Συχνά οι εντυπώσεις δεν ταιριάζουν με την πραγματικότητα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, μια πρόσφατη μελέτη για το πώς αισθάνονται οι Ευρωπαίοι στην υγεία τους.
Ανεξάρτητα από τα δεδομένα, οι άνδρες (70%) συνήθως αξιολογούν την υγεία τους σε καλύτερα επίπεδα απ΄ότι οι γυναίκες (66%).
Σύγκριση δύο ερευνών σχετικά με το πόσο υγιείς αισθάνονται οι Ευρωπαίοι και πώς πραγματικά είναι δείχνει ότι οι Μαλτέζοι υποεκτιμούν την ποιότητα της υγείας τους, ενώ όλοι οι υπόλοιποι αισθάνονται καλύτερα απ΄ ότι είναι στην πραγματικότητα.
Ειδικά στη χώρα μας, καλή ως πολύ καλή υγεία δηλώνει το 74% του πληθυσμού, όταν υγιή έτη διαβίωσης από τη γέννηση εμφανίζει το 64% του πληθυσμού. Υπάρχει βέβαια και ένα ποσοστό της τάξης του 10,3%, που δηλώνει κακή ή πολύ κακή υγεία.
Πρόσφατη έρευνα της Eurostat, έδειξε ότι τα δύο τρίτα των πληθυσμών (67,5%) της ΕΕ και της Νορβηγίας ηλικίας 16 ετών και άνω το 2016 θεωρούσαν το επίπεδο της υγείας τους “καλό ή πολύ καλό” και μόνο το 8,8% πίστευε ότι η υγεία τους ήταν “κακή ή πολύ κακή”.
Οι πρώτες πέντε χώρες που η αυτοαξιολόγηση της υγείας θεωρείται καλή ή πολύ καλή είναι η Ιρλανδία, η Κύπρος, η Νορβηγία, η Ολλανδία και η Σουηδία. Τι λέει όμως η πραγματικότητα;
Συγκρίνοντας τα αποτελέσματα των δύο μελετών, τα αποτελέσματα έχουν ως εξής:
(Τα καλύτερα επίπεδα υγείας δηλώνουν με σειρά προτεραιότητας οι παρακάτω χώρες, ενώ σε παρένθεση ακολουθεί το ποσοστό υγιών ετών διαβίωσης από την γέννηση).
1. Ιρλανδία με ποσοστό 82,8%, (67,3%)
2. Κύπρος με ποσοστό 78,7%, (63,3%)
3. Νορβηγία με ποσοστό 77,1%, (70,4%)
4. Ολλανδία με 75,9%, (59,2%)
5. Σουηδία με 75,1%, (74%)
6. Ελλάδα με 74%, (64%)
7. Βέλγιο με 73,7%, (64,2%)
8. Μάλτα με 72,9%, (73,6%)
9. Ισπανία με 72,5%, (64%)
10. Δανία με 71,3%, (59%)
11. Ιταλία με 70,9%, (62,7%)
12. Ρουμανία με 70,5%, (59,2%)
13. Αυστρία με 70,3%, (58%)
14. Φινλανδία με 70,3%, (57,9%)
15. Λουξεμβούργο με 69,2%,(62,2%)
16. Ηνωμένο Βασίλειο με 69%, (63,5%)
17. Βουλγαρία με 65,8% (63,3%)
Από την άλλη πλευρά, σχεδόν ένα στα πέντε άτομα, ηλικίας 16 ετών και άνω, χαρακτηρίζουν το επίπεδο υγείας τους “πολύ κακό ή κακό” στην Κροατία, τη Λιθουανία, την Πορτογαλία, τη Λετονία, την Εσθονία, την Πολωνία και την Ουγγαρία.
