ιδιωτικές κλινικές αλλά και το νοσοκομείο Παπαγεωργίου στην Θεσσαλονίκη, έφτασαν πέρυσι τα 1.271 εκατ. ευρώ. Όμως το Ελληνικό Δημόσιο πλήρωσε μόνο τα 615 εκατ. ευρώ.
Φαίνεται λοιπόν ότι η φαρμακοβιομηχανία, εγχώριες εταιρείες και πολυεθνικές, αναγκάστηκαν, είτε με εκπτώσεις είτε μέσω clawback να καλύψουν πάνω από το μισό κόστος.
Θα πρέπει εδώ να επισημάνουμε ότι σε αυτό το ποσό δεν περιλαμβάνεται το κόστος των φαρμάκων για τον κορονοϊό, καθώς αφενός το βασικό σκεύασμα ρεμδεσιβίρη καλύφθηκε από άλλα κονδύλιά, ενώ περίπου 47 εκατ. ευρώ βρέθηκαν από κονδύλι του προϋπολογισμού για τον κορονοϊό.
Οι φαρμακευτικές εταιρείες είναι ιδιαίτερα προβληματισμένες για το γεγονός ότι ο συνολικός προϋπολογισμός για τις ανάγκες φαρμακευτικές περίθαλψης του πληθυσμού είναι καθηλωμένος τα τελευταία χρόνια στα περίπου 2,6 δισ. ευρώ. Το ποσό αυτό θεωρείται αντικειμενικά ότι δεν επαρκεί.
Αξίζει να επισημάνουμε, ότι αντικειμενικά η χώρα μας υποχρηματοδοτεί τη φαρμακευτική δαπάνη. Με βάση τα στοιχεία του 2019,τα οποία δεν έχουν αλλάξει για την Ελλάδα μέχρι σήμερα, η εξωνοσοκομειακή κατά πολίτη δαπάνη για φάρμακα είναι μόλις 237 ευρώ, όταν το αντίστοιχο ποσό είναι 323 ευρώ για τις χώρες της Ν. Ευρώπης και 444 ευρώ για τις χώρες της Δυτικής Ευρώπης.
Σύμφωνα με στοιχεία του ΣΦΕΕ (που εκπροσωπεί τις πολυεθνικές φαρμακευτικές εταιρείες), τα επτά τελευταία χρόνια η εξωνοσοκομειακή δαπάνη παραμένει κοντά στα 2 δισ ευρώ, την ώρα που οι ανάγκες των πολιτών καλύπτονται από το clawback που πληρώνουν οι φαρμακευτικές επιχειρήσεις.
Παράλληλα τα νοσοκομεία υποχρηματοδοτούνται και οι πολίτες παίρνουν τις θεραπείες τους επειδή οι φαρμακευτικές καλύπτουν φάρμακα αξία περί των 600 εκατ. ευρώ.
Μελέτη για clawback
Από μελέτη του ΣΦΕΕ προκύπτει εξάλλου ότι υπάρχει ουσιαστικά έλλειψη συστημάτων ελέγχου όπως είναι τα πρωτόκολλα, τα μητρώα ασθενών, ο ηλεκτρονικός φάκελος ασθενή, η ηλεκτρονική συνταγογράφηση στα νοσοκομεία και η καθυστέρηση ή ανυπαρξία διαγωνισμών για τις προμήθειες.
Κάπως έτσι, ένα μέτρο που επιβλήθηκε ως προσωρινό λόγω των μνημονίων, το clawback, παραμένει, έχει πάρει παράταση μέχρι τουλάχιστον το 2025 και συνεχίζει να πιέζει με ακαθόριστο και επιχειρηματικά αποπνικτικό τρόπο τις φαρμακευτικές.
Χαρακτηριστικό είναι ότι clawback υπάρχει και στη Γαλλία αλλά εκεί έχει μια οριοθέτηση που το καθιστά δίκαιο και προβλέψιμο καθώς είναι μέχρι ένα ποσοστό 10% του τζίρου μιας φαρμακευτική εταιρείας. Αντιθέτως στη χώρα μας, οι εταιρείες δεν γνωρίζουν σήμερα αν το ποσό που θα κληθούν να πληρώσουν για το πρώτο 6μηνο του 2021 είναι αυτό που έχουν προβλέψει ή όχι, παρότι βρισκόμαστε ήδη στον Απρίλιο του επόμενου έτους!
Να θυμίσουμε ότι clawback ονομάζεται το ποσό της υπέρβασης από έναν κλειστό προϋπολογισμό που έχει ορίσει η Πολιτεία για κάποια ιατρική παροχή ή φάρμακα.