Λίγες μέρες μετά από την επιστροφή της μνήμης σε ηλικιωμένους με τη βοήθεια ηλεκτρικού ρεύματος, μία, ακόμη, μελέτη δίνει ελπίδες ότι στο μέλλον μπορεί να αντιμετωπίζονται επιτυχώς τα προβλήματα έλλειψης μνήμης.
Η νέα έρευνα, με επικεφαλής τον Τζόελ Βος, αναπληρωτή καθηγητή της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Northwestern, χρησιμοποίησε τη λεγόμενη Διακρανιακή Μαγνητική Διέγερση (TMS) με στόχο τον ιππόκαμπο, την περιοχή που θεωρείται υπεύθυνη για τις μνημονικές ικανότητες.
Στην έρευνα συμμετείχαν 16 άτομα 64 έως 80 ετών, που είχαν προβλήματα μνήμης, λόγω της ηλικίας τους. Σε πρώτη φάση οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν τη μέθοδο της λειτουργικής μαγνητικής τομογραφίας (fMRI) για να εντοπίσουν με ακρίβεια τον ιππόκαμπο του κάθε συμμετέχοντα.
Δεδομένου, όμως, ότι ο ιππόκαμπος βρίσκεται πολύ βαθιά στον εγκέφαλο και η ηλεκτρομαγνητική διέγερση είναι πολύ δύσκολο να φτάσει σε αυτόν, οι ερευνητές εντόπισαν επίσης μια δομή στον βρεγματικό λοβό – που βρίσκεται πιο κοντά στην επιφάνεια του κρανίου και στέλνει μηνύματα στον ιππόκαμπο – και άσκησαν διέγερση σε αυτήν.
«Προκαλέσαμε διέγερση στην περιοχή, όπου η εγκεφαλική δραστηριότητα συγχρονίζεται με την δραστηριότητα του ιππόκαμπου, υποθέτοντας ότι αυτές οι δύο περιοχές επικοινωνούν», τόνισε η Ανίσα Νιλακάνταν, απόφοιτος νευροψυχολογίας που δουλεύει στο εργαστήριο του Βος, σύμφωνα με το αθηναϊκό πρακτορείο.
Στη δοκιμασία οι συμμετέχοντες έπρεπε να απομνημονεύσουν τις σχέσεις μεταξύ διαφόρων αντικειμένων. Ενώ πριν από τις συνεδρίες της μαγνητικής διέγερσης οι νεαροί ενήλικες είχαν μεγαλύτερο ποσοστό σωστών απαντήσεων (50%), συγκριτικά με τους ηλικιωμένους, που είχαν λιγότερες από 40% σωστές απαντήσεις, μετά από πέντε διαδοχικές ημερήσιες εικοσάλεπτες συνεδρίες TMS το ποσοστό των σωστών απαντήσεων μεταξύ των δύο ομάδων εξομοιώθηκε.
Ο Βος δήλωσε ότι φιλοδοξεί να συνεχίσει τις έρευνες πάνω στα αποτελέσματα της TMS στη μνήμη με ασθενείς, που βρίσκονται σε πρώιμα στάδια του Αλτσχάιμερ, εφαρμόζοντάς την για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.