Ενώ η αυτοϊκανοποίηση είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ανθρώπινης σεξουαλικότητας, στην πραγματικότητα αποτελεί ακόμη και σήμερα ταμπού.
Επειδή βέβαια η επιστήμη και η έρευνα δε γνωρίζουν όρια και κοινωνικές συμβάσεις, μελέτη από το Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν έρχεται να ρίξει περισσότερο φως σε αυτήν την έκφανση της γυναικείας σεξουαλικής έκφρασης.
Οι ερευνητές ρώτησαν 196 γυναίκες πόσο συχνά αυτοϊκανοποιούνται και πόσο συχνά κάνουν σεξ, αλλά και πόσο συχνά θέλουν να αυτοϊκανοποιούνται και να κάνουν σεξ.
Αφού κατέγραψαν πικάντικες πληροφορίες, οι ερευνητές πήραν δείγματα σάλιου από τις γυναίκες.
Οι γυναίκες που παρουσίαζαν τα υψηλότερα επίπεδα τεστοστερόνης ήταν και αυτές που ήθελαν να αυτοϊκανοποιούνται συχνότερα. Παραδόξως, όμως, οι γυναίκες αυτές δεν εξέφρασαν εξίσου έντονη επιθυμία να κάνουν σεξ.
Οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι τα αυξημένα επίπεδα τεστοστερόνης αντιστοιχούν στα αυξημένα επίπεδα του στρες, επομένως η σεξουαλική επιθυμία της γυναίκας είναι μειωμένη απέναντι σε έναν πιθανό ερωτικό σύντροφο. Παράλληλα, όμως, η αυτοϊκανοποίηση μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως «μέτρο αντιμετώπισης» του έντονου στρες.
Τα ευρήματα της μελέτης είναι μοναδικά, καθώς οι περισσότερες μελέτες που αφορούν στην ερωτική επιθυμία και την ορμονική λειτουργία έχουν πραγματοποιηθεί είτε σε πειραματόζωα είτε σε άτομα με πολύ υψηλά ή πολύ χαμηλά επίπεδα τεστοστερόνης. Αντιθέτως, οι γυναίκες που συμμετείχαν στη συγκεκριμένη μελέτη ήταν απολύτως υγιείς και δεν έπασχαν από ορμονικές διαταραχές.