Έως και πολεμικό θα χαρακτήριζε κανείς, το κλίμα ανάμεσα στην Κυβέρνηση και τις φαρμακευτικές εταιρείες, οι οποίες αναμένουν τις αποφάσεις Πλεύρη-Σκυλακάκη, όσον αφορά τι επιβαρύνσεις που θα πρέπει να καταβάλουν. Τα βασικά ζητήματα που απασχολούν τον κλάδο είναι ο επιμερισμός του προϋπολογισμού του ΕΟΠΥΥ και φυσικά το πως θα κατανέμεται το clawback.
Σύμφωνα με πληροφορίες, ο Υπουργός Υγείας Θάνος Πλεύρης σε συνεργασία με το Υπουργείο Οικονομικών, μέχρι το τέλος του μήνα θα πρέπει να εκδώσει τουλάχιστον τρεις κοινές Υπουργικές Αποφάσεις. Ειδικότερα:
- Η μία θα αφορά τον επιμερισμό των 2,088 δισ. ευρώ του συνολικού προϋπολογισμού του ΕΟΠΥΥ, σε φάρμακα των ιδιωτικών φαρμακείων και φάρμακα ΦΥΚ. Εδώ, όπως έχουμε αναφέρει τα σενάρια ξεκινούν από 55% υπέρ των φαρμακείων κοινότητας και 45% για τα ΦΥΚ, έως 30% για ΦΥΚ και 70% για τα υπόλοιπα. Σύμφωνα με τα όσα αφήνει να υπονοηθούν ο Υπουργός, συμπεριλαμβανομένων και των φαρμάκων που αποζημιώνει για το ΙΦΕΤ, περί το 1/3 του προϋπολογισμού θα αφορά σε ΦΥΚ.
- Η άλλη ΚΥΑ, για τη οποία αγωνιούν οι φαρμακευτικές, είναι ο τρόπος που θα κατανέμεται το clawback. Ειδικά στα ΦΥΚ, αν ενσωματωθούν τα φάρμακα 1Α και 1Β, κάτι που θα γίνει, δεν γνωρίζουν πως θα προσδιορίζεται η υπέρβαση καθώς εδώ υπάρχει και το ζήτημα του διαφορετικού υπολογισμού των εκπτώσεων, rebates.
- Μια σημαντική ακόμη απόφαση αφορά στο πια φάρμακα επιβαρύνονται με επιπλέον rebate 5% και 3%, με βάση το νέο νόμο. Σύμφωνα με πληροφορίες, το rebate για το πρώτο τρίμηνο του 2022 επιβάρυνε ταυτόχρονα, ενώ ο Υπουργός, έχει σημειώσει πως αυτό θα ρυθμιστεί.
Αντιδράσεις ΣΦΕΕ
Η παρατεταμένη αναμονή, δημιουργεί σημαντικά προβλήματα στις εταιρείες και δη τις πολυεθνικές, Χθες ο Σύνδεσμος Φαρμακευτικών Εταιρειών Ελλάδας (ΣΦΕΕ) κοινοποίησε την έντονη δυσαρέσκειά του. Ειδικότερα αναφέρει:
“Μετά από την πρόσφατη εισαγωγή νέων υποχρεωτικών εκπτώσεων για τα φαρμακευτικά προϊόντα, αναλώνεται αυτές τις ημέρες φαιά ουσία για τον διαχωρισμό του ανεπαρκέστατου συνολικού προϋπολογισμού του ΕΟΠΥΥ σε δυο τμήματα, στα προϊόντα του Ν. 3816 και στα προϊόντα ιδιωτικού φαρμακείου.
Η διάσπαση του «ανεπαρκούς» μόνο στο «ανεπαρκέστερον» μπορεί να οδηγήσει και πουθενά αλλού.
Δηλώνουμε την πλήρη αντίθεσή μας στον διαχωρισμό του προϋπολογισμού, εφόσον παραμένει στα παρόντα επίπεδα που σε καμία περίπτωση δεν ανταποκρίνονται στις φαρμακευτικές ανάγκες του Ελληνικού πληθυσμού παρά μόνο στους λογιστικούς υπολογισμούς των υπουργείων Υγείας και Οικονομικών.
Και ενώ συμβαίνουν αυτά, και ενώ δεν φαίνεται να υπάρχει ουσιαστική διάθεση χρηματοδότησης της δημόσιας φαρμακευτικής δαπάνης, δεν εισάγεται κανένα απολύτως μέτρο για τον καλύτερο έλεγχο της ζήτησης φαρμάκων και κυρίως για το μίγμα χρήσης φαρμάκων από τους θεράποντες ιατρούς και ασθενείς (δηλαδή ποια και πόσα φάρμακα χρησιμοποιούνται, σε ποιες παθήσεις, με ποια συχνότητα και πόσο αυτό καθοδηγείται από το θεραπευτικό αποτέλεσμα σε σχέση με το κόστος).
Το αποτέλεσμα είναι πως η «πολυδιαφημισθείσα» μείωση του μηχανισμού αυτόματων επιστροφών(clawback) ως δέσμευση της πολιτείας στο πλαίσιο του πλάνου ανασυγκρότησης, υλοποιείται ως συγκάλυψη μέσω μετατροπής ποσών clawback σε rebate ή μέσω προπληρωμής του στο πλαίσιο εξοντωτικών διαπραγματεύσεων.
Η βιωσιμότητα του συστήματος υγείας και η πρόσβαση των ασθενών στα μελλοντικά καινοτόμα ή ακόμη και σε παρόντα φάρμακα, τίθεται εν αμφιβόλω”.