Ως χειρότερη αντιλαμβάνονται την κατάσταση της υγείας τους είναι οι Ευρωπαίοι που ζουν στην:
1. Κροατία (18,7%)
2. Λιθουανία (16,9%)
3. Πορτογαλία (15,9%)
4. Λετονία (15,6%)
5. Εσθονία (14,4%)
6. Πολωνία (13,6%)
7. Ουγγαρία (13,2%)
8. Τσεχική Δημοκρατία (11,8%)
9. Σλοβακία (11,7%)
10. Βουλγαρία (11,0%)
11. Ελλάδα (10,3%)
12. Σλοβενία (9,9%)
13. Λουξεμβούργο (9,6%)
14. Βέλγιο (9,2%).
Οι πληρωμές
Σύμφωνα με άλλη μελέτη της Eurostat, το 90% των Ελλήνων αντιμετωπίζει πρόβλημα να πληρώσει τις δαπάνες περίθαλψής του είτε πρόκειται για το δημόσιο είτε για τον ιδιωτικό τομέα. Σε αντίστοιχη κατάσταση βρίσκεται το 74% των Ούγγρων, το 72% των Κυπρίων, το 64% των Λετονών, το 61% των Σλοβάκων και το 56% των Ιταλών.
Στον αντίποδα, με ευκολία αναλαμβάνουν την ιδιωτική συμμετοχή τους στην περίθαλψη στη Φινλανδία (87%), το Ηνωμένο Βασίλειο (86%), τη Γερμανία (85%), Σουηδία (84% ), Δανία (82%), Λιθουανία (81%) και το Λουξεμβούργο (80%).
Κατά μέσο όρο, το 2016, η πλειοψηφία των νοικοκυριών (71%) στην Ευρωπαϊκή Ένωση ήταν σε θέση να πληρώσει το κόστος για υπηρεσίες υγείας με ευκολία. Το μερίδιο των νοικοκυριών που ανέφεραν ότι θα μπορούσαν να πληρώσουν για αυτές τις υπηρεσίες «αρκετά εύκολα» ήταν 22%, «εύκολα» 18% ή «πολύ εύκολα» 31%. Το υπόλοιπο 29% των νοικοκυριών δήλωσε ότι είχαν «κάποια» (16%), «μέτρια» (8%) ή «μεγάλη» (4%) δυσκολία να πληρώσουν το κόστος των υπηρεσιών υγείας.
Στην έρευνα ελήφθη υπόψιν το κόστος τόσο των δημόσιων όσο και των ιδιωτικών υπηρεσιών περίθαλψης. Τα έξοδα περίθαλψης περιλαμβάνουν, δαπάνες για επίσκεψη στο γιατρό, θεραπείες και συνταγογραφούμενα φάρμακα, καθώς και οδοντιατρικές εξετάσεις ή θεραπείες. Εάν το νοικοκυριό πλήρωσε με «μεγάλη δυσκολία» το κόστος, το οποίο επεστράφη αρκετούς μήνες αργότερα, και πάλι η δυσκολία αναφέρεται.
Στην πλειονότητα των κρατών μελών, η δυσκολία κάλυψης του κόστους των υπηρεσιών υγείας ήταν μεγαλύτερη μεταξύ των νοικοκυριών με χαμηλότερο εισόδημα (40%) από ό, τι στα άτομα με υψηλότερο εισόδημα (27%). Από την άποψη αυτή, οι μεγαλύτερες διαφορές παρατηρήθηκαν στο Βέλγιο (58% για τα νοικοκυριά με χαμηλότερα εισοδήματα έναντι 19% για τα νοικοκυριά με υψηλότερα εισοδήματα), το Λουξεμβούργο (46% έναντι 14%) και την Ολλανδία (48% έναντι 22%).
“Χαμηλότερο εισόδημα” σημαίνει “κάτω από το 60% του μέσου ισοδύναμου εισοδήματος” και “υψηλότερο εισόδημα” σημαίνει “άνω του 60% του μέσου ισοδύναμου εισοδήματος”.