Η Beth L (όχι το πραγματικό της όνομα), μια επιμελήτρια παιδικών βιβλίων, συνήθιζε να απολαμβάνει το βραδινό της κοκτέιλ με τον σύζυγό της αφού και οι δύο επέστρεφαν στο σπίτι από τη δουλειά και το μωρό κοιμόταν. Όμως όλα άλλαξαν κατά τη διάρκεια της πανδημίας. «Ξαφνικά, δεν υπήρχε το “γύριζα από τη δουλειά” επειδή δούλευα από το σπίτι και επίσης προσπαθούσα να φροντίσω ένα παιδί 11 μηνών», θυμάται η Μπεθ, η οποία συνεχίζει να εργάζεται από το σπίτι τις περισσότερες μέρες της εβδομάδας.
Άρχισε να πίνει ποτά νωρίτερα μέσα στην ημέρα. «Χρειαζόμουν ένα ποτό, να μου δώσει θάρρος για να περάσω τη μέρα, καθώς προσπαθούσα να ταχυδακτυλουργήσω τις δουλειές: το μωρό, τις προθεσμίες με τη δουλειά αλλά και τις δουλειές του σπιτιού», λέει. Η Μπεθ δεν είναι μόνη. Αρκετές μελέτες έχουν επισημάνει την αύξηση της κατανάλωσης αλκοόλ από την αρχή της πανδημίας.
«Διαπιστώσαμε ότι η μεγαλύτερη αύξηση σημειώθηκε σε γυναίκες με παιδιά κάτω των 5 ετών, που βρίσκονταν στο σπίτι. Αυτός ο πληθυσμός διπλασίασε ή τριπλασίασε τις ποσότητες αλκοόλ. Εξετάσαμε τον πληθυσμό των ασθενών μας και βρήκαμε επίσης μεγάλες αυξήσεις στις γυναίκες κάτω των 40 ετών που εγγράφηκαν, που είναι ένας σημαντικός αριθμός», λέει.
Ένα ποτό για να ανταπεξέλθει
«Κάποτε θεωρούνταν ότι το ποτό επηρεάζει κυρίως τους άνδρες, αλλά αυτό έχει αλλάξει», λέει ο Μέντελσον. Σήμερα, όχι μόνο οι γυναίκες αποτελούν βασικό μέρος του εργατικού δυναμικού, αλλά «είναι επίσης συνήθως αυτές που έχουν την ευθύνη του σπιτιού και των παιδιών, γεγονός που αυξάνει τα επίπεδα άγχους τους», λέει.
Μεγάλο μέρος της χρήσης αλκοόλ στις σημερινές γυναίκες οφείλεται στο άγχος.
«Ο συνδυασμός του να προσπαθείς να καταλάβω τι να κάνεις με τα παιδιά, να διατηρήσεις την δουλειά σου και σε καλό επίπεδο, να είσαι κοινωνικά απομονωμένος και να έχεις αυξημένη ευθύνη είναι ένα πραγματικά δύσκολο πράγμα», λέει.
«Υπάρχουν στοιχεία ότι η επικράτηση της κατανάλωσης αλκοόλ από τις γυναίκες αυξανόταν ήδη πριν από την πανδημία», λέει η Katie Witkiewitz, PhD, καθηγήτρια ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο του Νέου Μεξικού, στο Αλμπουκέρκη.
Όμως, «φαίνεται ότι η πανδημία έπληξε περισσότερο τις γυναίκες, από την άποψη του ότι βιώνουν περισσότερη αγωνία, και δεδομένου ότι η κατανάλωση αλκοόλ για να αντιμετωπίσει τη στενοχώρια συνδέεται με πιο έντονο ποτό, θα μπορούσαμε να περιμένουμε ότι περισσότερες γυναίκες πίνουν για να αντιμετωπίσουν την αγωνία», λέει ο Witkiewitz. ο οποίος είναι επίσης επιστήμονας στο Κέντρο για το αλκοόλ, τη χρήση ουσιών και τους εθισμούς (CASAA) στο Πανεπιστήμιο του Νέου Μεξικού.
Λέει, «Υπάρχει ένας υπέροχος γκρεμός μεταξύ 5 μ.μ. και 10.00 π.μ., όπου δεν μπορείς να το πεις πια «κοκτέιλ», και διέσχισα αυτόν τον γκρεμό».
Η Gillian Tietz, βιοχημικός που αναρρώνει από τον αλκοολισμό, λέει ότι η χρήση αλκοόλ έγινε πιο κανονική κατά τη διάρκεια της πανδημίας ως ένας τρόπος για τις γυναίκες — ειδικά για τις νεαρές μητέρες — να αντιμετωπίσουν τους στρεσογόνους παράγοντες του να είναι γονείς και συχνά σύζυγος και εργαζόμενη γυναίκα. κατά τη διάρκεια της πανδημίας.
«Ένας από τους κοινούς μύθους στη χρήση αλκοόλ είναι ότι οι περισσότεροι άνθρωποι αρνούνται ότι έχουν κάποιο πρόβλημα ή αρνούνται να λάβουν θεραπεία», λέει ο Μέντελσον. «Στην πραγματικότητα, τα επιδημιολογικά δεδομένα και οι παρατηρήσεις μας δείχνουν ότι εάν οι άνθρωποι γνωρίζουν ότι έχουν αναπτύξει ένα νέο πρόβλημα και το γνωρίζουν και υπάρχουν καλές επιλογές θεραπείας, θα τις επιδιώξουν».
Οι άνθρωποι αναγνωρίζουν το πρόβλημά τους και αναζητούν βοήθεια για διάφορους λόγους.
Ο Witkiewitz προτείνει να ξεκινήσετε με «αυτοαξιολόγηση και παρακολούθηση της κατανάλωσης αλκοόλ» και συνιστά πληροφορίες από το CDC .
«Προτείνω να θέσετε όρια και να μειώσετε την κατανάλωση αλκοόλ — για παράδειγμα, να μειώσετε κατά ένα έως δύο ποτά ανά περίσταση ή να μειώσετε τον αριθμό των ημερών κατανάλωσης αλκοόλ κάθε εβδομάδα», λέει.
Η αναγνώριση ενός προβλήματος είναι το πρώτο βήμα. Το ερώτημα είναι πού να στραφεί μετά. Ευτυχώς, υπάρχουν πολλές επιλογές.